Αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πως ξεκίνησαν, τι αγαπούν, και τι αγαπούν να μισούν.
Eίµαι η…
Ηρώ Κισσανδράκη.
Η µέρα που σκέφτηκα να γίνω ηθοποιός…
Ηταν σε πολύ µικρή ηλικία, παρακολουθώντας µια ταινία σε θερινό σινεµά. Θυµάµαι πως µαγεύτηκα από την αίσθηση της µεγάλης οθόνης και είπα: «Να κάτι πραγµατικά πολύ ωραίο!».
Η πρώτη µου ερασιτεχνική παράσταση…
Με τα παιδιά της γειτονιάς µε τα οποία οργανώναµε διάφορα σκετς και προσκαλούσαµε τους γονείς µας να τα δουν.
Η πρώτη µου επαγγελµατική παράσταση…
Η «Ωδή στον Αλέξανδρο Παναγούλη» σε σκηνοθεσία ∆ήµου Αβδελιώδη.
Η δασκάλα που ευγνωµονώ…
Η δασκάλα φωνητικής ∆έσποινα Ζάππα καθώς µε βοήθησε να καλλιεργήσω τη φωνή µου ώστε να µπορώ να προσεγγίζω µε ασφάλεια κάθε κείµενο.
Αγαπηµένοι µου ηθοποιοί…
Ο Λάµπρος Κωνσταντάρας, τον οποίο θεωρώ µάγο της κωµωδίας. Και οι χαµαιλέοντες Τοµ Χανκς και Μέριλ Στριπ γιατί µεταµορφώνονται σε κάθε ρόλο που ερµηνεύουν.
Ανεπανάληπτη ατάκα…
∆εν υπάρχει. Είναι τόσο πολλές που δεν ξέρω ποια να πρωτοδιαλέξω. Για αρχή θα πρότεινα όλο τον Σαίξπηρ!
Αλησµόνητη θεατρική παράσταση…
Ο «Ριχάρδος Γ΄» µε τον Κέβιν Σπέισι στην Επίδαυρο το 2011.
Οταν υποδύοµαι έναν ρόλο…
Νιώθω πως µπαίνω σε ένα κανάλι απελευθέρωσης από τη συµβατότητα. Πράγµα πολύ ενδιαφέρον και δύσκολο ταυτόχρονα.
Ανάµεσα στο σινεµά και το θέατρο…
Επιλέγω το πρώτο καθώς βρίσκω ανεξίτηλο το αποτύπωµά του επάνω στο κοινό. Μια παράσταση, όσο σπουδαία κι αν είναι, θα αγγίξει µόνο όσους µπορούν να τη δουν. Μια ταινία όµως καταρρίπτει την έννοια του χρόνου και µπορεί να ανακαλυφθεί από το κοινό χρόνια µετά την ολοκλήρωσή της.
Μαρία Κίτσου: «Το δώρο του έρωτα δεν εκτιμάται σήμερα» [Συνέντευξη]
Εάν δεν ήµουν ηθοποιός…
Θα ήµουν αρχιτέκτονας. ∆εν έχω καµία σχέση µε τον χώρο αλλά πάντα θαύµαζα τους ανθρώπους που µπορούν να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν κτίρια.
Στον ελεύθερό µου χρόνο…
Προσπαθώ να κάνω πράγµατα που µε αποφορτίζουν και µε γεµίζουν. Είτε πρόκειται για παρέα µε φίλους είτε για µια ωραία ταινία.
Ονειρεύοµαι…
Να πάω σε µακρινούς προορισµούς και να συναντήσω µέρη που βλέπω µόνο σε ταινίες ή ντοκιµαντέρ.
Η πολιτική…
Είναι κάτι που πρέπει να αφορά όλους. Αλλωστε ο Αριστοτέλης είπε πως ο άνθρωπος είναι φύσει πολιτικόν ζώον.
Η θρησκεία…
Φτιάχτηκε για να ηρεµεί και να εξευµενίζει τα πάθη. Ετσι θα έπρεπε να έχει παραµείνει.
INF0
Η Ηρώ Κισσανδράκη είναι ηθοποιός και συγγραφέας του έργου «Γουόντερλαντ» που θα παρουσιάζεται στο Θέατρο 104 (black box) από τις 19 Οκτωβρίου