«Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να ξανακερδίσει την Νέα Δημοκρατία» είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης – με τον ίδιο επικεφαλής προφανώς εννοεί. Μπορεί. Αρκεί να προλάβει τον ΣΥΡΙΖΑ που, κατά τον Κασσελάκη, βρίσκεται στην ίδια ετοιμότητα. Όπως και ο Βελόπουλος άλλωστε…
Να το σοβαρέψουμε. Ένα κόμμα που πήρε στις τελευταίες εκλογές μόλις 12% και εκεί μένει κατά τις ενδείξεις, μπορεί να ελπίζει σε θαύματα. Υπό κάποιες προϋποθέσεις όμως: να διαθέτει ηγεσία με επάρκεια, πολιτική πρόταση και ισχυρή κυβερνώσα ομάδα.
Τα διακρίνει κανείς στο σημερινό ΠΑΣΟΚ; Δημοσκοπικά τουλάχιστον, η πρωθυπουργησιμότητα Ανδρουλάκη είναι στα τάρταρα. Και ο πολιτικός λόγος του ξύλινος και αναμασήματα άλλων εποχών.
Στις συναναστροφές η αναφορά του ονόματός του συνοδεύεται με διόλου κολακευτικές αναστροφές και η δημόσια παρουσία του ως ρήτορας και πολιτικός είναι κάτω από μέτρια.
Το βιογραφικό του είναι μάλλον ισχνό: προϊόν του κομματικού σωλήνα, με αδιάφορη θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο και ένα πτυχίο – και μεταπτυχιακό – από το Πανεπιστήμιο Θράκης.
Εάν Πρωθυπουργό με αυτά τα χαρακτηριστικά χρειάζεται η Ελλάδα μετά τον Μητσοτάκη, να τον καλωσορίζουμε. Αν στο πεδίο των διεθνών επαφών η Ελλάδα πρόκειται να μελαγουργήσει με την προσωπικότητα του συγκεκριμένου ανδρός, να του δώσει τον ρόλο.
Σχετικά με την ομάδα διακυβέρνησης, η ιδέα ότι η «σέχτα της Θράκης» και κάτι υπολείμματα του παλαιού ΠΑΣΟΚ θα μετασχηματιστούν σε υπουργικό συμβούλιο δεν ενθουσιάζει πολλούς.
Έχουν αναδειχθεί επί των ημερών του 3-4 αξιόλογα στελέχη. Αλλά μάλλον δεν φτάνουν για να συμπληρωθούν οι θέσεις στο οβάλ τραπέζι των παλαιών Ανακτόρων.
Εν τω μεταξύ, ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως αναμονή Πρωθυπουργός, θα κερδίσει πιο εύκολα τις εκλογές αν διευκρινίσει κάποια πράγματα που τον αφορούν προσωπικά.
Το ένα είναι η αντίδρασή του ως θύμα των υποκλοπών Μητσοτάκη. Στη Βουλή – αφού επιτέθηκε στους… Βαξεβάνη και Κασσελάκη – επανέλαβε ότι έκανε… μηνυτήριες αναφορές «κατά παντός υπευθύνου» και περίμενε τον… Ντογιάκο να ασκήσει αυτεπάγγελτα διώξεις!
Μόνο που υπεύθυνοι είχαν ονόματα και διευθύνσεις. Με μια απλή μήνυση εναντίον τους, θα περνούσαν αναγκαστικά την πόρτα του ανακριτή. Του το χρωστάνε ότι δεν τους υποχρέωσε.
Όπως του χρωστάει η ΕΥΠ ότι δεν ζήτησε εξηγήσεις για το προϊόν της – βεβαιωμένης – παρακολούθησής του.
Το ίδιο και ο Μητσοτάκης: τον διευκόλυνε στο περσινό debate, όταν δεν απαίτησε ενώπιόν του εξηγήσεις: αφού «δεν τον παρακολουθούσε για εθνικό λόγο», τότε γιατί στον διάολο τον παρακολουθούσε;
Το Documento πρόσθεσε ένα ακόμη θέμα προς διευκρίνιση: τη διασπάθιση χρήματων του Ευρωκοινοβουλίου στις αρχαιρεσίες του ΠΑΣΟΚ.
Όταν η Εύα Καιλή κλήθηκε να λογοδοτήσει για το σύστημα αμοιβών των συνεργατών της – ήδη έχει άρση ασυλίας για αυτό – διακινούσε ότι «και ο Ανδρουλάκης το ίδιο έκανε», αναφέροντας ονόματα φίλων του που αμείβονταν… από την Αθήνα.
Δεν αποδείχθηκε, ούτε κατηγορήθηκε γι’ αυτό. Ίσως ήταν χολωμένη μαζί του, γιατί την άδειασε, πριν τη ρωτήσει στα Καταριανά. Αλλά ένας υποψήφιος Πρωθυπουργός πρέπει να έχει καλυμμένες τις πλάτες του…
Κατά τα λοιπά το ΠΑΣΟΚ μπορεί πράγματι να νικήσει τη ΝΔ. Ίσως όμως χρειαστεί να αλλάξει ηγεσία, μετά το κόλλημα λίγο πάνω από το 10% και την ανυπακοή του ενός τρίτου της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας.
Πολλές εκκρεμότητες για κάποιον που και στις εκλογές του 2023, την έβλεπε υποψήφιος Πρωθυπουργός, αλλά ψηφίζει και νόμους του Μητσοτάκη…
