Ο πρόεδρος της Βουλής μιλά στο Documento, ανοίγοντας όλη τη βεντάλια της τρέχουσας επικαιρότητας. Πέρα από την ευθεία απάντηση ως προς τα κίνητρα που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην επιλογή του Π. Κόκκαλη, συζήτηση θα προκαλέσει η διαπίστωση περί στημένων μιντιακών γεγονότων με φόντο το μακεδονικό, τα οποία λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια πολιτικών εκδηλώσεων και σκοπό έχουν τη χειραγώγηση των πολιτικών εξελίξεων αλλά και του ίδιου του Κυρ. Μητσοτάκη.
Δημοσιεύματα του ομίλου Μαρινάκη σας κατηγορούν ότι με εντολή Τσίπρα έχετε στήσει μηχανισμό εκβιασμών μέσω των δηλώσεων πόθεν έσχες των πολιτικών. Οι αιτιάσεις βασίζονται σε καταγγελίες της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του δημοσιογράφου Γ. Παπαχρήστου. Τι απαντάτε; Πιστεύετε ότι ο χρονισμός είναι τυχαίος;
Δώσαμε απαντήσεις άμεσες και πειστικές. Δεν είναι τυχαίο ότι το σύνολο του υπόλοιπου Τύπου δεν υιοθέτησε τέτοιου είδους κατηγορίες, γιατί είναι σαφές ότι έχουν αναρτηθεί όλες οι δηλώσεις πόθεν έσχες που είχαμε στη διάθεσή μας. Από ένα σημείο και ύστερα οι δηλώσεις που κατατέθηκαν δεν έχουν αναρτηθεί λόγω της παρέμβασης του Συμβουλίου της Επικρατείας μετά τις αλλεπάλληλες ενστάσεις των δικαστικών. Οπότε πάμε σε επανακατάθεση των δηλώσεων της τελευταίας τριετίας έως τις 26 Απριλίου. Η Βουλή δεν είχε ποτέ πρόσβαση στα πόθεν έσχες δημοσιογράφων, αστυνομικών και δικαστικών. Παρά μόνο τώρα, μετά την τελευταία νομοθετική ρύθμιση για τους δικαστικούς. Αυτά τα πόθεν έσχες είχαν κατατεθεί στη Βουλή και «μετακόμισαν» αμέσως στο αρμόδιο όργανο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Αρα δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο χειραγώγησης, ίσα ίσα ακολουθήθηκε μια άψογη διαδικασία. Με την ευκαιρία να πω ότι αυτή την εβδομάδα στη Βουλή υπερψηφίστηκε τροπολογία για να υπάρχει άμεση πρόσβαση στους τραπεζικούς λογαριασμούς των υπόχρεων δήλωσης πόθεν έσχες προκειμένου να ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο και να απαντηθούν ανάλογα κακεντρεχείς αιτιάσεις για το πόθεν έσχες είτε του πρωθυπουργού είτε του δικού μου ή του οποιουδήποτε πολιτικού. Προς έκπληξη όλων, όμως, την τροπολογία αυτή δεν στήριξε η αξιωματική αντιπολίτευση, καταψηφίζοντας μαζί με τη Χρυσή Αυγή. Για το ότι σηκώθηκε αυτή η σκόνη διά της κ. Κωνσταντοπούλου και μέσα από το συγκρότημα επιρροής Μαρινάκη και του Σκάι, φοβάμαι ότι έχει να κάνει με μια διαδικασία παραγωγής fake news και fake πολιτικής, με σκοπό τον συμψηφισμό υπαρκτών δικαστικών υποθέσεων. Ενδεχομένως αυτοί που ανοίγουν αυτά τα θέματα ξέρουν πολύ περισσότερα πράγματα για αυτές τις δικαστικές υποθέσεις και φοβούνται όσα πιθανώς θα έρθουν στην επιφάνεια…
Οι διμερείς συμφωνίες που υπογράφηκαν στο πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού στη Β. Μακεδονία και το ελληνικό επιχειρηματικό ενδιαφέρον για επενδύσεις στη γείτονα μπορούν να συμβάλουν στην εξομάλυνση των κοινωνικών αντιδράσεων;
