Ατέλειωτες εφημερίες, αμέτρητα περιστατικά, παραιτήσεις, πενιχρές αμοιβές κι απαξίωση. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, όπου η υποστελέχωση γιγαντώνεται μέρα με τη μέρα, χωρίς –δυστυχώς– να διαφαίνεται καμία λύση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η λειτουργία των νοσοκομείων κρέμεται πλέον από μια κλωστή, με τα ράντζα να έχουν βουλιάξει τους θαλάμους και την πολύωρη αναμονή για την εξυπηρέτηση ακόμη και των επειγόντων περιστατικών να ξεπερνά και την πιο νοσηρή φαντασία.
Ενδεικτικό είναι ότι η χώρα μας διαθέτει τη μικρότερη αναλογία νοσηλευτών ανά κάτοικο (περίπου 1,4 ανά 1.000 κατοίκους), ενώ και οι γιατροί είναι ελάχιστοι, καθώς οι περισσότεροι παραιτούνται επιλέγοντας είτε τον ιδιωτικό τομέα είτε το εξωτερικό. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ότι σε πολλές κλινικές αντιστοιχούν δύο νοσηλευτές ανά 50 ασθενείς και ολόκληρες πτέρυγες καλύπτονται από ελάχιστους εργαζόμενους, οι οποίοι προσπαθούν να αντεπεξέλθουν τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα.
Την ίδια στιγμή ο υπουργός Υγείας Αδωνης Γεωργιάδης επιδίδεται σε επικοινωνιακά σόου, ρίχνοντας την ευθύνη στους εργαζόμενους, στις «συμμορίες της μιζέριας», στους «κομμουνιστές» και τους «τεμπέληδες», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε πρόσφατα απαξιώνοντας τους υγειονομικούς που ζουν μέσα στα δημόσια νοσοκομεία και καθημερινά δίνουν άνισες μάχες για να τα κρατήσουν όρθια απέναντι σε μια κυβέρνηση που ευνοεί ανοιχτά την ιδιωτικοποίηση της υγείας.
Εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία μιλούν στο Documento για την πλήρη υποστελέχωσή τους, που οδηγεί σε μια αλυσίδα προβλημάτων και σε συνθήκες απόλυτης διάλυσης.
Αφημένο στην τύχη του το νοσοκομείο Αρτας
Στο νοσοκομείο Αρτας οι ανάγκες αυξάνονται συνεχώς και οι ελλείψεις επιμένουν δημιουργώντας ένα ασφυκτικό σκηνικό για το προσωπικό, που καλείται να υπερβάλλει εαυτόν με εξαντλητικά ωράρια. Οι γιατροί εργάζονται σε καθεστώς υπερεφημέρευσης με συνολικά δέκα εφημερίες ο καθένας τον μήνα, πολύ πάνω από τον ανώτατο επιτρεπτό αριθμό των έξι εφημεριών.
Ο Μάρκος Χαττάρι, μέλος του συλλόγου εργαζομένων του νοσοκομείου της Αρτας, σχολιάζει στο Documento: «Η κατάσταση χειροτερεύει. Η ιατρική υπηρεσία είναι στελεχωμένη μόνο κατά 50%. Νευραλγικές υπηρεσίες είναι χωρίς γιατρούς. Η παθολογική έχει μείνει με τρεις μόνιμους γιατρούς και δεν έρχονται ειδικευόμενοι γιατί δεν προκηρύσσονται θέσεις για μόνιμους ώστε να υπάρχει μια ισορροπία στις εφημερίες. Το ακτινολογικό μπορεί να έχει επτά κενά εφημεριών σε έναν μήνα. Ενα νοσοκομείο γίνεται κέντρο υγείας όταν δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τις πιο βασικές ειδικότητες».
