Δικαιωμένος για το ότι είναι ο πρόεδρος της Βουλής που πήρε την ιστορική απόφαση να κλείσει μια εκκρεμότητα και να ανοίξει μια νέα εποχή γειτονίας, δηλώνει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Νίκος Βούτσης, με αφορμή την αυριανή επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Βόρεια Μακεδονία.
Εκτιμά δε, ότι η στάση που κράτησε στο θέμα η κυβέρνηση θα εξελιχθεί σε πλεονέκτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους του.
Στη συνέχεια της συνέντευξής του στο Πρακτορείο, ο Ν. Βούτσης δηλώνει «εξαιρετικά ανήσυχος» για την πορεία που έχει πάρει η Ευρώπη, όπως όμως και για το «πολύ επικίνδυνο» φαινόμενο της συνάντησης Ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού, στον αντίποδα της οποίας τοποθετεί την ώσμωση μεταξύ ριζοσπαστικής Αριστεράς, Σοσιαλδημοκρατίας και Οικολογίας.
Εστιάζοντας όμως στην ελληνική πραγματικότητα ο πρόεδρος της Βουλής επισημαίνει μιλώντας στο ΑΠΕ/ΜΠΕ ότι «στις προσεχείς ευρωεκλογές αλλά και στις βουλευτικές εκλογές το Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, θα αναμετρηθούν επί της ουσίας δύο κεντρικές απόψεις για τον τύπο της ανάπτυξης, για τον τύπο της παραγωγικής ανασυγκρότησης, για τον τύπο των κοινωνικών αντιλήψεων στα μεγάλα θέματα της υγείας, της παιδείας, της ασφάλισης».
Υπογραμμίζοντας την «εύλογη προσμονή πολύ μεγάλου μέρους του κόσμου (και όχι στενά του αριστερού ακροατηρίου), της κοινωνίας θα έλεγε κανείς, που θέλει όλο και περισσότερο, όλο και πιο σταθερά βήματα στο πεδίο της οικονομίας και της κοινωνίας. Βήματα που έχουν δρομολογηθεί και αυτό εν τέλει θα αποδώσει μια θετική εκλογική συμπεριφορά σε σχέση με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ», εκτιμά ο συνομιλητής μας.
Μέσω του ΑΠΕ/ΜΠΕ, τέλος, ο πρόεδρος της Βουλής κάνει τον ως τώρα απολογισμό του έργου του.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του προέδρου της Βουλής, Νίκου Βούτση, στον Νίκο Παπαδημητρίου για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Ερ.: Στα Σκόπια μεταβαίνει αύριο ο Έλληνας πρωθυπουργός, κύριε πρόεδρε. Τι σηματοδοτεί η επίσκεψη αυτή, αισθάνεστε δικαιωμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ με τα βήματα προσέγγισης με τη Βόρεια Μακεδονία;
Απ.: Αισθάνομαι δικαιωμένος ως προς το ότι είμαι πρόεδρος μιας Βουλής που πήρε αυτήν την ιστορική απόφαση να κλείσει μια εκκρεμότητα και να ανοίξει μια νέα εποχή γειτονίας, συνεργασίας γενικότερα στα δυτικά Βαλκάνια και με τη χώρα μας, που θα φέρει πιο κοντά περισσότερο τους λαούς και την κοινή μοίρα στην περιοχή. Έτσι ή αλλιώς υπήρχαν κάποιες επιχειρηματικές σχέσεις που κατά μόνας ανέπτυσσαν οι επιχειρηματίες, υπήρχε και τουριστικό ρεύμα, υπήρχε μια επικοινωνία που βρισκόταν πάντοτε κάτω από το πέπλο υποκρισίας. Της μη αναγνώρισης εκ μέρους μας, μιας πραγματικότητας για την επίλυση αυτού του ζητήματος. Επιμέναμε και αρκούσε, αρκούσε σε κάποιους, όλος ο κόσμος να ονομάζει Μακεδονία τη γείτονα χώρα, σε βάρος της ύπαρξης της ελληνικής Μακεδονίας. Αυτή ήταν η αλήθεια, τώρα έχει αποκατασταθεί σε κλίμακα πλανητική, διεθνών οργανισμών, η πραγματικότητα, η αλήθεια. Ο Έλληνας πρωθυπουργός αύριο, λοιπόν, με μεγάλο κλιμάκιο υπουργών, και, εξ όσων γνωρίζουμε, και πολλούς επιχειρηματίες θα επισκεφθεί τη Βόρεια Μακεδονία για να αναπτυχθούν έτι περαιτέρω οι οικονομικές, ενεργειακές και άλλες σχέσεις και τα αντίστοιχα project στα Βαλκάνια μετά και την τετραμερή στην οποία συμμετείχε ο Έλληνας πρωθυπουργός στη Ρουμανία.
