«Μπορεί οι υπερασπιστές του Αμερικανού προέδρου να έχουν θιχτεί με την ιδέα ότι οποιαδήποτε πράξη ή ρητορική του συνέβαλλε σε αυτό που συνέβη στον Ελ Πάσο, ωστόσο η υπερασπιστική τους γραμμή είναι γεμάτη ψεγάδια», υποστηρίζει σε άρθρο του στον Guardian ο καθηγητής πανεπιστημίου, Ντέιβιντ Σάντζερ.
Οι διαβεβαιώσεις του στενού κύκλου του Ντόναλντ Τραμπ ότι απορρίπτει τη βία των υποστηρικτών της ιδεολογίας της λευκής υπεροχής είναι κενές νοήματος. Καταρρίπτονται από τις ίδιες τις πράξεις του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος παραμένει συνεπής στη αντιμεταναστευτική, ρατσιστική και διχαστική πολιτική του.
Αυτό είναι το ρεζουμέ του πρόσφατου κειμένου του Σάντζερ, στο οποίο στοιχειοθετεί την άποψη ότι εμπνευστής του πρόσφατου μακελειού στο ΕΛ Πάσο δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο.
«Ο Τραμπ ξεκίνησε αυτό το καλοκαίρι την εκστρατεία επανεκλογής του για τις προεδρικές εκλογές του 2020 ρίχνοντας το βάρος στον εθνικό διχασμό και καταφεύγοντας σε μια αντιμεταναστευτική υστερία. Μόλις ένα μήνα σε αυτήν τη φυλετικά φορτισμένη ατμόσφαιρα, ένας εξτρεμιστής, ο οποίος εξέφρασε το φόβο ότι οι Ισπανόφωνοι θα κερδίσουν πολιτική ισχύ στο Τέξας, αποφάσισε να βγει να σκοτώσει όσους περισσότερους Ισπανόφωνους μπορούσε στο εμπορικό κέντρο Walmart στο Ελ Πάσο», υποστηρίζει.
Και παραθέτει τα στοιχεία για τον αμαρτωλό ρόλο που διαδραμάτισε ο Ντόναλντ Τραμπ:
«Πρώτον, δεν χρειάζεται μια ευθεία έκκληση βίας για να υποκινήσει κανείς έναν εξτρεμιστή να εμπλακεί σε πράξεις βίας. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι από παθητικοί υποστηρικτές μιας ιδέας μετατρέπονται εύκολα σε δράστες με κίνητρο όταν η πολιτική τους δυσαρέσκεια ενισχύεται και όταν οι εχθροί τους παρουσιάζονται σαν υπάνθρωποι.
Όταν επομένως ο Τραμπ βγαίνει στο twitter και στα κανάλια και αποκαλεί τους μετανάστες “εισβολείς” που “μολύνου”» την Αμερική, προσφέρει το κίνητρο σε όσους θεωρούν τους εαυτούς τους αδικημένους να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους χρησιμοποιώντας βία.»
Δεύτερον, μπορεί ο Τραμπ να ισχυρίζεται ότι απορρίπτει την ιδεολογία των υποστηρικτών της λευκής υπεροχής, όπως του δράστη στο Ελ Πάσο, ωστόσο οι πράξεις του μαρτυρούν το αντίθετο. «Η κεντρική πολιτική της προεδρίας Τραμπ είναι η μείωση της πολιτικής δύναμης των μη λευκών στην Αμερική, η οποία αποτελεί βασική αρχή της ιδεολογίας της λευκής υπεροχής.
Ο Τραμπ πήρε μέτρα για να μειώσει τον αριθμό των μειονοτήτων που καταφτάνουν στις ΗΠΑ ήδη από τις αρχές της θητείας του, όταν απαγόρευσε την είσοδο σε πολίτες από επτά μουσουλμανικές χώρες και ανέστειλε προσωρινά το πρόγραμμα ασύλου. Έκτοτε, έχει μειώσει δραματικά τον αριθμό των προσφύγων που δέχονται οι ΗΠΑ κάθε χρόνο και απειλεί να εκμηδενίσει τις εισροές το 2020.»
Μία ακόμη διαβόητη πολιτική του Τραμπ είναι «ο διαχωρισμός των παιδιών από τους γονείς τους και η κράτησή τους υπό άθλιες συνθήκες». Είναι απόλυτα εναρμονισμένη με την «επιθυμία των υποστηρικτών της λευκής υπεροχής να αποθαρρύνουν τους μετανάστες να καταφτάνουν στις ΗΠΑ και να αντιμετωπίζουν ως υπανθρώπους όσους τολμήσουν να προσπαθήσουν να αποκτήσουν νόμιμη παραμονή.
«Και, όταν ο Τραμπ ισχυρίστηκε τον περασμένο μήνα ότι τέσσερις γυναίκες -μέλη του Κογκρέσου οι οποίες γεννήθηκαν ή πολιτογραφήθηκαν στις ΗΠΑ «ήρθαν» από άλλες χώρες, επικύρωσε ένα βασικό κομμάτι της ιδεολογίας της λευκής υπεροχής ότι οι μη λευκοί δεν είναι πραγματικοί “Αμερικανοί”», καταλήγει ο πανεπιστημιακός.