Ταυτόχρονα το «εντέλλεσθε» είναι ο τελευταίος κρίκος μιας μακράς αλυσίδας περαιτέρω αφαίμαξης του υποστελεχωμένου ΕΣΥ. «Η ακτινολόγος μετακινείται πάνω από έναν χρόνο στο νοσοκομείο της Αρτας, ενώ είναι διορισμένη στο νοσοκομείο Ιωαννίνων. Παθολόγος τον Δεκέμβριο ήρθε από τον νομό Αιτωλοακαρνανίας. Εκανε τέσσερις εφημερίες απανωτές τον Δεκέμβριο και έξι εφημερίες απανωτά τον Γενάρη. Εμεινε στο νοσοκομείο έξι μέρες σερί. Το ίδιο συμβαίνει και σε επίπεδο νοσηλευτών. Παίρνουν από μια υποστελεχωμένη κλινική, π.χ. την πνευμονολογική, και τους διοχετεύουν σε άλλες κλινικές που είναι σε ακόμη χειρότερη κατάσταση. Σε εποχή εξάρσεων και ιώσεων η πνευμονολογική είναι γεμάτη. Δεν βγαίνει η εφημερία με δύο άτομα ενώ οι θάλαμοι είναι γεμάτοι. Μετά την πανδημία προκηρύσσονται μία θέση ή δύο θέσεις σε κλινικές που χρειάζονται πέντε ή δέκα γιατρούς για να λειτουργήσουν κανονικά. Ούτε καν σταγόνα στον ωκεανό. Το νοσοκομείο λειτουργεί με γερασμένο προσωπικό» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μ. Χαττάρι.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες πλήρους αποσύνθεσης του νοσοκομείου Αρτας εύλογες ήταν οι αντιδράσεις κατά την επίσκεψη του Αδ. Γεωργιάδη στις 18 Ιανουαρίου. Ο υπουργός Υγείας, αν και δέχτηκε ηχηρές αποδοκιμασίες, κατευθύνθηκε με αλαζονικό ύφος προς τους εργαζόμενους και ρωτούσε «γιατί φωνάζετε;».
«Ο υπουργός δεν ήθελε συζήτηση» τονίζει ο Μ. Χαττάρι και εξηγεί: «Το κλίμα που δημιουργήθηκε είναι υπ’ ευθύνη του. Ηθελε να προκαλέσει. Ο Γεωργιάδης λέει ότι δεν γνωρίζει για την υποστελέχωση, ενώ στέλνονται συνεχώς ερωτήματα προς την ΥΠΕ. Επίσης, πολλές φορές ο υπουργός μίλησε για αύξηση του προϋπολογισμού των νοσοκομείων, κάτι που δεν ισχύει. Είναι μειωμένος κατά περίπου 2,5 εκατ. συγκριτικά με πέρυσι. Εχουν δοθεί εκατομμύρια για τις υποδομές. Ενα άδειο νοσοκομείο από γιατρούς πωλείται όπως είναι ανακαινισμένο. Ερχεται ένας ιδιώτης να πάρει τα πιο προσοδοφόρα τμήματα των κλινικών».
Βενιζέλειο: 3.000 στην αναμονή για χειρουργείο
Εξακόσιους ασθενείς, κατά μέσο όρο, μέσα σε μόλις μία εφημερία δέχεται το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του Βενιζέλειου Νοσοκομείου στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το πολύπαθο νοσοκομείο εφημερεύει μέρα παρά μέρα, με εξαντλητικά ωράρια για τους λίγους γιατρούς που διαθέτει.
Ο πρόεδρος της Ενωσης Εργαζομένων του Βενιζέλειου Νοσοκομείου Δημήτρης Φλυτζανής επισημαίνει στο Documento: «Οπως σε όλα τα νοσοκομεία, έτσι και το Βενιζέλειο έχει ως μεγαλύτερο πρόβλημα την έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού και μετά μιλάμε για διοικητικούς και ιατρούς. Εχουμε 170 κενές θέσεις στη νοσηλευτική. Το 2019 το νοσοκομείο μεγάλωσε και ανέπτυξε υπηρεσίες. Είναι κατά 30% μεγαλύτερο. Η νοσηλευτική υπηρεσία ζητά κατεπειγόντως τουλάχιστον 60-100 άτομα για να λειτουργήσει αξιοπρεπώς. Δεν επαρκούν 20-30 άτομα που θα έρθουν μέσα στο επόμενο δίμηνο. Πολλές κλινικές δεν μπορούν να καλύψουν βάρδιες, κόβονται άδειες και ρεπό. Ολα αυτά γίνονται σε όλα τα νοσοκομεία. Παραβιάζονται το πρωτόκολλο και ο κανονισμός λειτουργίας. Αυτήν τη στιγμή έχουμε τέσσερις μόνιμους αναισθησιολόγους και κατά περιόδους έρχονται και ιδιώτες για να γίνονται επεμβάσεις».
