Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας… Είναι το μικρό φιδάκι ο Διαμαντής, φώναζε ο πονηρός έμπορος τον παλιό εκείνο τον καιρό. Και όταν οι περίεργοι διαβάτες πλησίαζαν να δουν το κλεισμένο στη γυάλα πολύχρωμο φιδάκι τούς πασάριζε έναντι αντιτίμου τη σκόνη για τον πονόδοντο και για τον κάθε είδους πόνο. Θαυματουργή βεβαίως, που όλα τα θεράπευε και εξασφάλιζε καλή υγεία και ευεξία στο απονήρευτο ακροατήριο. Εκανε δηλαδή ντόρο με τον κλεισμένο στη γυάλα Διαμαντή για να του ανοίξουν την κλειστή τους τσέπη. Και όταν έπαιρναν είδηση ότι οι πόνοι δεν λογάριαζαν τη θαυματουργή σκόνη ήταν αργά. Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο. Ή από τον Διαμαντή…
Με λίγη φαντασία και αρκετή κακή θέληση η ιστορία ταιριάζει με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Δεν είναι βόας όπως το παλιό επικίνδυνο ΠΑΣΟΚ ούτε κροταλίας όπως η τοξική Δεξιά. Είναι το μικρό φιδάκι ο Διαμαντής, που γεννήθηκε από το σύμπλεγμα Βενιζέλου – Σαμαρά, μεγάλωσε στη μήτρα των μνημονιακών τους κυβερνήσεων και όταν απέκτησε τα κατάλληλα χρώματα –ούτε πολύ μπλε ούτε πολύ πράσινο– και το κατάλληλο μέγεθος –ούτε πολύ μεγάλο να τρομάζει ούτε πολύ μικρό να διασκεδάζει– το έβγαλε ο έμπορος στο πολιτικό παζάρι. Να χάσκουν οι απονήρευτοι, να χαζεύουν το φιδάκι –τι νέος, τι λιγόλογος, τι σοβαρός!– και να αγοράσουν τη θαυματουργή σκόνη που θα τους γλιτώσει από τον πονόδοντο.
Αν ο Βενιζέλος ήταν η προσωποποίηση της μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ και η Φώφη κουβαλούσε μια αύρα ταλαντευόμενης σοσιαλιστικής νοσταλγίας, ο Ανδρουλάκης είναι το κατάλληλο πρόσωπο στο κατάλληλο ΚΙΝΑΛ. Ενα πολιτικό υβρίδιο που το βασικό του προτέρημα είναι ότι δεν μιλάει πολύ, δεν δείχνει ότι σκέφτεται πολύ –αν μπορεί να σκέφτεται–, δεν φαίνεται πολύ. Να περιμένει στη γυάλα τους πελάτες που ο πονηρός έμπορος προσκαλεί με κανάλια, εφημερίδες, δημοσκοπήσεις, αγιογραφίες. Αν ο Κυριάκος επιβάλλει πλαφόν 46 ευρώ στο μοριακό, ο Διαμαντής αντιπροτείνει 40. Αν ο Τσίπρας κάνει πρόταση μομφής για να φύγει η κυβέρνηση, ο Διαμαντής λέει ναι στην πρόταση αλλά όχι και να φύγει η κυβέρνηση.
Δεν είναι ξενόφερτος Σταύρος, που ήρθε με το σχέδιο άλλων στο σακίδιο για να «αλλάξει το σκηνικό» κι έφαγε τα μούτρα του. Είναι γνήσιο τέκνο της γενετικής διασταύρωσης του ΠΑΣΟΚ με τη Δεξιά, το μικρό φιδάκι ο Διαμαντής. Το ότι ο έμπορος το αγκάλιασε και το διαφημίζει από την πρώτη στιγμή δεν έχει να κάνει με τους πάσης φύσεως πόνους της πελατείας, αλλά με τη δική του τσέπη. Και τον δικό του πονόδοντο. Προτού λοιπόν αγοράσετε, καλό είναι να σκεφτείτε τον έμπορο. Τι πονόδοντο έχει, ποιος τον προκαλεί και ποιος ο ρόλος του Διαμαντή…