Οπως δήλωσα πρόσφατα, το ταξίδι του πρωθυπουργού στη Βόρεια Μακεδονία ήταν ιστορικό. Το μακεδονικό και η λύση που επήλθε με τη συμφωνία έχουν αναδειχθεί σε πολυπαραγοντικό ζήτημα επίδρασης μέσα στην ελληνική κοινωνία. Εσείς θίγεται τη μία πλευρά. Δηλαδή το πώς μέσα από την οικονομική διασύνδεση και την εμφάνιση ενός πεδίου συνεργασίας στην ενέργεια και τις επενδύσεις θα διαμορφωθεί ένα διαφορετικό κλίμα. Αυτή η πλευρά είναι βασική, αλλά δεν αρκεί. Διότι, λόγω καθυστερήσεων από την πλευρά της κυβέρνησης, αντί η πραγματικά πολύ καλή συμφωνία να εξηγηθεί στον λαό και ιδιαίτερα στην ελληνική Μακεδονία, επί της ουσίας προέκυψε μια επανάπαυση με το σκεπτικό ότι τα θετικά της συμφωνίας είναι προφανή. Οταν συγκυβερνάς με μια πολιτική δύναμη που έχει κόκκινη γραμμή το μακεδονικό και ο πρόεδρός της και υπουργός Αμύνης εκφράζει ενώπιον διεθνών οργανισμών την αντίθεσή του, είναι σαφές ότι το γεγονός αυτό θα οδηγήσει σε έναν ουσιαστικό παροπλισμό των θετικών επιχειρημάτων επί της συμφωνίας. Πιστεύω ότι αυτό το αρνητικό έδαφος σε έναν βαθμό έχει διασκεδαστεί μέσω της διπλής συζήτησης που έγινε στη Βουλή, των διευκρινίσεων που δόθηκαν κατά τη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση, αλλά και από τις πρωτοβουλίες του Ελληνα πρωθυπουργού. Ωστόσο σε έναν βαθμό, και θα γίνω και πάλι αυτοκριτικός, το ότι επιτράπηκε να γίνουν συζητήσεις εναντίον της δημοκρατίας και του πολιτικού συστήματος στα σχολεία για να διαμορφωθούν σε παιδιά αντιλήψεις νεοεθνικιστικές, νεοξενοφοβικές και ρατσιστικές είναι και θέμα δικό μας. Διότι ο αντίλογος σε τέτοιου είδους διαστρεβλώσεις δεν ήταν ισχυρός και συνεχής από την πλευρά μας.
Επεισόδιο προκλήθηκε κατά τη διάρκεια ομιλίας του Κυρ. Μητσοτάκη στη Βέροια. Εν προκειμένω ήταν αγανακτισμένοι πατριώτες ή ακροδεξιά στοιχεία;
Μου δίνετε την ευκαιρία να πω ότι είναι μεγάλο ολίσθημα για ένα μέρος της δημοσιογραφίας να προσπαθεί να χειραγωγήσει τις πολιτικές εξελίξεις με αφορμή το μακεδονικό, αλλά και να χειραγωγεί ακόμη και την ηγεσία της ΝΔ. Σε όλη τη χώρα γίνονται μικρές, μεσαίες ή μεγάλες εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και στήνουν κυριολεκτικά ανθρώπους τους οποίους αναδεικνύουν ως θέμα μη δυνατότητας παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές κοινωνίες. Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Είναι προφανές λοιπόν ότι τέτοιου τύπου περιστατικά όπως αυτό στην ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη αλλά και σε ομιλίες που γίνονται από την πλευρά μας δεν αποτελούν την έκφραση ενός μέρους της κοινωνίας που δεν έχει πειστεί ή ενδεχομένως δεν θα πειστεί ποτέ για την αναγκαιότητα της συμφωνίας. Η πρακτική αυτή αντανακλά την τάση χειραγώγησης της πολιτικής από ορισμένα συμφέροντα, βάζοντας βούτυρο στο ψωμί των πλέον ακραίων εθνικιστικών κύκλων.