Ερ.: Κύριε πρόεδρε, αλλάζοντας θέμα για να πάμε στο πιο μεγάλο «κάδρο», όπως και εσείς συχνά λέτε, αυτό της Ευρώπης ενόψει και των ευρωεκλογών… Πολλοί ανησυχούν για την πορεία που παίρνει η ήπειρός μας, μια πορεία που ίσως καταγραφεί και στο αποτέλεσμα των εκλογών αυτών. Εσείς είσθε αισιόδοξος ή ανήσυχος;
Απ.: Είμαι εξαιρετικά ανήσυχος γιατί σε πολιτικές που ασκήθηκαν ή έπρεπε να ασκηθούν, σε μείζονα προβλήματα, όπως π.χ. το προσφυγικό/μεταναστευτικό, ή ακόμη και τις εναλλακτικές που έπρεπε να υπάρξουν για την υπέρβαση της οικονομικής κρίσης, ορθώθηκαν εμπόδια από μια πλευρά που βλαστάνει καινούριες ιδέες ακόμη και ιστορικού αναθεωρητισμού, εθνικού απομονωτισμού, ξενοφοβίας, φιλορατσιστικών αισθημάτων, και εν τέλει μια ακροδεξιά που οδηγεί την Ευρώπη εάν αφεθεί -και αυτό είναι θέμα της ψήφου των ευρωπαϊκών λαών-, οδηγεί την Ευρώπη στη διάλυση, την άτυπη στην αρχή, ενδεχομένως και την τυπική μεσομακροπρόθεσμα. Σίγουρα όμως θέλει να την οδηγήσει σε ένα μικρότερο ρόλο στα διεθνή πράγματα και ακόμη μικρότερο ή και επικίνδυνο ρόλο, στις ήδη αποσταθεροποιημένες περιοχές, που είναι γύρω μας -μιλώ για τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, και στην αντιμετώπιση μειζόνων θεμάτων που είναι σε εκκρεμότητα τώρα. Βεβαίως και ανησυχούμε, βεβαίως και χρειάζεται ένα ευρύτερο, προοδευτικό μέτωπο λύσεων, προτάσεων εναλλακτικών που να εμπνεύσει και τους λαούς ότι πράγματι η ΕΕ στη σύγχρονη εποχή έχει μέλλον και κυρίως έχει χρησιμότητα ότι μπορούν να βρεθούν λύσεις συνθετικές, οι οποίες να ανανεώνουν και να αναγεννούν, αν θέλετε, τις βασικές αξίες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Και μέσα σε αυτές τις αξίες ήταν προφανώς η αλληλεγγύη, η δημοκρατία, η φιλοξενία, η συνανάπτυξη, ένα βλέμμα πλανητικό, ο νομικός πολιτισμός της Ευρώπης, η ισότητα, η ανοχή -αυτά είναι εξαιρετικά σημαντικά στοιχεία μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας, η οποία προφανώς κινδυνεύει από αυτές τις ακροδεξιές εκβλαστήσεις, κυρίως στην κεντρική Ευρώπη αλλά και αλλού.