Την ίδια στιγμή η λίστα αναμονής για χειρουργείο στο Βενιζέλειο υπερβαίνει τον αριθμό των 3.000 ασθενών, με κάποιους μάλιστα να περιμένουν από το μακρινό 2017! Αυτοί οι «παλιοί» ασθενείς έχουν προτεραιότητα στα απογευματινά χειρουργεία που πραγματοποιούνται.
Μέσα σε αυτό το ήδη προβληματικό τοπίο, η διοίκηση του νοσοκομείου άνοιξε έκτη χειρουργική αίθουσα χωρίς το απαραίτητο προσωπικό, προκαλώντας τις αντιδράσεις των εργαζομένων που απείλησαν με στάση εργασίας. Τελικώς, η διοίκηση υποσχέθηκε προσλήψεις στο προσεχές διάστημα, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να αναστείλουν για λίγο τις στάσεις εργασίας, αλλά να βρίσκονται σε «θέσεις μάχης» εκφράζοντας τις επιφυλάξεις τους.
«Είμαστε σε αναμονή. Αν δεν γίνει, θα υπάρξουν μεγαλύτερες αντιδράσεις. Ηθελαν να ανοίξουν την έκτη αίθουσα χωρίς να έχουμε νοσηλευτές, προσωπικό αποστείρωσης και καθαριότητας, βοηθούς θαλάμου, τραυματιοφορείς. Πώς θα ανοίξουν ασφαλείς αυτές οι αίθουσες; Θέλουμε να λειτουργήσει αλλά χωρίς παραβιάσεις των πρωτοκόλλων και των κανονισμών» σχολίασε ο Δ. Φλυτζανής.
Αγ. Νικόλαος: Κλειστή για έξι ημέρες η καρδιολογική
Ενα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα της εκθεμελίωσης και διάλυσης του δημόσιου συστήματος υγείας είναι το πολύπαθο Γενικό Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου στο Λασίθι Κρήτης, στο οποίο η καρδιολογική κλινική «κατέβασε ρολά» από τις 9 έως και τις 14 Ιανουαρίου 2025, γιατί δεν έχει το απαιτούμενο προσωπικό.
Ο πρόεδρος των εργαζομένων του νοσοκομείου Αγίου Νικολάου Γιώργος Μανουσάκης επισημαίνει στο Documento: «Το πρόβλημα υπάρχει γιατί εμείς εφημερεύουμε όλο τον μήνα. Ομως για να είναι οι κλινικές ανοιχτές και να βγουν οι εφημερίες χρειάζονται το λιγότερο τέσσερις γιατροί. Υπηρετούν τρεις γιατροί. Για την κενή θέση δεν υπήρξε καμία υποψηφιότητα. Αυτό έχει επαναληφθεί και στο παρελθόν. Στη ΜΕΘ έχουν μείνει τρεις γιατροί. Τον Δεκέμβριο κάναμε υπερεφημέρευση. Τώρα έχουν φέρει μία γιατρό από το νοσοκομείο “Γεννηματάς”, που θα κάτσει 15 μέρες. Μετά θα φύγει και θα έρθει άλλος».
Οι γιατροί του νοσοκομείου επανειλημμένως έχουν κάνει μαζική παράσταση διαμαρτυρίας απαιτώντας να λυθεί το ζήτημα της υποστελέχωσης που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ασθενών. Την ώρα μάλιστα που οι ελλείψεις είναι μεγάλες, το προσωπικό καταφεύγει σε υπερωρίες προκειμένου να καλύψει τα τεράστια κενά.
Oπως αναφέρει ο Γ. Μανουσάκης, «έρχονται γιατροί που δεν εφημερεύουν για να χειρουργήσουν. Ουσιαστικά δώδεκα με δεκατρείς εφημερίες τον μήνα μένουν κενές χωρίς αναισθησιολόγο. Eτσι, τα περιστατικά που χρειάζονται επείγουσα επέμβαση διακομίζονται σε άλλα νοσοκομεία. Από τις 30 μέρες του μήνα το νοσοκομείο μένει τις επτά-
οκτώ χωρίς καρδιολόγο, 12-13 χωρίς αναισθησιολόγο, 15-16 χωρίς ακτινολόγο, τρεις-τέσσερις μέρες μένουμε χωρίς γενικό χειρουργό και τρεις μέρες χωρίς γενικό γιατρό στα ΤΕΠ. Συναντήσαμε τον Οκτώβριο τον υπουργό Υγείας σχετικά με τα οικονομικά κίνητρα σε γιατρούς άγονων περιοχών. Εγώ τον ρώτησα αν δεν πιάσει αυτό τι θα γίνει; Μου είπε θα δούμε».
