«Η κυβέρνηση φέρνει ένα πτωχευτικό δίκαιο που δίνει τη “σκανδάλη” του πλειστηριασμού, της ρευστοποίησης, της αναγκαστικής εκτέλεσης μιας επιχείρησης στον πιστωτή της. Επιταχύνεται μια διαδικασία, την οποία ο ΣΕΒ περιγράφει ως “αναγκαία διαδικασία εξαγορών και συγχωνεύσεων” και η οποία είναι πλήρως εναρμονισμένη με τη στρατηγική της “ανοσίας της αγέλης” στην οικονομία», ανέφερε ο τομεάρχης Οικονομίας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτής Νότιου Τομέα Β’ Αθηνών, Νίκος Παππάς, μιλώντας «Στο Κόκκινο» και τον δημοσιογράφο Διονύση Ελευθεράτο.
Ακόμα ανέφερε πως «στόχος αυτής της πολιτικής είναι η ικανοποίηση των πιστωτών και όχι η δυνατότητα της επανεκκίνησης των ανθρώπων» και επεσήμανε την ανάγκη δημιουργίας ενός μετώπου δυνάμεων, πολιτικών, επιστημονικών και κοινωνικών, για να αποτραπεί η ψήφισή του ως έχει.
Σε ό,τι αφορά τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το ύψος της ύφεσης το β’ τρίμηνο του 2020, υπογράμμισε ότι «το -15,2% αποτελεί πικρή δικαίωση όσων λέγαμε για ανεπάρκεια της κυβερνητικής παρέμβασης. Μια ανεπάρκεια που αποτελεί πολιτική επιλογή του κ. Μητσοτάκη». Για να συμπληρώσει: «Όλη αυτή την περίοδο είχαμε την ηθελημένη κυβερνητική αδράνεια αντί μιας γενναίας δημόσιας παρέμβασης, το σχέδιο Πισσαρίδη για εκκαθάριση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, τις οποίες θέτει ως τον πυρήνα του δομικού προβλήματος της οικονομίας, και ένα πτωχευτικό-καταπέλτη για τους δανειολήπτες».
Ο Νίκος Παππάς μίλησε ακόμα για τον αποκλεισμό της πλειονότητας της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας από τα εργαλεία στήριξης της Πολιτείας, αλλά και για τη μη παροχή στην αγορά των 37 δισ. ευρώ που προέρχονται από στοχευμένα προγράμματα της ΕΚΤ για τη στήριξη των ΜμΕ και λιμνάζουν στις τράπεζες. «Πρέπει να υποχρεωθούν οι τράπεζες να διοχετεύσουν αυτή τη ρευστότητα στην αγορά για να σωθούν επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας», τόνισε.
Τέλος, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «καταφεύγει σε επικοινωνιακά προπετάσματα καπνού, αλλά η στρατηγική αυτή έχει κοντά ποδάρια. Οι επικοινωνιακές ρωγμές έχουν αρχίσει να εμφανίζονται. Ο αριστερός και προοδευτικός κόσμος δεν πρέπει να αξιολογεί το μιντιακό τοπίο ως συμπαγές και αμετάβλητο, η αλήθεια θα βρει το δρόμο της». Κάλεσε, δε, τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις να εργαστούν ώστε να μετουσιώσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις σε μια κατεύθυνση πολιτικής αλλαγής και σταθεροποίησης της κοινωνίας και της οικονομίας.
