Κι εκεί που είχαμε φοβηθεί ότι ο Νίκος Δένδιας έχει εκπέσει οριστικά σε σκιώδη υπουργό Εξωτερικών, να που εμφανίστηκε στον Σκάι προχτές. Τρισδιάστατος έπειτα από πολύ καιρό, λίγο ξεθωριασμένος αλλά πάντως έγχρωμος και με το γνωστό ύφος του ανθρώπου που παίζει στα δάχτυλα τα εθνικά θέματα, μας έκανε κοινωνούς τού ΤΙΠΟΤΕ που χαρακτηρίζει την εξωτερική μας πολιτική αυτό τον καιρό του πολέμου. Η Ελλάδα θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό αγάπης προς τον Ζελένσκι, ο ίδιος θα πάει στο Κίεβο και ο Ερντογάν πατάει σε δυο βάρκες και γι’ αυτό θα πέσει τελικά στη θάλασσα. Δεν είπε για πόσο θα περιμένουμε αυτήν τη βολική βουτιά, προέβλεψε πάντως ότι η Τουρκία θα μειώσει την αναθεωρητική της ρητορεία και πράξη μετά την καταδίκη του Πούτιν για την εισβολή στην Ουκρανία. Η αισιοδοξία φάρμακο της απουσίας.
Κι έτσι το ζήσαμε κι αυτό με την κυβέρνηση του Κυριάκου. Τον υπουργό Εξωτερικών που θα έπρεπε κάθε μέρα αυτή την εποχή να βρίσκεται στα δελτία για τις συναντήσεις του στις πρωτεύουσες της Ευρώπης και της περιοχής να τον ξανανταμώσουμε έπειτα από πολύ καιρό στο κανάλι του Αλαφούζου. Οπου φυσικά δεν ρωτήθηκε ούτε και απάντησε –και τι να απαντήσει δηλαδή;– γιατί δεν ήταν με τον πρωθυπουργό στο τελευταίο του ταξίδι στην Τουρκία και στη συνάντηση με τον Ερντογάν και γιατί απουσιάζει
έως εξαφανίσεως από κάθε είδους δημόσιες τελετές για τον πόλεμο και την ειρήνη στην περιοχή. Γιατί, με δυο λόγια, ο πρωθυπουργός τον έστειλε στον πάγκο κι εκεί τον αφήνει με εκνευριστική επιμονή, ενώ κρατούν μαζί φανάρι στον Ερντογάν, που από «σουλτάνος» της Ανατολής μας προέκυψε τελευταία «δραγουμάνος» και Ανατολής και Δύσης.
Εν ολίγοις, πού είναι ο Δένδιας, οέο; Στη ναφθαλίνη όπου τον έχωσε ο Κυριάκος, στον πάγκο όπου τον άφησε. Και γιατί ο παραγκωνισμός; Γιατί τα χάλασαν στον γάμο με τους Αμερικανούς για τις βάσεις και με τους Γάλλους για τις φρεγάτες; Οχι βέβαια. Μήπως γιατί έβγαλε γλώσσα ο υπουργός στον Τσαβούσογλου τη στιγμή που ο Μητσοτάκης σάλπιζε γενική υποχώρηση; Αυτό… χμ. Διότι –να μια ρεαλιστική εκδοχή– αν ο Δένδιας πίστεψε ότι ο πρωθυπουργός των πρωθυπουργών, ω πρωθυπουργέ, θα του επιτρέψει να παίζει τον Κολοκοτρώνη και να κερδίζει έτσι τις εθνικές καρδιές της παράταξης ως δελφίνος του «καρ
χαρία», είναι μακριά νυχτωμένος. Ο Κυριάκος δεν σηκώνει τέτοια. Μια φορά την έπαθε ο μπαμπάς του από τον Σαμαρά, δεν θα την πάθει κι ο ίδιος από τον Δένδια. Πάγκος και πολύ του πάει.
Τα εθνικά μας θέματα, δηλαδή η εξωτερική μας πολιτική, στις εσωκομματικές μυλόπετρες της ΝΔ! Αν δεν το πιστεύετε, αναζητήστε τον Δένδια. Ο κύριος υπουργός απουσιάζει, αφήστε μήνυμα απευθείας στον αναπληρωτή του στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ…
