Θεωρεί τον Τσίπρα εξίσου αποτυχημένο με τον Μητσοτάκη και δεν θέλει κανέναν τους για πρωθυπουργό. Δεν θέλει, πάει τέλειωσε! Αλλά στην ερώτηση ποιος είναι αυτός ο τυχερός τον οποίο θέλει για το Μαξίμου βάζει το γνωστό ΔΞ – ΔΑ (Δεν Ξέρω – Δεν Απαντώ). Το ίδιο βάζει και στην ερώτηση αν θα συνεργαστεί με τη ΝΔ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το αυτό, συν κάποιες τσιχλόφουσκες σοσιαλδημοκρατίας, βάζει στη θέση του πολιτικού προγράμματος του ΚΙΝΑΛ που θα μετονομαστεί όπως όλα δείχνουν πάλι σε ΠΑΣΟΚ. Κάπως ή πολύ μπασταρδεμένο βέβαια, καθώς επιστροφή στο καθαρό ΠΑΣΟΚ σημαίνει επιστροφή στο ΑΦΜ του, που είναι φορτωμένο με πάνω από 200 εκατ. ευρώ χρέος. Είπαμε να συνδράμουμε για να εκπληρώσει η Ελλάδα το πεπρωμένο της, όχι να πληρώσει το ΠΑΣΟΚ τα φέσια του. Γενικώς ο Ανδρουλάκης, μετά τη σιωπή του πρώτου διαστήματος που δημιούργησε ένα κάποιο κλίμα νουάρ, από τη στιγμή που άρχισε να μιλάει ρέπει προς την κωμωδία. Και αν δεν το κοιτάξει γρήγορα, κινδυνεύει να γίνει ο βασιλιάς της σκόνης, καθώς στην πολιτική δεν είναι και δύσκολο κάποιον που ιππεύει το καλάμι η χλεύη σκόνη να τον κάμει. Και ιππεύει το σχετικό φυτό ο νεοφυής. Τον πλάνεψαν τα χειροκροτήματα της διαπλοκής; Οι θωπείες του Κυριάκου, που γρήγορα έγιναν απρεπείς χειρονομίες; Ή, το πιο πιθανό, είδε τη μεγάααλη σκιά του μπροστά από τους προβολείς των μεγάλων ΜΜΕ και των μεγάααλων δημοσκοπήσεων και νομίζει ότι από αυτόν εξαρτάται το μέλλον της χώρας;
Ο Ανδρουλάκης, μετά τη σιωπή του πρώτου διαστήματος που δημιούργησε ένα κάποιο κλίμα νουάρ, από τη στιγμή που άρχισε να μιλάει ρέπει προς την κωμωδία. Και αν δεν το κοιτάξει γρήγορα, κινδυνεύει να γίνει ο βασιλιάς της σκόνης, καθώς στην πολιτική δεν είναι και δύσκολο κάποιον που ιππεύει το καλάμι η χλεύη σκόνη να τον κάμει
Αγνωστες οι αιτίες της σοσιαλδημοκρατικής του υπεροψίας. Γνωστά όμως τα αποτελέσματα, αν επιμείνει να αφήνει ανοιχτό με άρες μάρες το ενδεχόμενο συνεργασίας με τη Δεξιά. Αν δηλαδή ξαναπιάσει το νήμα από τότε που ήταν γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή γραμματέας των μνημονίων, της συνεργασίας με τον Σαμαρά, της κοινωνικής καταστροφής, του λουκέτου στην ΕΡΤ. Της εξαέρωσης του ΠΑΣΟΚ εντέλει. Και είναι να απορεί κανείς πώς δεν καταλαβαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει λόγο ύπαρξης μόνο αν επανέλθει σε αδιαπραγμάτευτη αντιπαράθεση με τη Δεξιά. Αν αποφασίσει οριστικά να βρεθεί στην αριστερή πλευρά της διαχωριστικής γραμμής. Αν δεν αποκλείει το ενδεχόμενο μιας προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας, έστω κι αν προεκλογικά και για λόγους τακτικής δεν σπεύδει να πει ναι.
Μπορεί και να καταλαβαίνει, θα πείτε. Μπορεί η μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ να είναι ανεπίστρεπτη, οι διασυνδέσεις ανεπίστρεπτες, οι εξυπηρετήσεις ανεπίστρεπτες. Μαζί και πλάι με το «Μαξίμου ΑΕ» να επενδύουν κάποιοι και στο «ΠΑΣΟΚ ΕΠΕ». Θα δείξει το πράγμα γρήγορα. Κι αν δεν… θα δούμε για άλλη μια φορά το βατερλό όσων πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν πολιτικές καριέρες με ΔΞ – ΔΑ…
