#Novartis-Gate: Το FBI βγάζει την κουκούλα από τον Άδωνη, στο Documento που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο – Μαζί το HOTDOC HISTORY και το Docville

Το FBI βγάζει την κουκούλα από τον Άδωνη. Πώς ο πιο στενός συνεργάτης του ξέπλενε το μαύρο χρήμα της Novartis. Γεμάτη ένοχες συμπτώσεις η σχέση του πρώην υπουργού Υγείας με την πολυεθνική του φαρμάκου.

-Αποκλειστικό: Δικαστήριο βάφτισε άπορο τον Θέμο! Τον διευκολύνουν με ακατάσχετο λογαριασμών για τα 5 εκατομμύρια ευρώ στις μαύρες σακούλες και δεν εξετάζουν τα περιουσιακά στοιχεία των offshore του.

-Ερντογάν. Χάνει στη Συρία και προκαλεί σε Αιγαίο και Κύπρο.

-Πλειστηριασμοί: Από τον Ψυχάρη στον Κουρή από τον Πετζετάκι στον Βωβό. Πάνω από 1.400 μεγάλα ακίνητα έχουν μεταφορτωθεί στην ηλεκτρονική πλατφόρμα.

-Στον… τάφο η μήνυση της Άννας Παναγιωταρέα κατά του Documento. Σκεπτικό – κόλαφος από την εισαγγελία Εφετών.

-Έλεγχοι ντόπινγκ και στα σχολεία! Ο πρόεδρος του ΕΣΚΑΝ εξηγεί τους λόγους για τους οποίους το μέτρο θα επεκταθεί και στα σχολικά πρωταθλήματα.

-ΣΥΡΙΖΑ vs ΑΝΕΛ. Φαρμακευτική κάνναβη ή όχι; Στη Βουλή το νομοσχέδιο για την παυσίπονη δράση σε ασθενείς, πράσινο φως για επενδύσεις σε καλλιέργεια και επεξεργασία.

-Μαζί με το Documento, το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» στην πρώτη ελληνική έκδοση του 1919. Μια ιστορική, συλλεκτική έκδοση.

Ένα αφιέρωμα γνώσης και τιμής για τα 75 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ – Στο HOTDOC HISTORY εκτάκτως το Σάββατο με το Documento 

Η ΕΠΟΝ αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στο αντιστασιακό κίνημα. Ενταγμένη στο πλατύ ρεύμα του ΕΑΜ, διατηρεί ωστόσο σημαντικές ιδιαιτερότητες.

Αποκτά μεγαλύτερο εύρος ακόμη και από το Εθνικοαπελευθερωτικό Μέτωπο, αξιοποιεί το νεανικό ενθουσιασμό και εξαπλώνεται με την ίδια ορμή στις εργατικές και τις αστικές συνοικίες της Αθήνας. Στις επαρχιακές πόλεις και τα χωριά. Κλιμακώνει τη δράση της από το φοιτητικό πάρτι, στην προκήρυξη. Κι απ΄ το χωνί στο όπλο. Αιμοδοτεί τον ΕΛΑΣ με 35.000 ανταρτοεπονίτες.

Καθώς σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 75 χρόνια από την ίδρυση της – τη νύχτα της 23ης Φεβρουαρίου 1943 στο σπιτάκι της οδού Πλακεντίας των Αμπελοκήπων – γυρίζουμε το βλέμμα πίσω και ξεφυλλίζουμε τις σελίδες απίστευτων ηρωισμών και κάνουμε τη γνωριμία μορφών που τις περιέβαλε ο μύθος: Νείλος Μαστραντώνης, Αυγέρης, Φολτόπουλος, Κιοκμενίδης, Παναγιώτα Σταθοπούλου, Κούλα Λίλη, Τεριακής και τόσοι άλλοι.

Ένα πράγμα είναι αδιαμφισβήτητο: Η ΕΠΟΝ συγκέντρωσε στις γραμμές της τον ανθό της ελληνικής νεολαίας. Αυτό αποδεικνύεται και από τις σπουδαίες καριέρες και επιδόσεις που πέτυχαν μέσα σε καθεστώς διωγμού. Μόνο από τα 200 παιδιά του πλοίου «Ματαρόα», που φυγαδεύτηκαν στη Γαλλία για να γλιτώσουν από το πογκρόμ της «Βάρκιζας», αναδείχτηκαν κορυφαία ονόματα του πνεύματος. Επιστήμονες, ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, φιλόσοφοι, καλλιτέχνες, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, συνθέτες, εικαστικοί, λογοτέχνες.

