Στη στήλη New Entries αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πώς ξεκίνησαν, τι αγαπούν και τι αγαπούν να μισούν…
Είμαι ο…
Δημήτρης Καπουράνης.
Η μέρα που σκέφτηκα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός…
Οσο φοιτούσα στο Πολυτεχνείο Κρήτης ήμουν μέλος της θεατρικής ομάδας του Πολυτεχνείου (ΘΟΠτσηΚ). Μέσω αυτής αγάπησα τη θεατρική λειτουργία και την ιδέα αυτό να είναι η δουλειά μου για την υπόλοιπη ζωή μου.
Η πρώτη μου ερασιτεχνική παράσταση…
«Η νύχτα των παλιάτσων» του Μαρίνου Μουζάκη, σε σκηνοθεσία Γαλάτειας Σαραντάκου, με την ομάδα του Πολυτεχνείου.
Η πρώτη μου επαγγελματική παράσταση…
«Η παρέλαση» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία Ιούς Ασηθιανάκη.
Ο/η δάσκαλος/α υποκριτικής που ευγνωμονώ…
Αν δεν είχα γνωρίσει τον υπέροχο δάσκαλό μου Νεκτάριο Ξανθουδάκη καθώς και την Ιώ Ασηθιανάκη προτού ξεκινήσουν όλα, δεν θα είχα καταφέρει τίποτε.
Αλησμόνητη ταινία…
«Pendulus», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γκότση και σενάριο Κώστα Γεραμπίνη. Ήταν μια από τις πιο σημαντικές συνεργασίες που είχα και λόγω της ομαδάρας, αλλά κυρίως λόγω της θεματικής. Κατάφερα μέσω της ταινίας να μιλήσω για ένα πολύ πυρηνικό μου ζήτημα: την κρίση ταυτότητας. Μετανάστες δεύτερης γενιάς αναγκάζονται πολλές φορές στην καθημερινότητά τους να επιλέξουν πού ανήκουν. Έτσι και ο χαρακτήρας στην ταινία. Ενόψει ενός επικείμενου γάμου ο Αρμπι πρέπει να αποφασίσει αν είναι Έλληνας ή Αλβανός.
Σινεμά ή θέατρο;
Είναι μια ερώτηση που ταλανίζει το μυαλό μου καιρό τώρα. Η δυσκολία έγκειται στο εξής: έχω κάνει λίγο σινεμά – οπότε εν προκειμένω θέλω κι άλλο. Επίσης θέατρο έχω κάνει λίγο, οπότε θέλω κι άλλο. Χωρίς θέατρο δεν μπορώ να φανταστώ την καθημερινότητά μου. Βέβαια ούτε χωρίς το σινεμά θα ήθελα να φανταστώ τη ζωή μου. Είναι ένα πεδίο ιδιαιτέρως συγκεχυμένο και υπέρ το δέον ακατανόητο όπως θα έλεγε ο Σ.
Οταν υποδύομαι ένα ρόλο…
Γνωρίζω λίγο καλύτερα τον εαυτό μου.
Εάν δεν ήμουν ηθοποιός…
Θα ήμουν σίγουρα λιγότερο χαρούμενος.
Στον ελεύθερο χρόνο μου…
Φροντίζω να είμαι με τους ανθρώπους που αγαπώ.
Αγαπώ…
Την ηρεμία.
Σιχαίνομαι…
Το ψέμα.
Ονειρεύομαι να…
Μα δεν κάνω και κάτι άλλο.
Η πολιτική…
Φροντίζω να ενημερώνομαι από έγκυρες πηγές και να συμμετέχω με τον τρόπο που εγώ μπορώ. Είτε μέσω της κοινότητάς μου είτε μέσω της δουλειάς μου.
Η θρησκεία…
Πιστεύω στους ανθρώπους.
Θα με δείτε…
Στην παράσταση «Μια άλλη Θήβα» σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.