Στη Γαλλίδα Ανί Ερνό απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας «για το θάρρος και την κλινική οξύτητα με την οποία αποκαλύπτει τις ρίζες, την αποξένωση και τους συλλογικούς περιορισμούς της προσωπικής μνήμης» σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ακαδημίας.
Δείτε επίσης: Νόμπελ Λογοτεχνίας 2022: Απονέμεται στην Ανί Ερνό
Η Ανί Ερνό (Annie Ernaux, 1940) είναι μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες συγγραφείς της Γαλλίας. Έχει λάβει πλήθος διακρίσεων για το πλούσιο πεζογραφικό της έργο που αφορμάται από την προσωπική της εμπειρία, στο οποίο ξεχωριστή θέση έχει η αυτοβιογραφία της με τίτλο Τα χρόνια (2008). Μεταξύ άλλων τιμήθηκε με το βραβείο Μαργκερίτ Γιουρσενάρ για τη συνολική της συνεισφορά στα γράμματα, ενώ ήταν υποψήφια για το Man Booker International το 2019.
Γεννήθηκε στη Γαλλία (Lillebonne) το 1940. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ρουέν και εργάστηκε σαν καθηγήτρια στο Centre National d’ Enseignement par Correspondence. Τα σύντομα, αυτοβιογραφικά της αφηγήματα -τα οποία δεν ξεπερνούν, συνήθως, τις εκατό σελίδες- ασχολούνται με θέματα της παιδικής της ηλικίας, των σχέσεων με τους γονείς της και με τους ερωτικούς της συντρόφους, χωρίς να χάνουν τη ζωντάνια, τη δύναμη και την οξυδέρκειά τους: “Les armoires vides”, 1974, “Ce qu’ ils disent ou rien”, 1977, “La place”, 1984 (ελλ. “Η θέση”, εκδ. Χατζηνικολή) “Une femme”, 1987, “Passion simple”, 1991 (ελλ. “Πάθος”, εκδ. Χατζηνικολή), “Journal du dehors”, 1993, “La honte”, 1997 (ελλ. “Ντροπή”, εκδ. Χατζηνικολή), “Je ne suis pas sortie de ma nuit”, 1999 (ελλ. “Δεν βγήκα από το σκοτάδι μου”, εκδ. Χατζηνικολή), “L’ evenement”, 2000, “La vie exterieure”, 2000, “Se perdre”, 2001 (ελλ. “Χάνομαι”, εκδ. Χατζηνικολή), “L’ occupation”, 2002, “L’ ecriture comme un couteau”- συνεντεύξεις με τον Frederic-Yves Jeannet, 2003.
Τα έργα της διδάσκονται στο γαλλικό σχολείο ως σύγχρονη κλασική λογοτεχνία.
Δείτε επίσης: Νόμπελ Φυσικής 2022: Απονέμεται σε τρεις επιστήμονες της κβαντομηχανικής
(Με πληροφορίες από nobelprize.com, biblionet.gr, metaixmio.gr)