Μένει μια πικρή γεύση. Οι μισαλλόδοξοι νικητές του Εμφυλίου οδήγησαν πολλούς απ΄ αυτούς στις φυλακές, τις εξορίες και στο απόσπασμα, στερώντας από την Ελλάδα ένα προικισμένο δυναμικό που θα έδινε πνοή στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση.

Ακόμη κι αν πολλοί από τους νέους της ΕΠΟΝ στα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν επέλεξαν διαφορετικές πολιτικές διαδρομές, έμεινε το καταστάλαγμα του ήθους που άφησε πίσω της αυτή η φοβερή γενιά.

O Black Panther, ο πρώτος μαύρος σούπερ ήρωας της Marvel αποκλειστικά στο Docville εκτάκτως το Σάββατο με το Documento

-Ο Τσάντγουικ Μπόουζμαν, πρωταγωνιστής του νέου κινηματογραφικού πρότζεκτ της Marvel με τίτλο «Black Panther» μιλάει στον Κωνσταντίνο Καϊμάκη για τη σχέση του με τον κόσμο των κόμικ, τη μεταφορά τους στη μεγάλη οθόνη και εξηγεί γιατί σπάει ένα ταμπού δεκαετιών στο Χόλιγουντ. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει «καιρός ήταν να βγει και ένας μαύρος σούπερ ήρωας».

-Ο κορυφαίος θεατρικός μας ηθοποιός Δημήτρης Καταλειφός σε συνέντευξη του στη Στέλλα Χαραμή αναφέρει σημαντικά γεγονότα από την προσωπική του ζωή του, δηλώνει μανιακά αφοσιωμένος εδώ και 45 χρόνια στο θέατρο απολαμβάνοντας τις ηδονές του, ενώ με θλίψη διαπιστώνει πως «σήμερα ο ηθοποιός θα είναι ή σερβιτόρος ή πρωταγωνιστής πολλαπλών χρήσεων».

-Η «Ιντριγκα» του Τζέιμς Ενσορ υπήρξε ο προάγγελος πρωτοποριακών ρευμάτων τέχνης. Μέσα από το έργο του ο Βέλγος ζωγράφος του περίεργου και του αλλόκοτου, επιτίθεται σκληρά στην κοινωνία της εποχής του, αποκαλύπτοντας, πίσω από τον αστικό καθωσπρεπισμό, τα μυστικά του ταξικού ασυνείδητου, το γκροτέσκο καρναβάλι της δεισιδαιμονίας και του βίτσιου. Η εικαστικός Κατερίνα Μαγείρου στέκεται ιδιαίτερα στο καυστικό πνεύμα και το μαύρο χιούμορ του που ανήκουν στη φλαμανδική παράδοση.

-Τέσσερις και μοναδικοί τραγουδοποιοί έρχονται με φόρα από τα θρυλικά ’80s. Οι Γιοκαρίνης – Μηλιώκας – Ζιώγαλας – Παπαδόπουλος, μιλούν στον Γιάννη Παπαϊωάννου για το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας τονίζοντας πως «επανάσταση ήταν, είναι και θα είναι πάντα η μουσική. Γι’ αυτό και την έχουν φιμώσει, αλλά αυτή βρίσκει τον τρόπο και μιλάει, αργά ή γρήγορα».

-Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο ανήκει ήδη στα πρόσωπα της χρονιάς είτε κερδίσει το Όσκαρ σκηνοθεσίας είτε όχι. Για να φτάσει πάντως σε αυτό το σημείο και τις 13 υποψηφιότητες της «Μορφής του νερού» χρειάστηκε να διασχίσει σκοτάδια και να αναμετρηθεί με πνεύματα του φανταστικού για παραπάνω από 25 χρόνια. Ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης σταχυολογεί τις 5 πιο σημαντικές στιγμές αυτής της μακάβριας παραμυθένιας κινηματογραφικής διαδρομής.

-Ο καθηγητής Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Βασίλης Κολώνας μας ξεναγεί στην «αόρατη Θεσσαλονίκη» εκεί που στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα στη συνοικία των Εξοχών αναπτύχθηκε η πρώτη εκτός των τειχών περιοχή επέκτασης της Θεσσαλονίκης και σε συνέντευξη του στην Μαρίνα Αγγελάκη τονίζει πως «η Θεσσαλονίκη δεν ήταν ελληνική, δεν ήταν εβραϊκή, δεν ήταν μουσουλμανική. Η Θεσσαλονίκη ήταν απ’ όλα».

