New Entries| Γνωρίζουμε τον ηθοποιό Νεκτάριο Παπαλεξίου

Η μέρα που σκέφτηκα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός… Ήταν καλοκαίρι , φοιτούσα στο Παντείο Πανεπιστήμιο Επικοινωνία και ΜΜΕ, βρισκόμουν στο τελευταίο έτος, χρωστούσα ελάχιστα μαθήματα και ξαφνικά αποφάσισα μέσα σε ένα απόγευμα να δώσω εξετάσεις σε δραματική σχολή ώστε να ασχοληθώ επαγγελματικά με την υποκριτική στο μέλλον, διέκοψα τις σπουδές μου στο παν/μιο και ξεκίνησε αυτή η όμορφη αλλά και δύσκολη διαδρομή. Αργότερα πλέον επαγγελματίας ηθοποιός και μετά από πολλά χρόνια αποφάσισα να πάρω και το πτυχίο μου, έτσι και έγινε.

Η πρώτη μου (ερασιτεχνική) παράσταση … Δεν έχω παίξει ερασιτεχνικά

Η πρώτη μου (επαγγελματική) παράσταση … Το “Ταξίδι του Τυχερού Πέτρου”, του Αύγουστου  Στρίντμπεργκ σε σκηνοθεσία Κώστα Κατσουλάκη στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας

Ο/η δάσκαλος/α (υποκριτικής) που ευγνωμονώ… Ο Γιώργος Αρμένης

Αγαπημένοι ηθοποιοί… Υπάρχουν πολλοί και άξιοι με περγαμηνές στο χώρο του θεάτρου , ωστόσο με ενδιαφέρει η στιγμή που παίζει κάποιος και σε τι. Σίγουρα ο Δημήτρης Καταλειφός και ο Βασίλης Παπαβασιλείου έχοντας υπάρξει δάσκαλοι μου και επηρεασμένος από αυτούς, είναι από τους αγαπημένους μου.

Ανεπανάληπτη ατάκα… “Αν είναι να πονάς, καλύτερα να πονάς στη Μύκονο” (και για να μην κατηγορηθώ ως ρηχός, εννοώ την όποια Μύκονο έχει ο καθένας μέσα του για να βρει το ανάστημα του ξανά και να σταθεί στα πόδια του).

Αλησμόνητη θεατρική παράσταση/ταινία… Το “Insenso” του Δ. Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού στο Φεστιβάλ Αθηνών

Σινεμά ή θέατρο; … Αγαπώ εξίσου και τα δύο, δεν τα ξεχωρίζω

Όταν υποδύομαι ένα ρόλο… Προσπαθώ να σταθώ τίμια απέναντι του και τον κοιτάξω στα μάτια, να τον ρωτήσω και να μάθω για αυτόν. Που έζησε, πότε, με ποιους, τις συνήθειες του, τους προβληματισμούς του για το τώρα, το μέλλον, σαν να πίνω έναν ωραίο καφέ με έναν καλό φίλο μια καλή φίλη.

Εάν δεν ήμουν ηθοποιός… Θα ήμουν ηθοποιός

Στον ελεύθερο χρόνο μου… Διαβάζω βιβλία και παρακολουθώ γενικότερα τις εγχώριες και μη ειδήσεις

Ονειρεύομαι να… Δεν ξέρω αν ονειρεύομαι πλέον αλλά σίγουρα βάζω στόχους

Η πολιτική… Ποια πολιτική, από ποια κέντρα ασκείται πολιτική και από ποιους, τους μέσα, τους έξω, με τους μέσα φερέφωνα των έξω; Δεν ξέρω τι να σας απαντήσω.

Η ανερχόμενη ηθοποιός Xρύσα Μιχαλοπούλου στο Docville: «Μην αφήνεις την κοινωνία να δαμάζει τη ζωή σου»

Η θρησκεία… Πιστεύω από φόβο…

Θα με δείτε... μαζί με τον Αλέξανδρο Μαράκη στην παράσταση του Μιχάλη Καλιότσου «ΤΕΡΑΣ» που την έχει σκηνοθετήσει ο ίδιος. Το έργο αναφέρεται στους ανθρώπους που έχουν μπει στο περιθώριο για τις επιλογές τους και εξαιτίας του αποκλεισμού τους πολλές φορές δημιουργούν τέρατα στην φαντασία τους, φοβίες, και ανασφάλειες. Κάθε δάχτυλο που σε κρίνει είναι και ένα μικρό Τέρας που σε σπρώχνει στο σκοτάδι.

Στο τέλος ο ήρωας ελευθερώνεται γιατί έχει επιθυμία να ζήσει και να προχωρήσει μπροστά. Δεν είναι εύκολη υπόθεση αλλά η παράσταση αποσκοπεί ακριβώς σε αυτό : να δώσει, σε κάποιον που έχει νιώσει έτσι, μια μικρή δόση αυτοπεποίθησης να αφήσει πίσω του ότι τον σκοτώνει και να βγει στο φως, στην ζωή που θα την χτίσει με τους δικούς του όρους. Να διώξουμε τα τέρατα που μας κρατούν στο σκοτάδι. Κάνουμε πρεμιέρα στις 14 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Δρόμος και θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη για λίγες παραστάσεις.