Ερ.: Το κόμμα σας επιμένει να ταυτίζει Ακροδεξιά και νεοφιλελευθερισμό. Ποια, αλήθεια, είναι η πραγματική τομή, κατά την άποψή σας, ανάμεσα στους δύο βασικούς πολιτικούς πόλους και στη χώρα μας αλλά και στην Ε.Ε.;
Απ.: Το πολύ επικίνδυνο φαινόμενο της συνάντησης σε μία κοίτη παραδοσιακών ή πιο σύγχρονων ρευμάτων, ακροδεξιών από τη μία πλευρά στο πεδίο των αντίθετων με τις φιλελεύθερες απόψεις στα ζητήματα των δικαιωμάτων, με τις παραδόσεις της νεότερης, την τελευταία 25ετία, νεοφιλελεύθερης σκέψης, και μάλιστα στην εκδοχή της ακραίας, στυγνής λιτότητας που παράγει παραπέρα ανισότητες ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς λαούς και κράτη. Αυτό το φαινόμενο αντιλαμβάνεστε πόσο επικίνδυνο είναι. Πρέπει να αντιμετωπισθεί, να αποδομηθεί, να εξηγηθεί στους λαούς η επικινδυνότητα αυτής της συνάντησης αυτών των δύο ρευμάτων -και αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει ταυτόχρονα από παραδόσεις και σημερινές πολιτικές αναφορές που έχουν σχέση τόσο με τη ριζοσπαστική Αριστερά όσο και με τη Σοσιαλδημοκρατία και τους οικολόγους πράσινους με κοινό πεδίο αναζήτησης και εκφοράς λόγου το κοινωνικό ζήτημα. Το οποίο στην Ευρώπη έχει σε πολύ μεγάλο βαθμό απαξιωθεί, ταλαιπωρηθεί, έχει οδηγήσει σε παραπέρα καινούριες ανισότητες και κοινωνικούς αποκλεισμούς. Πάνω σε αυτό το ζήτημα λοιπόν που αφορά σε ένα γενναίο, τολμηρό πρόγραμμα κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και αποδοχής κοινωνικών μέτρων αλληλεγγύης για τους λαούς της Ευρώπης και τους μετανάστες, πρέπει να αρθρωθεί ένα πρόγραμμα από την κοίτη των προοδευτικών δυνάμεων με τη συνάντησή τους. Είναι προφανές ότι και στη χώρα μας, σε κλίμακα Ελλάδας, σε αυτή τη μεταβατική φάση που περνάμε, όπου όλοι έχουν αντιληφθεί ότι έχουμε φύγει από τις τυπικές μνημονιακές δεσμεύσεις, αλλά βρισκόμαστε σε μια μετάβαση σε σημαντικά ζητήματα ακόμη προς επίλυση, για τη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την ανάπτυξη με δίκαιο και κοινωνικό πρόσημο. Είναι φανερό ότι και στη χώρα μας αυτές οι εναλλακτικές, αυτοί οι πόλοι σχηματοποιούνται και θα έχουν και τη δική τους απόδοση, αποτύπωμα ή και αποδοχή -κι αυτό ενδιαφέρει κυρίως- εκλογικά στις προσεχείς εκλογές.
