Ο πρόεδρος της ΕΠΣ Ηρακλείου επιτίθεται στην ΕΠΟ και μιλάει για τα λάθη του Λ. Αυγενάκη
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και χρόνια δημιουργούνται τραγελαφικές καταστάσεις και παρά την πολύμηνη επιτήρηση της ΕΠΟ από FIFA – UEFA τίποτε δεν έχει αλλάξει. Σε αυτό συνετέλεσε και η παρουσία του Λευτέρη Αυγενάκη στο υφυπουργείο Αθλητισμού, ο οποίος αντί να σβήνει, ανάβει διαρκώς νέες φωτιές. «Το ελληνικό ποδόσφαιρο συνεχίζει να είναι σε ημιθανή κατάσταση» δηλώνει χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του στο Documento ο πρόεδρος της ΕΠΣ Ηρακλείου Νίκος Τζώρτζογλου.
Οι Big 4 συμφώνησαν και επέλεξαν τον Μαρκ Κλάτενμπεργκ ως αρχιδιαιτητή. Μπορεί να τα βρουν και στις εκλογές της ΕΠΟ;
Αυτή η συμπόρευση για την επιλογή του Κλάτενμπεργκ είναι μια απόφαση ελπίδας. Ισως αυτή η απόφαση να είναι το εφαλτήριο ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ανάλογες συμφωνίες και συμπορεύσεις των Big 4, κυρίως σε επίπεδο προέδρου ΕΠΟ και μιας διοίκησης κοινής αποδοχής, στην ομοσπονδία αυτήν τη φόρα, που θα σέβονται όλοι…
Η ΑΕΚ φέρεται να έχει το πάνω χέρι ενόψει των αρχαιρεσιών της ομοσπονδίας. Γιατί να πάει σε συναίνεση αφού οι Big 4 «σκοτώνονται»;
Θέλω να πιστεύω και ελπίζω ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης –με το τεράστιο έργο και όνειρο για κάθε ενωσίτη φίλαθλο που επιτέλεσε με την κατασκευή του γηπέδου της Αγια-Σοφιάς και όχι μόνο– λογικά θα επιθυμεί ένα διαφορετικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον, το οποίο θα είναι απαραίτητο για να αποκτήσει υπεραξία και το νέο γήπεδο και κατ’ επέκταση η ΠΑΕ ΑΕΚ. Αλλωστε ένα τέτοιο πρώτο δείγμα διαφορετικής φιλοσοφίας του Δημήτρη Μελισσανίδη ήταν η παρουσία του πρώην προέδρου της Σούπερ Λίγκας Μηνά Λυσάνδρου που, αν και «δικός του», ήταν ένας χαρισματικός τεχνοκράτης, αντικειμενικός και σίγουρα ο κορυφαίος για εμένα πρόεδρος στα 14 χρόνια του συνεταιρισμού. Γιατί να μη θέλει κάτι ανάλογο και στην ΕΠΟ;
Στην εκτόνωση της κατάστασης δεν έχει βοηθήσει και η παρουσία του Λ. Αυγενάκη στο υφυπουργείο καθώς απέναντί του βρίσκονται ΠΑΟΚ, ΠΑΟ και ΑΕΚ.