Ακόμη χειρότερη η κατάσταση στα νησιά
Στην ίδια μοίρα, ίσως και χειρότερη, είναι τα νοσοκομεία στα νησιά. Λόγω… έλλειψης γιατρών οι προκηρύξεις καταλήγουν άγονες, ενώ τα υποτιθέμενα κίνητρα που θα έδινε η κυβέρνηση σε όσους υπηρετούν στα νησιά δεν επαρκούν. Η Κατερίνα Καλογεράκη, πρόεδρος των εργαζομένων του νοσοκομείου Σύρου, υπογραμμίζει στο Documento: «Υπηρετώ 33 χρόνια και αυτήν τη στιγμή το νοσοκομείο είναι στη χειρότερη κατάσταση του. Η Σύρος παραπαίει ως νοσοκομείο. Ο υπουργός υποσχέθηκε στον διευθυντή τέσσερις θέσεις για μόνιμους γιατρούς και μετά τη συνάντηση προκήρυξε 15 θέσεις. Δεν καταλήγω στο ότι μας κάλυψε τις ανάγκες μας, γιατί αυτές είναι τεράστιες. Φανταστείτε ότι στην παθολογική περιμένουμε να έρθει μόνιμος γιατρός από την προκήρυξη. Είμαστε με δύο παθολόγους από τους πέντε που πρέπει να έχουμε. Σταγόνα στον ωκεανό οι θέσεις. Στα νησιά πρέπει να δοθούν κίνητρα».
Αλλη χαρακτηριστική περίπτωση νησιωτικού νοσοκομείου που βρίσκεται στα όρια της διάλυσης είναι το Βοστάνειο στη Μυτιλήνη, όπου τα κενά είναι τεράστια, με αποτέλεσμα το φαινόμενο της υποχρεωτικής «μετακόμισης» του ιατρικού προσωπικού να είναι εξαιρετικά συχνό. Mάλιστα, ότι σε πολλές κλινικές αντιστοιχούν μόλις δύο νοσηλευτές ανά 50 ασθενείς. Ολόκληρες πτέρυγες δηλαδή καλύπτονται από ελάχιστους εργαζόμενους, οι οποίοι προσπαθούν να αντεπεξέλθουν τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα.
Ο Στρατής Σαμαράς, μέλος του συλλόγου εργαζομένων του νοσοκομείου Μυτιλήνης, αναφέρει στο Documento: «Σε σχέση με πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια είμαστε περίπου 40% μείον. Το προσωπικό είναι γερασμένο. Ο μέσος όρος είναι 55 ετών. Υπάρχει προσωπικό που έχει 50-60 οφειλόμενα ρεπό. Είναι παράνομο, αλλά γίνεται για να βγουν οι βάρδιες. Υπάρχουν άδειες οφειλόμενες και από το 2022 σε κάποια τμήματα. Υπάρχει αύξηση της εργασίας στα ΤΕΠ στο 30% τα τελευταία χρόνια – αυτά αντικατοπτρίζονται σε εισαγωγές, ημέρες νοσηλείας. Ολα αυτά χωρίς το ανάλογο προσωπικό. Εγώ δουλεύω 21 χρόνια και πρώτη φορά υπάρχει προσωπικό που προσπαθεί να φύγει όπως μπορεί από το νοσοκομείο, με συνταξιοδότηση, μετάταξη, κάνοντας χαρτιά σε νέα προκήρυξη. Εχουμε θέμα με νεφρολόγους, ακτινολόγους, ρευματολόγους και ενδοκρινολόγους. Δεν μπορούμε να κάνουμε υπέρηχο, που υποτίθεται ότι είμαστε μεγάλο νοσοκομείο της περιφέρειας».
Διαβάστε επίσης:
Μαθήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας από την ΕΡΤ
Ιωάννινα: Στον εισαγγελέα πέντε νεαροί για επίθεση σε ανήλικες
«Πόλεμος» για το TikTok: Μετά τον Μασκ και η Microsoft στο «παιχνίδι» για την εξαγορά του