Η ηθοποιός γράφει σχετικά με το πώς αντιδρούν τα «εγγενώς σούργελα» σε μια σουργελοκατάσταση
Είµαι ηθοποιός και θεατρολόγος. ∆εν έχω κάνει ποτέ stand-up comedy µπροστά σε κοινό. Μέσα στην καραντίνα ασχολήθηκα µε το «Ατοµικό δελτίο… ειδήσεων» και έφτιαξα το δικό µου κανάλι γιατί απλώς δεν άντεχα να µην κάνω πρόβες και να µην επικοινωνώ µε τους ανθρώπους.
Εµείς τα «εγγενώς σούργελα» έχουµε από µικρά στραφεί στο χιούµορ ως ασφαλή βαλβίδα αποσυµφόρησης για να µην τρελαθούµε. Η σκοτεινή µου πλευρά παραµένει, αλλά είναι αθέατη στους πολλούς. Γι’ αυτό µε πληγώνει η φράση «έλα, εσύ είσαι τρελή, δεν έχεις ανάγκη, θα τα καταφέρεις». Όχι, φίλε µου. Έχω απόλυτη συνείδηση της µαυρίλας που ζούµε, έχω πλήρως αναπτυγµένες τις αισθήσεις, τη σοβαρότητα και τη λογική µου. Γι’ αυτό κάνω σάτιρα και όχι επιθεώρηση. Get the difference?
Στη ζωή υπάρχει η χρυσή φράση «η κωµωδία είναι µια τραγωδία που έχει βάλει τα ρούχα της µέσα έξω». Παράδειγµα: στην πόλη µε τον υψηλότερο αριθµό κρουσµάτων, τη Θεσσαλονίκη, ο πρωθυπουργός φωτογραφίζεται συνειδητά αγοράζοντας τσουρέκι. Αυτή την εικόνα κάτι την κάνεις: ή τη σατιρίζεις ή ζώνεσαι µε εκρηκτικά και µπουκάρεις στη Βουλή ή τινάζεις τα µυαλά σου στον αέρα ή µεταναστεύεις. Επιλογές υπάρχουν πάντα. Το θέµα είναι να αποφασίζεις µε γνώµονα το βέλτιστο για την ψυχική και σωµατική σου ακεραιότητα. Αυτό είναι η σάτιρα. Το λες και αυτο-(και ετερο-)προστασία καµιά φορά.
