Στη στήλη New Entries αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πως ξεκίνησαν, τι αγαπούν, και τι αγαπούν να μισούν…
Είμαι ο ….
Κωνσταντίνος Βαρελίδης, ανερχόμενος θεατρικός συγγραφέας (θέλω να ελπίζω τουλάχιστον!), ετών 19
Άρχισα να γράφω το πρώτο μου θεατρικό έργο…
Τη πρώτη μου επαφή με την θεατρική γραφή την απέκτησα στην πρώτη Λυκείου όπου έκανα μια διασκευή του γνωστού θεατρικού έργου του Ρομπέρ Τομά «Η παγίδα» για να την ανεβάσουμε με τη θεατρική ομάδα του σχολείου, όπως και έγινε.
Η πρώτη μου ερασιτεχνική παράσταση …
Στην 1η Λυκείου όπου εκτελούσα χρέη σκηνοθέτη και συγγραφέα (πάνω σε ένα ήδη υπάρχον κείμενο) και στην 2α Λυκείου όπου ανέβηκε πλέον ένα συνολικά δικό μου έργο και το πρώτο που είχα ολοκληρώσει.
Για ποιο έργο μου βραβεύθηκα…
Είχα την τιμή να λάβω το δεύτερο βραβείο της ένωσης Ελλήνων σεναριογράφων και του ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης για το θεατρικό έργο μυστηρίου με τίτλο «Τελευταία παράσταση», μια μαύρη κωμωδία που εξελίσσεται σε μια μάχη για την αλήθεια, την ελευθερία και την δικαιοσύνη.
Παράλληλα ασχολούμαι με…
Την συγγραφή μιας κοινωνικής σειράς η οποία ελπίζω ότι θα είναι σύντομα στους δεκτές μας και θα αγαπηθεί από το κοινό όπως έχει αγαπηθεί και από τους συγγραφείς της. Συγχρόνως εργάζομαι στον πολυχώρο “Ζείδωρος” στα Κύθηρα, ένα Πολιτιστικό κτήριο που φιλοξενεί θεατρικές μουσικές και κινηματογραφικές παραστάσεις. Επίσης σπουδάζω στο Μαθηματικό τμήμα του πανεπιστημίου Πατρών, βρίσκομαι στο δεύτερο έτος και έχω επιλέξει την στατιστική κατεύθυνση.
Θεατρικοί συγγραφείς που θαυμάζω…
Δεν μπορώ να δώσω μια ολοκληρωμένη απάντηση καθώς δεν έχω εντρυφήσει ακόμα στο βάθος που χρειάζεται για να επισημάνω κάποιον θεατρικό συγγραφέα ως τον αγαπημένο μου. Ωστόσο ο λυρισμός, η διαχρονικότητα και η μαχητικότητα των κειμένων των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων σίγουρα με έχουν γοητεύσει και διδάξει πολλά για τη σημασία αυτής της τέχνης.
Αγαπημένα θεατρικά έργα…
Το αγαπημένο μου θεατρικό έργο, προς το παρόν, είναι ο «Αγαμέμνονας» του Αισχύλου, η απλότητα που το χαρακτηρίζει δίνει τόπο στο μεγαλείο του κειμένου να λάμψει ακόμη περισσότερο σε σχέση με τα περισσότερα αρχαία δράματα όπου η έντονη πλοκή τους αποσπά την προσοχή του θεατή. Πρόσφατα διάβασα τον «Γυαλικό κόσμο» του Τενεσί Ουίλλιαμς και εντυπωσιάστηκα από την έντονη σκηνοθετική παρέμβαση του συγγραφέα καθώς φυσικά από την εφευρετικότητα και την ιδιοφυΐα του. Σε ένα ελαφρύτερο κείμενο θεωρώ ότι ο Όσκαρ Ουαϊλντ έχει διαπρέψει στην κωμωδία με επίτευγμα του την «Βεντάλια της λαίδης Γουύντερμυρ».