Ερ.: Κύριε πρόεδρε τι όμως είναι σημαντικότερο για σας; Να απευθυνθεί το κόμμα σας, ο ΣΥΡΙΖΑ, προς τη Σοσιαλδημοκρατία, την Οικολογία, το Κέντρο ή προς εκείνους τους ψηφοφόρους που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και σήμερα παραμένουν αναποφάσιστοι ή αποστασιοποιημένοι;
Απ.: Νομίζω ότι όλα θα κριθούν από τη δυνατότητα η παρούσα κυβέρνηση να συνεχίσει -και αυτή τη δυνατότητα την έχει όπως απεδείχθη και μέσα στη Βουλή (σ.σ. με την ψήφιση της διάταξης για την πρώτη κατοικία) αλλά και μετά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού με τις συνταξιοδοτικές οργανώσεις- να συμπληρώσει το παζλ της μεταμνημονιακής Ελλάδας με την επούλωση τραυμάτων στο επίπεδο της κοινωνίας και της οικονομίας, με την αναδιανομή στο πεδίο των εισοδημάτων, με την αποφυγή ακραίων καταστάσεων και μνημονιακών δεσμεύσεων, τις οποίες συν τω χρόνω η ελληνική οικονομία μπορεί πράγματι να τις αποφύγει μέσα από πιθανές, μελλοντικές επαναδιαπραγματεύσεις. Αυτό το πεδίο πλέον έχει ανοίξει, πάμε καλά, η χώρα έχει βγει και με 10ετές ομόλογο στις αγορές, υπάρχει δυνατότητα να αποτιμηθεί ως θετική και ως τολμηρή η απόφαση της παρούσας κυβέρνησης να ζητήσει από τον ελληνικό λαό τον Σεπτέμβριο του ’15 την εκλογική συναίνεση για να μπορέσει να βγει η χώρα από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια. Αυτή η υπόσχεση, αυτή η φιλοδοξία με την οποία αναμετρήθηκε η Αριστερά, και μάλιστα υπό τα όμματα όλων των ευρωπαίων που αμφισβητούσαν σε πολύ μεγάλο βαθμό αν θα μπορούσε μια κυβέρνηση της Αριστεράς να διαδραματίσει ένα τέτοιο ρόλο, φάνηκε πως μπόρεσε αυτή η κυβέρνηση να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, και άρα να ανοίξει ένα δρόμο νέας ελπίδας, νέας προσδοκίας. Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό ιδίως όταν μάλιστα στις προσεχείς ευρωεκλογές αλλά και στις βουλευτικές εκλογές το Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, θα αναμετρηθούν επί της ουσίας δύο κεντρικές απόψεις για τον τύπο της ανάπτυξης, για τον τύπο της παραγωγικής ανασυγκρότησης, για τον τύπο των κοινωνικών αντιλήψεων στα μεγάλα θέματα της υγείας, της παιδείας, της ασφάλισης. Και πάνω σε αυτά τα διαφορετικά σενάρια -αφηγήματα είναι σημαντικό ότι υπάρχουν κινήσεις σύγκλισης, ενότητας, συμπόρευσης με ευρύτερες δυνάμεις και πέραν του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι το τοπίο τώρα, πιστεύω ότι οι δημοσκοπήσεις ακόμη και όταν δεν είναι χειραγωγούμενες, δεν είναι εύκολο να το αποτυπώσουν. Έτσι άλλωστε είχε γίνει και στο πρόσφατο παρελθόν πάρα πολλές φορές διότι υπάρχει -και σωστά- η εύλογη προσμονή πολύ μεγάλου μέρους του κόσμου (και όχι στενά του αριστερού ακροατηρίου), της κοινωνίας θα έλεγε κανείς, που θέλει όλο και περισσότερο, όλο και πιο σταθερά βήματα στο πεδίο της οικονομίας και της κοινωνίας. Βήματα που έχουν δρομολογηθεί και αυτό εν τέλει θα αποδώσει μια θετική εκλογική συμπεριφορά σε σχέση με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Ερ.: Άρα μας λέτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εγγυηθεί αυτά τα θετικά, σταθερά βήματα, αντιθέτως τίθενται εν κινδύνω σε περίπτωση εκλογικής του ήττας;
