Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Νίκος Παππάς έρχεται αμέσως μετά τον Αλέξη Τσίπρα στις απόπειρες δολοφονίας χαρακτήρα. Υποκλοπές, μαγνητοφωνήσεις, σενάρια και βεβαίως το διαβόητο 13-0 του ειδικού δικαστηρίου αποσυναρμολόγησαν για πολύ κόσμο την εικόνα του. Οι βαρόνοι των ΜΜΕ, που υπέστησαν την ταπείνωση του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες και του «εγκλεισμού» στη Γενική Γραμματεία Τύπου, αλλά και την αιμορραγία εκατοντάδων εκατομμυρίων, δεν τον ξεχνούν όσος καιρός κι αν περάσει (παρεμπιπτόντως, δεν ξεχνούν ούτε τον στενό του συνεργάτη Λευτέρη Κρέτσο, που πρόσφατα και με αφορμή το πόθεν έσχες του τον εμφάνισαν ως εκατομμυριούχο και μέτοχο ύποπτων επενδύσεων. Αν και βγάζει το ψωμί του ως μετανάστης στην Αγγλία…).
Να όμως που τελευταία ο Παππάς μας προέκυψε… δεσπότης. Κατέβηκε στη διαδικασία εκλογής προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε μια εκλογική εκστρατεία με πολιτικούς όρους και χωρίς ακρότητες και στον δεύτερο γύρο στήριξε ανοιχτά τον Κασσελάκη, που κατά πολλούς εκλέχτηκε πρόεδρος χάρη σ’ αυτό. Κι αυτό τον έφερε εκ των πραγμάτων σε θέση ειδικής ευθύνης κοντά στον άπειρο και με ερασιτεχνικά χαρακτηριστικά πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε και έχει ανάγκη από ενέσεις πείρας και ταχείας πολιτικής ωρίμανσης. Ο Παππάς λοιπόν είχε όλα τα προσόντα να συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση τον ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με άλλα προβεβλημένα στελέχη που διάλεξαν τον δρόμο των επιθέσεων και της φυγής. Και να αναδειχτεί σε δεσπότη του εκκλησιάσματος της πλειοψηφίας.
Κι έτσι φτάσαμε να δηλώνει ο γκουρού της επικοινωνίας Γιάννης Λούλης: «Ο Παππάς είναι πολύ καλό υλικό. Δεν έχει σημασία που τον μπλέξανε τότε με όλη εκείνη την ιστορία, αλλά από αυτούς που είχε ο Τσίπρας ήταν από τους πιο σοβαρούς.
Δηλαδή έχει μυαλό. Του είναι χρήσιμος αυτήν τη στιγμή (σ.σ.: του Κασσελάκη), δεν θα του κάνει ζημιά. Αντίθετα, χρειάζεται έναν άνθρωπο σαν κι αυτόν… Ο Παππάς είναι από τους καλύτερους που υπάρχουν. Εγώ θα έλεγα ιδανικός. Δηλαδή αν διάλεγε κάποιον, μια χαρά να διαλέξει τον Παππά». Ο επικοινωνιολόγος του Κώστα Καραμανλή αλλά και του Δημήτρη Χριστόφια προσυπογράφει δηλαδή τη χειροτονία του Παππά σε δεσπότη. Και τον προτείνει κατηγορηματικά για μια θέση πλάι στον Κασσελάκη. Τα ύστερα του κόσμου!
Αλλά έλαβε χώρα η εκ των πραγμάτων χειροτονία. Στην πολιτική, όπως και στη ζωή, κάποτε τα πράγματα έρχονται τα πάνω κάτω. Το αν θα καταφέρει ο Κασσελάκης να σταθεί στο ύψος του ρόλου του είναι ένα στοίχημα. Στοίχημα είναι και αν θα καταφέρει ο Παππάς να παίξει τον ρόλο του κοντά στον Κασσελάκη. Κατά τ’ άλλα, κουμπάρε, τίμα τον Παππά κι εσύ Παππά έχε γνώση, που λέει μια σοφή παροιμία. Αμήν…