Σινεμά ή θέατρο;
Δεν γνωρίζω ακόμα. Έχουν διαφορετικές δυνατότητες, προοπτικές και δυσκολίες που δεν μου επιτρέπουν ακόμα να αποφασίσω. Πιστεύω όμως πως το θέατρο θα έπρεπε να αποτελεί την βάση ενός καλού σκηνοθέτη και ηθοποιού είτε δουλεύει στον κινηματογράφο είτε στην τηλεόραση.
Αλησμόνητη θεατρική παράσταση…
Χαίρομαι παρά πολύ που δυσκολεύομαι να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Ίσως το «Πεερ Γκύντ» του Ίψεν σε παραγωγή του εθνικού θεάτρου μερικά χρόνια πριν… καταπληκτική παράσταση ήταν επίσης «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού», σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα που ευτυχώς πηγαίνει για δεύτερη χρόνια. Μια παράσταση όμως είναι αυτή που δεν θα ξεχάσω πότε γιατί αποτέλεσε την έμπνευση για την πρώτη θεατρική παράσταση που ανεβάσαμε στο σχολείο και δεν είναι άλλη από την διασκευή των Ρέππα-Παπαθανασίου στο θεατρικό έργο του Ρομπέρ Τομά «Η παγίδα» με τίτλο «Μάντεψε ποιος θα πεθάνει απόψε».
Ανεπανάληπτη ατάκα…
“Tο παραμικρό πράγμα που κάνεις δείχνει ποιος ήσουν, ποιος είσαι και ποιος θα είσαι”. (De Profundis) “Oscar Wilde” (γνωμικό, όχι ατάκα)
Η μουσική …
Έχει αποτελέσει ίσως την μεγαλύτερη κινητήριο δύναμη μου στη συγγραφή. Η μουσική διεγείρει τη φαντασία και η γραφή την εκφράζει.
Η πολιτική…
Ελπίζω αυτή η απάντηση να δοθεί μέσω των κειμένων μου.
Η θρησκεία…
Μοιάζει με την πολιτική.
Σιχαίνομαι…
Την επιτήδευση, ειδικά στο θέατρο, σε κάτι δηλαδή ήδη ψεύτικο.
Στον ελεύθερο χρόνο μου….
Προτιμώ να βγαίνω έξω, η Αθήνα και η Πάτρα είναι δυο εξαιρετικές πόλεις με χιλιάδες πράγματα να δεις, χωρίς προσλαμβάνουσες άλλωστε η φαντασία μαραζώνει.
Ονειρεύομαι…
Ονειρεύομαι να γίνω χρήσιμος. Ονειρεύομαι δηλαδή τα κείμενα μου να βοηθήσουν τους θεατές και τους αναγνώστες τους στον οποίο αγώνα αντιμετωπίζει ο κάθε ένας τους και να επιτρέψει γενικά στο κοινό να αποκτήσει μια μάτια καθαρή και διαυγή, αυτός είναι και ο στόχος του θεάτρου άλλωστε.
Αγαπημένοι σκηνοθέτες…
Θα μείνω στον κινηματογράφο και θα επισημάνω κάποιους από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες όπως τους Άλφρεντ Χιτσκοκ, Φελίνι, Τσέν Κάιγκ κλπ…
Τι γράφω τώρα…
Η κύρια ασχολία μου αυτή την περίοδο είναι μια κοινωνική τηλεοπτική σειρά, η οποία ελπίζω να βγει στον αέρα σύντομα. Παράλληλα συνεχίζω να γράφω την ποιητική μου συλλογή η οποία ωστόσο δεν αποτελεί κατά κανένα τρόπο αντικείμενο επαγγελματικής απασχόλησης.
Τα άμεσα σχέδια μου…
Προσπαθώ να οργανώσω ένα πιθανό ανέβασμα του θεατρικού μου έργου με τίτλο «Τελευταία παράσταση» με επαγγελματίες ηθοποιούς και σκηνοθέτη καθώς και να τελειώσουμε (με την συνεργάτιδα μου) την συγγραφή του σήριαλ.