-Γυρίζοντας τον χρόνο πολύ πίσω στις μέρες που ο κόσμος έζησε την τελευταία ξένοιαστη Αποκριά, οδηγούμαστε σε ένα ξεχωριστό καρναβάλι. Ένα καρναβάλι υπό τη σκέπη του Μεταξά με το ταξίδι να έχει σταθμούς τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα του 1939. Η έρευνα του Παναγιώτη Φρούντζου έχει όλες τις πιπεράτες λεπτομέρειες της ανέφελης εποχής λίγο πριν από το ξέσπασμα του δεύτερου μεγάλου ευρωπαϊκού πολέμου που εξελίχτηκε σε παγκόσμιο.

-Κάθε ιστορία έχει μια αρχή και ένα τέλος. Εδώ συνεχίζεται στην οδό Βελβενδού 36Α στην Ανω Κυψέλη όπου ο Δημ. Β. Παπουτσάς, εγγονός του πρωτοπόρου της μοτοσικλέτας στην Ελλάδα που δημιούργησε το 1924 το πρώτο συνεργείο μοτοσικλετών στην Ελλάδα, εξακολουθεί μια παράδοση που ολοκληρώνει σε λίγο έναν ολόκληρο αιώνα ζωής.

-Στη στήλη «Ζώντας σε ξένη πόλη» μια Νοτιο-αφρικανή που ζει τα περισσότερα χρόνια της ζωής της στην Αθήνα θυμάται πόσο διαφορετική ήταν η ελληνική πρωτεύουσα το 1978 όταν ήρθε για πρώτη φορά (εκείνα τα χρόνια τονίζει πως λίγοι άνθρωποι μπορούσαν να μιλήσουν αγγλικά κάνοντας την επικοινωνία ιδιαίτερα δύσκολη) ενώ επισημαίνει ότι «η Νότια Αφρική έχει την ίδια ζέστη με την Ελλάδα».

-Ένα αυτόνομο δίκτυο από τον χώρο της ριζοσπαστικής οικολογίας, οι «Ηλιόσποροι», διοργανώνει σεμινάρια βιωματικής εκπαίδευσης και πιστεύει ότι το φιλελεύθερο δόγμα «there is no alternative» (δεν υπάρχει άλλος δρόμος) μπορεί να απαντηθεί σε πρακτικό επίπεδο. Στο ρεπορτάζ της Ηλέκτρας Ζαργάνη αναφέρονται οι λεπτομέρειες της πρωτοβουλίας των ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από το αντιαπαγορευτικό φεστιβάλ Αθήνας και διατυπώνουν κριτική θεώρηση απέναντι στο φιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο.  

Η πρώτη ιστορική έκδοση του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» στο Documento που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο

Μια ιστορική, συλλεκτική έκδοση προσφέρει το Documento, που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο 17 Φεβρουαρίου.

Πρόκειται για την πρώτη ελληνική έκδοση του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» των Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ενγκελς, που κυκλοφόρησε το 1919, από Εκδοτικό Τμήμα των Νεολαίων του ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας, προδρομική μορφή του ΚΚΕ).

Η μετάφραση του 1919, από τον Αντώνη Δούμα, που υπάρχει στο σημερινό ένθετο-προσφορά αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια παρουσίασης Του «Μανιφέστου» στο ελληνικό κοινό.

Περιέχει εισαγωγή του Αριστ. Σίδερη με πολιτικές και γλωσσικές παρατηρήσεις για την προηγούμενη, ανολοκλήρωτη, έκδοση του Κων Χατζόπουλου (1908).

Το ανάτυπο, 72 σελίδων, που προσφέρει το Documento, με τη μέθοδο της φωτομηχανικής αναπαραγωγής, είναι στο φυσικό μέγεθος και επιτυγχάνει να αποδίδει την ατμόσφαιρα της εποχής. Ταυτόχρονα εμπλουτίζει τη βιβλιοθήκη με ένα συλλεκτικό έργο και δίνει ευκαιρία στον αναγνώστη για αντιπαραβολή με τις πολυάριθμες μεταγενέστερες εκδόσεις.

Το πρωτότυπο προέρχεται από τη συλλογή του «Βιβλιαρχείου» (Ελληνικό Κέντρο Βιβλιογνωσίας).

Ετικέτες