Αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πως ξεκίνησαν, τι αγαπούν, και τι αγαπούν να μισούν.
Είμαι η και λέγομαι… Ναταλία Ρουτσολιά και είμαι τραγουδίστρια/τραγουδοποιός.
Παίζω …έντεχνο ελληνικό ρεπερτόριο περιλαμβάνοντας στοιχεία διάφορων υφών. Όπως medley ελληνικών και ξενόγλωσσων τραγουδιών και παλαιότερα πιο λαϊκότροπα.
H σχέση μου με τη μουσική ξεκίνησε όταν …ήμουν περίπου 5 ετών. Αν και ξεκίνησα να την σπουδάζω πολύ αργότερα , η πρώτη συνειδητοποίηση αγάπης προς τη μουσική έγινε τότε. Οι αφορμές ήταν πολλές, τα πρώτα τραγούδια που με συγκίνησαν, αργότερα η παιδική χορωδία και τα σόλο που μου έδιναν στο σχολείο, η σταθερή απογευματινή “πρόβα” με τον πατέρα μου στην κιθάρα. Μέσα από όλα αυτά κατάλαβα πολύ νωρίς τι ευτυχία μου προσφέρει η μουσική που δεν έμοιαζε τίποτα άλλο μαζί της.
H πιο σημαντική επαγγελματική μου στιγμή μέχρι σήμερα… δεν είναι μία. Υπάρχουν χώροι που έχω εμφανιστεί , όπως η Odessa Opera and Ballet Theatre, και καλλιτέχνες δίπλα στους οποίους έχω παίξει , όπως ο Δ. Σαββόπουλος, που με καθιστούν πολύ τυχερή. Όμως, αν αυτή τη στιγμή πρέπει να διαλέξω ,θα έλεγα ίσως την πρώτη φορά που παρουσίασα δικό μου υλικό σε στίχους και μουσική μπροστά σε κοινό. Είναι μια “ιδιαίτερη” έκθεση.
Αγαπώ … ιδιαίτερα την Φύση και κατά συνέπεια τη φυσικότητα και στους ανθρώπους. Μου αρέσει η ευγένεια και ειλικρίνεια, απλοποιούν πολύ τη ζωή στην πραγματικότητα. Αγαπώ ακόμη να περιστοιχίζομαι από Τέχνη και από ανθρώπους και καταστάσεις που μου δίνουν συνεχώς έναυσμα να γίνομαι καλύτερη κάθε μέρα.
Σιχαίνομαι …την αγένεια και την υποκρισία. Αλλά δεν αντέχω την αδικία. Και υπάρχει σε πληθώρα γύρω μας.
Όταν δεν παίζω μουσική… συνήθως κάνω βόλτες στην πόλη είτε μόνη μου είτε με φίλους. Είτε θα διαβάζω ή θα γράφω (..που γυρίζουμε πάλι στη μουσική), ακόμη λατρεύω να βλέπω θεατρικές παραστάσεις και σινεμά.
Καλλιτέχνης «είδωλο» …δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω. Υπάρχουν τόσοι πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες που εγώ όντως αδυνατώ να εκφραστώ έτσι μόνο για έναν. Επίσης, η λέξη “είδωλο” νομίζω ότι έχει ένα ειδικό βάρος που δεν αφορά μόνο το καλλιτεχνικό εκτόπισμα αλλά και παράγοντες χώρου και χρόνου. Ας πούμε σε αυτή τη λέξη στα μάτια μου ταιριάζει η Μαρία Κάλλας. Αποτέλεσε τομή.
Αγαπημένοι στίχοι…”Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ…μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή, η γη μου εσύ , ανάσα μου κι αέρας” του Π. Καρασούλου και “ κι εσύ που ξέρεις όσα η καταιγίδα δεν έχεις κάτι για να μου πεις” του Μ. Ελευθερίου.
Τραγούδι που δεν ανήκει στο στυλ που παίζω αλλά θα ήθελα να έχω γράψει…μ’αρέσει να εντάσσω διάφορα είδη στο ρεπερτόριό μου οπότε είναι δύσκολο να πω. Θα έλεγα το “ Σ’το πα και σ’το ξαναλέω” που το αγαπώ πολύ.
Η μουσική είναι σαν…τη ζωή. Μαγική και πραγματική ταυτόχρονα.
Αντώνης Μιτζέλος: «Η νέα τάξη πραγμάτων βρίσκεται απέναντί μας»
Εάν δεν ήμουν μουσικός… θα έκανα κάτι σχετικό με ταξίδια και γράψιμο. Ή ψυχολόγος.
H πολιτική… πρέπει να μας αφορά όλους. Βαθιά και υπεύθυνα όμως, χωρίς φανατισμό και χωρίς “βολικές παρωπίδες”. Είναι από εμάς για εμάς κι αυτό το ξεχνάμε , χρειάζεται αντικειμενικότητα και καθαρή σκέψη.
Η θρησκεία… πρέπει να συνάδει με την ελευθερία και να την προασπίζει. Είναι θέμα προσωπικό θεωρώ και δεν χωρά σε στείρα καλούπια. Η αρχή και το τέλος θα πρέπει να είναι μόνο η αγάπη και ο σεβασμός σε κάθε ιδέα. Τόσο απλό.
Στα άμεσα σχέδιά μου…έχω πολλές ιδέες για κυκλοφορία δικού μου υλικού και για προσεχείς εμφανίσεις.
Ο νέος δίσκος μου/ το νέο μου single… ετοιμάζονται κάποια τραγούδια. Ελπίζω να ανακοινώσω σύντομα σχετικά.
Θα με δείτε/ακούσετε… στις 4 Οκτωβρίου (στις 22:00) στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο Upstage και στις 15 Νοεμβρίου στη Ρότα Art Stage στην παράσταση “ Rencontrer” μαζί με τον Αντώνη Παλαμάρη στο πιάνο.
Γιάννης Λογοθέτης (ΛοΓό): «Είμαι επαγγελματίας έξυπνος» [Συνέντευξη]