Τη στιγμή που δημιουργούνται γέφυρες προοδευτικών δυνάμεων με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ για τις επικείμενες εκλογικές διαδικασίες, η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ επιμένει στην επιδίωξη της στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός αυτό σας δημιουργεί αμφιβολίες για το κατά πόσο το ΚΙΝΑΛ αποτελεί μέρος του προοδευτικού χώρου;
Απ’ ό,τι φαίνεται η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ προσχηματικά έχει υιοθετήσει το διμέτωπο, γιατί ουσιαστικά έχει αποδεχτεί το βασικό στρατήγημα αλλά και το ενδεχόμενο σύμπραξης με τη ΝΔ. Είναι φανερό ότι με τέτοιου είδους επιλογές διακυβεύεται η προοδευτική ταυτότητα αυτού του χώρου. Διακυβεύεται για τον ίδιο τον κόσμο που το ακολουθούσε ή που συνεχίζει να το ακολουθεί. Θα ήταν μεγάλο λάθος η αντίληψη σύμφωνα με την οποία περισσεύει η ύπαρξη ενός σχήματος της κεντροαριστεράς. Αντίθετα, με την πολιτική μας θα πρέπει να επιδρούμε θετικά προς αυτούς τους χώρους –όσο μικροί κι αν είναι– για να αλλάξουν πολιτική. Ετσι θα διαμορφωθούν οι όροι σύμπραξης προκειμένου να δοθούν λύσεις ακόμη και σε επίπεδο διακυβέρνησης μεθαύριο με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύω ότι η προσέγγισή μας δεν είναι χειραγωγική σε σχέση με το ΚΙΝΑΛ, αλλά μπορεί να λειτουργήσει ως εμβρυουλκός για μελλοντικές αλλαγές και συμμαχίες. Πρέπει να καταλάβουν όλοι και στον δικό μας χώρο ότι μετά τη λήξη της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ είμαστε υποχρεωμένοι να ανοίξουμε τη συζήτηση για ευρείες συμμαχίες του προοδευτικού χώρου. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σχετίζεται με μια πορεία μετάλλαξης του χώρου μας –ελεγχόμενης ή ανεξέλεγκτης– λόγω κυβερνητισμού. Είναι εδραία η άποψή μας η μπαγκέτα να κρατιέται από τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Μιας και θέσατε το ζήτημα της κομματικής μετάλλαξης, αποτελεί η επιλογή του Πέτρου Κόκκαλη για το ευρωψηφοδέλτιο απτό δείγμα μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε αστικό κόμμα;
Εγώ συμφωνώ με την υποψηφιότητα του Π. Κόκκαλη. Η Βουλή έχει συνεργαστεί μαζί του για τη βιβλιοθήκη που θα διαμορφωθεί στις Κορυσχάδες. Είναι ένας άνθρωπος που προφανώς προέρχεται από ισχυρή επιχειρηματική οικογένεια, της οποίας ο γεννήτορας αποτέλεσε επί χρόνια σημείο ισχυρής κριτικής από τον χώρο της δικής μας Αριστεράς για πράξεις διαμεσολάβησης και σχέσεων με το πολιτικό σύστημα. Αυτό όμως δεν καθιστά πολιτικά ανάπηρο τον Πέτρο, αφού ο ίδιος διευκρινίζει τη δική του διάθεση για στράτευση στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο με ορίζοντα ευρωπαϊκό και με αναφορά στα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε τόσο ανοικτοί όσο είμαστε και με την κ. Κουντουρά που έχει μια καλή υπουργική θητεία. Οταν μιλάμε για διακυβέρνηση είναι σαφές ότι θα πρέπει να μιλάμε για πιο ανοιχτούς ορίζοντες.
