Στη στήλη New Entries αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πώς ξεκίνησαν, τι αγαπούν και τι αγαπούν να μισούν…
Eίµαι ο…
Σπύρος Δέτσικας.
Η μέρα που σκέφτηκα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός…
Η στιγμή αυτή ήρθε αρκετά αργά, μετά τις σπουδές στη θεατρολογία και ενώ ήμουν ήδη 27 χρόνων. Εκανα πολλά σεμινάρια ενδιάμεσα αλλά πήρα την απόφαση ύστερα από αρκετά χρόνια.
Η πρώτη µου ερασιτεχνική παράσταση…
Το 2012 με τον ρόλο του Πουκ στη χοροθεατρική παράσταση «To the beat of the forest» βασισμένη στο «Όνειρο θερινής νυκτός» του Σαίξπηρ, με χορογράφο τη Fanchon Wante.
Η πρώτη µου επαγγελματική παράσταση…
Στο «Yapi Vol. 1.», σε σκηνοθεσία Βίκυς Μαστρογιάννη, με τη θεατρική εταιρεία Ομάδα Επτά.
Η δασκάλα που ευγνωμονώ…
Η Αλεξάνδρα Καζάζου. Ηταν αμοιβαίο κλικ από την πρώτη στιγμή. Πέρα από τις γνώσεις που ακόμη παίρνω με έχει αγαπήσει, υποστηρίξει και προωθήσει όσο κανένας.
Αγαπηµένοι ηθοποιοί…
Κατά καιρούς αλλάζουν. Από Έλληνες ξεχωρίζω τον Αρη Σερβετάλη.
Ανεπανάληπτη ατάκα…
Ενδεικτικά: «Γκάου, τράβα ρε, μπύθουλας, αγαπούτζας».
Αλησμόνητη θεατρική παράσταση…
Τα «Ερωτευμένα άλογα» από την ομάδα Εν Δυνάμει, σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου. Με χτύπησε πολύ βαθιά.
Σινεµά ή θέατρο;
Να βλέπω; Και τα δύο. Κινηματογράφο δεν έχω κάνει ακόμη, οπότε μένει το θέατρο.
Όταν υποδύομαι ένα ρόλο…
Αρχικά στις πρόβες μου αρέσει να βρίσκω το σώμα του και στη συνέχεια να επιστρέφω σπίτι και να τον χορεύω.
Εάν δεν ήµουν ηθοποιός…
Σίγουρα θα είχα φυτώριο.
Στον ελεύθερο χρόνο µου…
Όταν έχω κοιμάμαι με τα ζωάκια μου στον καναπέ, φροντίζω τα φυτά μου, χορεύω μόνος μου, πίνω μπίρες με φίλους. Εντάξει, παίζω και στο Nintendo.
Ονειρεύοµαι να…
Ήμουν ξωτικό και να ζούσα σε κάποιο δάσος.
Σιχαίνομαι…
Την αγένεια, την αδιακρισία και την ψευτομαγκιά.
Η πολιτική…
Oπως είναι σήμερα, αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε να υπάρχει.
Η θρησκεία…
Δεν με απασχόλησε ποτέ. Πιστεύω σ’ εμένα και σ’ όσους αγαπώ.
Θα με δείτε…
Στην καινούργια δουλειά της Transatlantic Group, βασισμένη στο έργο «Ο ξένος» του Αλμπέρ Καμύ, σε σκηνοθεσία Αλεξάνδρας Καζάζου και διασκευή Karol Jarek. Μια δουλειά που έχει γίνει με πολλή αγάπη και μεράκι. Από τον Οκτώβριο στο Θέατρο Θησείο, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00.
