Σαν χτες- 10 Ιανουαρίου- έφυγε από τη ζωή ο Ντέιβιντ Μπόουι στα 69 του χρόνια. Ήταν 10 Ιανουαρίου του 2016 όταν η είδηση του ξαφνικού θανάτου του έπεσε σαν κομήτης στον πλανήτη.
Εκείνη τη μέρα τα παγκόσμια τηλεοπτικά και ιντερνετικά ειδησεογραφικά μέσα πλημμύρισαν από breaking news που μετέφεραν τις τελευταίες λεπτομέρειες του θανάτου του. Όλες τις επόμενες μέρες ενδελεχή αφιερώματα περιέγραφαν την μυθιστορηματική ζωή του «Λευκού Δούκα» από το Μπρίξτον ο οποίος είχε αφήσει την τελευταία πνοή εξαιτίας του καρκίνου σε νοσοκομείο του Μανχάταν. Ανατριχιαστική ήταν η διαπίστωση πως ο θάνατος του ήρθε δύο μόλις 24ωρα μετά από τα γενέθλια του που είχαν συμπέσει με την κυκλοφορία του 25ου και τελευταίου του άλμπουμ με τίτλο «Blackstar». Η συγκίνηση ολοκληρώθηκε όταν μερικοί μουσικοκριτικοί στάθηκαν στους στίχους κάποιων τραγουδιών όπως το «Lazarus» που προανάγγειλαν- αν όχι προφήτευαν- ουσιαστικά το θάνατο του.
Παράλληλα με την τεράστια μουσική καριέρα του ο Μπόουι έχτισε και ένα σημαντικό κινηματογραφικό έργο που περιλαμβάνει καμιά 25αριά ταινίες οι περισσότερες εκ των οποίων είναι πραγματικά ξεχωριστές. Το 1976 πήρε το βάπτισμα του πυρός ως ηθοποιός σε μεγάλη παραγωγή, όταν ο καταξιωμένος Νίκολας Ρεγκ («Μετά τα μεσάνυχτα») τον επέλεξε για να χτίσει πάνω του το θρυλικό πλέον «Ο άνθρωπος που έπεσε στη γη» που ήταν μια υπαρξιακή αναζήτηση γύρω από την καταδικασμένη επίσκεψη ενός εξωγήινου στη γη. Φυσικά η ταινία σημαδεύεται από την ανυπέρβλητη ερμηνεία του Ντέιβιντ Μπάουι που αρχίζει να πείθει όλο και περισσότερους ότι όντως είναι… εξωγήινος. Η υποψία βέβαια ότι ο Ντέιβιντ Μπάουι προέρχεται από άλλο πλανήτη, ξεκίνησε με τον Ziggy Stardust. Το καλλιτεχνικό alter ego του έδωσε νόημα και μορφή στο κλασικό άλμπουμ «The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars» που πρωτοκυκλοφόρησε στη Ηνωμένο Βασίλειο στις 16 Ιουνίου 1972. Ο Νίκολας Ρεγκ πάτησε στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα αμφιβολίας και φημών, δημιουργώντας ένα ψυχεδελικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή έναν ανθρωπόμορφο εξωγήινο που φτάνει στη Γη με σκοπό να βρει τρόπο να σωθεί ο πλανήτης του που αργοπεθαίνει από λειψυδρία. Αρχικά για το ρόλο ο Ρεγκ ήθελε τον δίμετρο συγγραφέα Μάικλ Κράιτον ή τον Πίτερ Ο Τουλ αλλά ο πρώτος αρνήθηκε και ο δεύτερος ήταν σε γυρίσματα άλλης ταινίας, οπότε αποφάσισε να ρισκάρει με τον σταρ και εντέλει να δικαιωθεί. Το σενάριο του «Ο άνθρωπος που έπεσε στη Γη» βασίστηκε στο ομότιτλο μυθιστόρημα που έγραψε το 1963 ο Γουόλτερ Τέβις («The Hustler», «The Queen’s Gambit») και ήταν μια κεκαλυμμένη αυτοβιογραφία για την πάλη του συγγραφέα με τον αλκοολισμό. Στη διάρκεια των γυρισμάτων που κράτησαν 9 βδομάδες (όπου ο βιβλιοφάγος Μπάουι εμφανίστηκε με εκατοντάδες σπάνια βιβλία που λάτρευε και πήρε μαζί του στο Νέο Μεξικό από φόβο μην του κλέψουν από το σπίτι του όσο θα απουσίαζε!) δημιουργήθηκε μια πατρική σχέση μεταξύ του Ρεγκ και του πρωταγωνιστή του ο οποίος έδωσε την υπόσχεση ότι θα μείνει μακριά από την κοκαΐνη στην οποία ήταν εθισμένος εκείνη την εποχή. Μετά από πολύ καιρό ο Μπόουι παραδέχτηκε ότι δεν τήρησε την υπόσχεση του καθώς ένιωθε τρομερά ανασφαλής στα γυρίσματα και έκανε περιστασιακά χρήση κόκας κι άλλων ουσιών για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
Ακολούθησαν σπουδαίες ερμηνείες όπου η θεατρικότητα στην κίνηση, το εκκεντρικό στυλ και η συνεχής αναζήτηση ταυτότητας, σημάδευαν τις παρουσίες του Μπόουι μπροστά από τον κινηματογραφικό φακό. Το 1981 στο δραματικό «Κριστιάνε Φ., πόρνη στα 13 για ναρκωτικά» του Ούλριχ Έντελ έπαιξε τον… εαυτό του και δύο χρόνια μετά, με το θαυμάσιο γοτθικό βαμπιρικό θρίλερ «Αίμα και Πάθος» του Τόνι Σκοτ, έλαμψε ως μελαγχολικός βρικόλακας που σβήνει ανάμεσα στις Σούζαν Σαράντον και Κατρίν Ντενέβ. Τον ίδιο χρόνο (1983) είχε ίσως την κορυφαία υποκριτική στιγμή του, όταν ο Ναγκίσα Όσιμα τον έχρισε συμπρωταγωνιστή του συνθέτη Ρουίτσι Σακαμότο στο αντιπολεμικό δράμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «Καλά Χριστούγεννα Κύριε Λόρενς».