Απ.: Λέω και κάτι περισσότερο. Ότι σε μεγάλα ζητήματα σταθερότητας της περιοχής, εν προκειμένω για τη Συμφωνία των Πρεσπών, που επίσης θα αποτιμηθεί και γύρω από την οποία έχουν δημιουργηθεί συγχύσεις, οι οποίες το προσεχές διάστημα δεν θα αντέξουν στο χρόνο και την πραγματικότητα. Ξέρετε, τα γεγονότα είναι αμείλικτα, διαμορφώνουν την ιστορία και μια τέτοια ιστορική συμφωνία θα αποτυπωθεί με συγκεκριμένο τρόπο σιγά σιγά και στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αυτό που ήταν ένα διακύβευμα, και καλεί και η αξιωματική αντιπολίτευση να είναι ένα από τα στοιχεία στα οποία θα αποτιμηθεί η δράση και το κυβερνητικό στίγμα, θα είναι στα πλεονεκτήματα και όχι στα μειονεκτήματα και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για τις ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις της Αριστεράς που θα συμπορευθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ερ.: Ένα τελευταίο, πιο προσωπικό ερώτημα κύριε πρόεδρε. Τι απολογισμό κάνετε από το ανώτατο αξίωμα του Κοινοβουλίου; Τι θα θέλατε να μην είχατε κάνει, τι θα θέλατε να είχατε κάνει;
Απ.: Παρήχθη ένα πάρα πολύ σημαντικό ποσοτικά και ορισμένες φορές και ποιοτικά, νομοθετικό-κοινοβουλευτικό έργο. Τις προσεχείς εβδομάδες πριν από το Πάσχα θα γίνει η Ολομέλεια σχετικά με τις γερμανικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις. Έχουν περάσει σημαντικά νομοσχέδια και πριν την τυπική έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο του ’18 και ύστερα, έχουμε μπροστά μας ένα υπόλοιπο νομοθετικού έργου από τα Υπουργεία και μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου ή Οκτωβρίου. Κυρίως όμως είμαι πραγματικά υπερήφανος για την εξωστρέφεια την οποία έχει επιδείξει η ελληνική Βουλή τόσο στα θέματα ανασύστασης της Ιστορίας μας -δύο χρόνια μόλις πριν τα 200 χρόνια της μεγάλης τομής που αποτέλεσε και διεθνώς και όχι μόνο για την Ελλάδα, ο αγώνας της απελευθέρωσης του 1821, όσο και για την εξωστρέφεια, ενίσχυση, την υποστήριξη, ανατροφοδότηση στις πηγές δημιουργίας, ενδιαφέροντος και πολιτιστικής ανάπτυξης. Υπήρξε μια εξωστρέφεια που τροφοδότησε και στην περιφέρεια τη δημιουργία βιβλιοθηκών, πολιτιστικών κέντρων, εκδόσεων, εκδηλώσεων, ιστορικών εμβληματικών τόπων και την υποστήριξή τους -όλα αυτά προσέδωσαν στη Βουλή κύρος μέσα στην πιο δύσκολη φάση αφερεγγυότητας που εκ των πραγμάτων είχε κυκλώσει το πολιτικό σύστημα, και εδώ εννοώ ιδιαίτερα το παλιό πολιτικό σύστημα. Υπήρξε λοιπόν ένα αποτύπωμα και στη Βουλή το οποίο δείχνει ότι ούτε όλοι ίδιοι είμαστε αλλά και ποιες απόψεις και πρωτοβουλίες μπορούν πράγματι να βοηθήσουν τη χώρα μας, τον κοινοβουλευτισμό, τη δημοκρατία, την επανάκαμψη των αυστηρών συνταγματικών ορίων στη λαϊκή κυριαρχία. Ποια πολιτική μπορεί να βοηθήσει στη νέα περίοδο τη χώρα μας για την ανάκτηση αυτής της κυριαρχίας. Η προετοιμασία που έγινε και για τη συνταγματική αναθεώρηση ήταν σημαντική και θα ολοκληρωθεί στην επόμενη φάση υπέρ της δημοκρατίας, της ευρύτερης λαϊκής συμμετοχής και των εγγυήσεων των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αυτά ήταν πολύ σημαντικά θέματα, όπως και η δημοσιοποίηση του Φακέλου της Κύπρου, που αποτελούσε ένα ασυγχώρητο ταμπού. Αυτά και πολλά άλλα ήταν στοιχεία που προσέδωσαν σε αυτήν την τετραετή -για πρώτη φορά τα τελευταία αρκετά χρόνια- ολοκλήρωση αυτής της περιόδου της Βουλής ένα ιδιαίτερο πρόσημο στο οποίο και εγώ συνέβαλα σε ένα βαθμό από τη θέση μου.