Η καρέκλα του συγκεκριμένου υφυπουργείου χαρακτηρίζεται ηλεκτρική αφού τα συμφέροντα είναι τεράστια, το ίδιο και η καχυποψία όλων. Μοιραία λοιπόν και για τον συντοπίτη μου και συνυποψήφιό μου στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρη Αυγενάκη αυτή η «ηλεκτρική καρέκλα» δεν έχει βοηθήσει δυστυχώς καθόλου να εκτονωθεί η κατάσταση. Το περιβάλλον παραμένει τοξικό, αποπνικτικό και πολεμικό. Είναι πολύ άσχημο το γεγονός ότι οι τρεις από τους τέσσερις μεγάλους έχουν εκφραστεί με πολύ αρνητικά σχόλια και χαρακτηρισμούς για τον κ. Αυγενάκη. Θεωρώ ότι εκτός της έντονης καχυποψίας και των σφοδρών αντιπαραθέσεων, ο κ. Αυγενάκης έχει κάνει πολλά και σοβαρά λάθη…
Είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν στο πρόσφατο ταξίδι του στην Αθήνα δείπνησε με τον Γ. Γεραπετρίτη και όχι με τον υφυπουργό;
Οχι, δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε καινούργιο. Από τις αρχές του έτους όλη η φίλαθλη Ελλάδα γνωρίζει ότι την ευθύνη και τον χειρισμό στα ποδοσφαιρικά θέματα, κυρίως τα σοβαρά, αλλά και σ’ αυτά που άπτονται των διεθνών συνομοσπονδιών, τα έχει αναθέσει ο κ. Μητσοτάκης στον υπουργό Επικρατείας κ. Γεραπετρίτη.
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο η λέξη «προγραμματισμός» είναι άγνωστη. Μπορούσε να αποφευχθεί το μπάχαλο με τον τελικό του Κυπέλλου;
Αυτό που συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης. Ο τελικός του Κυπέλλου, ενώ σε όλες τις χώρες και για όλους είναι μια γιορτή, μια ευκαιρία για να διαφημιστεί το ποδόσφαιρο, στην Ελλάδα είναι μια… επιθεώρηση, μια κωμικοτραγική διαδικασία που μόνο δυσφήμηση παράγει. Φυσικά και θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποφευχθεί αυτός ο τραγέλαφος.
Και αυτή η «επιθεώρηση» είναι διαρκείας…
Εδώ και τέσσερα χρόνια ο τελικός του Κυπέλλου είναι η ετήσια ντροπή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κάποτε γινόταν σε γήπεδα κατάμεστα από κόσμο, μετά πήγαμε σε γήπεδα με νεκρές ζώνες, μετά σε τελικούς χωρίς κόσμο, μετά είδαμε μαχαιριές και αίμα στις πεζογέφυρες. Είδαμε σε απευθείας μετάδοση περισσότερο ξύλο απ’ ό,τι βλέπαμε στην ταινία «Ρόκι» ή στον «Εξολοθρευτή». Είδαμε πέρσι τελικό σε γήπεδο 70.000 θέσεων να τον παρακολουθούν μόλις πεντακόσια άτομα που τα φρουρούσαν 3.000 αστυνομικοί! Και αποκορύφωμα όλων είναι το φετινό φιάσκο: η ΕΠΟ, παρότι είχε «σύμμαχο» τον κορονοϊό που της έδινε το δικαίωμα να κάνει τον τελικό χωρίς κόσμο και χρειαζόταν απλώς να βρει το γήπεδο, δεν μπορούσε ούτε αυτό να κάνει. Και όταν το βρήκε ανέβαλε τον τελικό…
Ο πρόεδρος της ΕΠΟ Βαγγέλης Γραμμένος πήγε κόντρα στην πλειονότητα και ψήφισε να μη διεξαχθεί ο τελικός στις 30 Αυγούστου; Μήπως έπρεπε να έχει παραιτηθεί;
Το γεγονός αυτό είναι ακόμη ένα από τα πολλά παράξενα και περίεργα που συμβαίνουν εδώ και πολύ καιρό στην ΕΠΟ και καταδεικνύουν τη χαοτική κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της ομοσπονδίας. Ο Βαγγέλης Γραμμένος είναι ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος, πολύ ηθικός, αξιοπρεπέστατος. Ομως το ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα η ΕΠΟ δεν είναι μοναστήρι. Πολύ περισσότερο αυτή η ΕΠΟ, όπου οι βαρόνοι της μπάλας βρίσκονται σε ανελέητο πόλεμο. Δυστυχώς ο κ. Γραμμένος δείχνει άτολμος, άβουλος, φοβισμένος. Είμαι σίγουρος ότι η αξιοπρέπειά του τον έχει κάνει πολλές φορές να σκεφτεί την παραίτηση. Για εμένα θα έπρεπε να την είχε υποβάλει από καιρό…