Η συγκεκριμένη υποψηφιότητα είναι αποτέλεσμα τακτικής συμμαχίας ή οικειοποίηση ενός «όπλου» των αντιπάλων σας;
Είναι εκ των ων ουκ άνευ η ανάγκη να υπάρξει κατεδάφιση της «υγειονομικής ζώνης» που έχει προσπαθήσει να φτιάξει μια ορισμένη πλευρά με προμετωπίδα συγκεκριμένα ΜΜΕ. Διότι αυτή η «υγειονομική ζώνη» δεν αφορά τη σύγκρουση –λόγου χάρη– του Β. Μαρινάκη με τον Π. Καμμένο ή και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και αναφέρομαι ονομαστικά στον κ. Μαρινάκη λόγω της αναφοράς κατά του ΣΥΡΙΖΑ περί χούντας, γιατί είναι κάτι πολύ βαρύ. Ο λαός του Ολυμπιακού –γιατί κι εγώ Ολυμπιακός είμαι– δεν ψήφιζε με βάση την ιδιοκτησία. Ενα μέρος αυτού του κόσμου βεβαίως επηρεάζεται και απ’ αυτό. Αλίμονο όμως αν τα εκατομμύρια κόσμου που υποστηρίζουν την εκάστοτε ομάδα έβαζαν στην μπάντα τα οικονομικά, κοινωνικά και προσωπικά θέματα στη βάση τού ποιος είναι ο πρόεδρος της ομάδας. Πλην όμως, επειδή και σε αυτό το επίπεδο επιχειρήθηκε να υπάρξει μια «υγειονομική ζώνη» απέναντι στον χώρο μας, εγώ πήγαινα μέχρι το ΣΕΦ άνετα. Μέχρι εκεί. Αν λοιπόν η παρουσία του Π. Κόκκαλη έχει ως επίπτωση το να χαλαρώσει αυτή η απολίτικη πολεμική, τότε είναι καλοδεχούμενη. Οπως καλοδεχούμενο είναι και το πλήθος των διανοουμένων οι οποίοι –είτε είναι της εποχής Σημίτη είτε είχαν εγκρίνει το πρώτο μνημόνιο– προσχωρούν σε μια συνεργασία για την πρόοδο της χώρας. Δίνω τέτοιο πρόσημο. Πρόκειται για πόλεμο θέσεων και όχι κινήσεων.
Βρισκόμαστε στις αρχές Απριλίου. Το ενδεχόμενο πρόωρων βουλευτικών εκλογών τον Μάιο έχει αποκλειστεί οριστικά;
Απολύτως.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα μπορούσε να αλλάξει τον κυβερνητικό σχεδιασμό για προκήρυξη εκλογών στο τέλος της κυβερνητικής θητείας;
Πιστεύω πως όχι, καθώς το αποτέλεσμα θα είναι τέτοιο που δεν θα ασκηθεί πίεση στην κυβέρνηση, ενώ και εκ των πραγμάτων οδεύουμε στο κλείσιμο της τετραετούς θητείας.
Επίκειται η συζήτηση στη Βουλή αναφορικά με το πόρισμα για τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Στις 17 του μήνα θα έρθει προς έγκριση το πόρισμα της επιτροπής για τις επανορθώσεις – αποζημιώσεις. Η Βουλή θα δώσει την εντολή στην κυβέρνηση για να ξεκινήσει η διαδικασία διεκδίκησης σε διακοινοβουλευτικό, διακομματικό και νομικό επίπεδο. Το πόρισμα είναι αναλυτικό και επιστημονικό με βάση τεκμηριωμένα στοιχεία και πιστεύω ότι είναι κάτι που θα το πιστωθεί η αριστερή διακυβέρνηση.
Υπάρχουν ρεαλιστικές δυνατότητες διεκδίκησης ή αποτελεί προεκλογικό πυροτέχνημα;
Υπάρχουν ρεαλιστικές δυνατότητες. Η συζήτηση που έχει ξεκινήσει στη Γερμανία και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα φέρνει στην επιφάνεια και τεκμήρια μέσα από τα γερμανικά αρχεία. Παραδείγματος χάρη, από τη διαδικασία αυτή μπορεί να βρεθούν κι άλλες δόσεις του δανείου που να έχουν αποπληρωθεί. Διότι ήδη είχαν αποπληρωθεί δύο δόσεις του δανείου και με αυτή την έννοια έχουμε δέσει ότι έχει αναγνωριστεί το κατοχικό δάνειο.