Μετά από τρία χρόνια ο Μπόουι υποδύθηκε το βασιλιά των γκόμπλιν στο καλπάζουσας φαντασίας «Λαβύρινθο» του Τζιμ Χένσον (ο δημιουργός των «Muppets») και το 1988 ο Μάρτιν Σκορσέζε τον εμπιστεύτηκε για το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου στον «Τελευταίο Πειρασμό». Άλλες αξιομνημόνευτες κινηματογραφικές παρουσίες του ήταν το 1996 στη βιογραφία «Μπασκιά» του Τζούλιαν Σνάμπελ όπου υποδύθηκε τον Άντι Γουόρχολ, ενώ στο ανάλαφρο μιούζικαλ του Τζούλιεν Τεμπλ «Οι Αρχάριοι» εκτός του ότι συνέθεσε το κομμάτι του τίτλου που έγινε επιτυχία («Absolute Beginners») κρατούσε ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο στην ταινία. Όσοι τον ήξεραν καλά λένε ότι ο Μπόουι είχε τρομερό χιούμορ και η σπαρταριστή μικρή εμφάνιση του στο φευγάτο «Zoolander: Ο Άρχοντας της Πασαρέλας» του Μπεν Στίλερ ο οποίος έκανε σκόνη και θρύψαλα τον κόσμο της μόδας, επιβεβαιώνει κάτι τέτοιο. Αξιομνημόνευτη ήταν ακόμη η παρουσία του το 2006 ως Νίκολα Τέσλα στο υποτιμημένο «Prestige» του Κρίστοφερ Νόλαν, ενώ αποδείχτηκε απόλυτα ταιριαστός με το ιδιοσυγκρασιακό σύμπαν του Ντέιβιντ Λιντς στον «Ύποπτο Κόσμο του Τουίν Πικς» (το γυρισμένο στ 1992 πρίκουελ της επαναστατικής ομώνυμης σειράς του αμερικανού σκηνοθέτη) όπου ενσαρκώνει τον πράκτορα του FBI.
Η τελευταία κινηματογραφική «εμφάνιση» του εντοπίζεται στο «Moonage Daydream» το ντοκιμαντέρ του Μπρετ Μόργκεν που γυρίστηκε το 2022, έξι χρόνια μετά από το θάνατο του Μπόουι. Μέσα από εκθαμβωτικά – στα όρια του ψυχεδελικού- στιγμιότυπα από την καριέρα του και με τη χρήση σπάνιου αρχειακού υλικού, το φιλμ δεν είναι μια τυπική μουσική βιογραφία αλλά ένας ύμνος στο αντισυμβατικό πνεύμα και τις βαθιές φιλοσοφικές ανησυχίες του σταρ. Ο Μπρετ Μόργκεν («Cobain: Montage of Heck») δίνει μια χορταστική γεύση όχι μόνο της μουσικής αλλά της ευρύτερης καλλιτεχνικής ιδιοφυίας που ήταν ο Ντέιβιντ Μπόουι, που περιλαμβάνει εντυπωσιακά σχέδια ζωγραφικής, πειραματισμούς με την εικόνα, αναζήτηση νέων μουσικών εκφράσεων, φιλοσοφικό ψάξιμο, χτίσιμο δεκάδων χαρακτήρων κα. Παράλληλα στο φιλμ υπάρχουν αναφορές για το στείρο οικογενειακό περιβάλλον και την αγωνία της κληρονομικής ψυχασθένειας που «έτρωγε» όλα αυτά τα χρόνια τον χαμαιλέοντα της μουσικής και του σινεμά.
Δείτε επίσης:
Ερυθρός Σταυρός: Αναζητείται ο τελευταίος συντηρητής του ασανσέρ με εντολή εισαγγελέα
Politico: Άνθρωπος του Μασκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Φειδίας Παναγιώτου;