Στη στήλη New Entries αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πώς ξεκίνησαν, τι αγαπούν και τι αγαπούν να μισούν…
Eίµαι ο… Νίκος Νικολαΐδης.
Η µέρα που σκέφτηκα ότι θέλω να γίνω σκηνοθέτης… ήταν η μέρα που διάβασα το “F-X”.
Η πρώτη µου ερασιτεχνική παράσταση…ήταν μια από τις γνωστές παραστάσεις που ανεβαίνουν στα δημοτικά σχολεία, κάθε 25η Μαρτίου. Δε θυμάμαι τον τίτλο του έργου. Θυμάμαι όμως ότι φορούσα φουστανέλα.
Η πρώτη µου επαγγελματική παράσταση … «Ο θρίαμβος του έρωτα», του Μαριβώ. Με σαφώς πιο επιμελημένο look.
Αγαπηµένοι σκηνοθέτες…όσοι σκηνοθετούν για πρώτη φορά.
Ανεπανάληπτη ατάκα… «So many people know me. I wish I did. I wish someone would tell me about me».
Αλησµόνητη θεατρική παράσταση /ταινία… «All about Eve» από όπου προέρχεται η ατάκα.
Σινεµά ή θέατρο;…Σινεμά μου αρέσει να βλέπω, θέατρο μου αρέσει να παίζω. Τα δυο τους έχουν μια καλή συνεργασία μέσα μου. Δεν τα ενοχλώ.
Εάν δεν ήµουν σκηνοθέτης…θα ήμουν ηθοποιός. Ευτυχώς που είμαι όντως ηθοποιός.
Στον ελεύθερο χρόνο µου…συνήθως διαβάζω, βλέπω τους φίλους μου και κάνω βόλτες στην Αθήνα. Ενίοτε κάνω και όνειρα.
Ονειρεύομαι να…μετατρέψω τα όνειρά μου σε στόχους. Έπειτα ονειρεύομαι να μην ξεχάσω τους στόχους μου, να τους εμπλουτίζω πάντα, να συνεχίσω να μετατρέπω τα όνειρα σε στόχους κ.ο.κ. Γενικά ονειρεύομαι τη σταθερή πορεία προς την αυτοβελτίωση και την αυτοπραγμάτωση. Μόλις συνειδητοποίησα πόσο σύνθετο ακούγεται.
Η πολιτική…θα ήταν ωραία αν πίστευε στις αξίες.
Η θρησκεία…θα ήταν χρήσιμη εάν πίστευε στο Θεό.
Info:
Ο Νίκος Νικολαΐδης σκηνοθετεί την παράσταση “F-X” του Michael Stampe στο θέατρο 104 (Ευμολπιδών 41, Κεραμεικός). Ερμηνεύει ο Βασίλης Λιάκος.
