Αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πως ξεκίνησαν, τι αγαπούν, και τι αγαπούν να μισούν.
Είμαι η/ο και λέγομαι…
Δούσος Γιώργος και οι φίλοι με λένε Ζοζέ ή κοντό ή Καρλίτο.
Παίζω…
Φλάουτο και κλαρίνο. Σπούδασα κλασική και παραδοσιακή μουσική, και προσπαθώ να ενσωματώσω και να γεφυρώσω αυτούς τους δύο κόσμους, σε ένα δικό μου προσωπικό ήχο.
H σχέση μου με τη μουσική ξεκίνησε…
Όταν ήμουν μικρός, είχα ξεκινήσει μαθήματα φλογέρας. Ένα βράδυ, στην επιστροφή για το σπίτι από το μάθημα της φλογέρας, σταμάτησα στην ανηφόρα του λόφου που μέναμε, κάθισα σε ένα πεζούλι και έπαιξα λίγο. Η αίσθηση που δημιούργησε μέσα μου η ηχώ που ήρθε από τον απέναντι λόφο μου γέννησε την την αγάπη για τον ήχο και την ομορφιά της μελωδίας.
Λίγα χρόνια αργότερα σφραγίστηκε η σχέση μου με την μουσική, όταν φτιάξαμε την μπάντα Δάρνακες. Θυμάμαι μετά από τις πρώτες συναυλίες που παίζαμε, να είμαι ξαπλωμένος με εκστατική χαρά στο κρεβάτι και να μην με πιάνει ο ύπνος μέχρι το πρωί.
H πιο σημαντική επαγγελματική μου στιγμή μέχρι σήμερα…
Η μετακόμιση μου στην Αθήνα πριν 5 χρόνια. Όλες οι επόμενες επαγγελματικές στιγμές ξεκινούν από αυτήν την σχετικά απλή απόφαση. Ο δίσκος που έβγαλα πρόσφατα επίσης, με βοήθησε πολύ να επαναπροσδιορίσω τους στόχους μου και να ξεκαθαρίσω τις επιθυμίες μου και τις μελλοντικές μου επιλογές στην μουσική.
Αγαπώ….
Την γυναίκα μου, τις πίτες της μητέρας μου, να παίζω μουσική, να οδηγάω το βράδυ στην Ακαδημίας, τα “φλώρικα” πάρτυ στο Χιονοχώρι, τον καφέ με μπισκότα, να ταξιδεύω σε ασυνήθιστα μέρη, να διαβάζω βιβλία, το RuPaul’s Drag Race.
Σιχαίνομαι…
Να κουβαλάω βαριά ψώνια στην λαϊκή ή στο σούπερ μάρκετ, και τις πρίζες σούκο, γιατί είναι συνήθως σε άβολα σημεία και πρέπει πάντα να βάλεις περισσότερη δύναμη από ό,τι πίστευες αρχικά.
Όταν δεν τραγουδάω…
Τώρα τελευταία παίζω σκάκι και παρακολουθώ ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής που κάνει ο μεγάλος μου αδερφός, αλλά γενικά δύσκολα κάνω κάτι που δεν έχει σχέση με την μουσική.
Καλλιτέχνης «είδωλο»…
Τάσος Χαλκιάς για τον μαγικό ήχο που είχε στο κλαρίνο, Miles Davis για το σύνολο του έργου του και της ζωής του, Jean-Pierre Rampal για τον τρόπο που έπαιζε φλάουτο.
Αγαπημένοι στίχοι…
Ξέρουμε πως είναι ψέμα / μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις / να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ’ αγαπήσω να μ’ αγαπήσεις / έστω για λίγο για τοσοδούλι.
“Venceremos, Ν. Άσιμος”
Τραγούδι που δεν ανήκει στο στυλ που παίζω αλλά θα ήθελα να έχω ερμηνεύσει…
“Μούρη” του Καρβέλα
Διαβάστε επίσης: Τα Ριζά: Ο αρχέγονος ήχος της θάλασσας [Συνέντευξη]
Η μουσική είναι …
Το πιο απλό μέσο για να επικοινωνήσεις ουσιαστικά και χωρίς καμιά παρεμβολή με τον άλλο.
Αν δεν ήμουν μουσικός…
Α, μου αρέσουν πάρα πολλά πράγματα. Σε κάποια φάση ήθελα να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο γιατί μου αρέσει να λέω ιστορίες αλλά μετά είχα εμμονή με τους καθρέφτες και ήθελα να έχω εργαστήρι δικό μου για να φτιάχνω τους πιο όμορφους καθρέφτες.
Η πολιτική…
Με απογοητεύει σταθερά.
Η θρησκεία…
Είναι ωραίο το μέρος που συναντιέται η παράδοση με την θρησκεία, αλλά όταν πάμε στην ερμηνεία της θρησκείας, αρχίζουν τα προβλήματα. Τελευταία έχω αρχίσει να σκέφτομαι γύρω από την πίστη και την δύναμη που έχει.
Στα άμεσα σχέδια μου…
Να χτίσω το καλοκαίρι ένα δεντρόσπιτο και να γράψω σύντομα ένα δεύτερο άλμπουμ γιατί συναυλίες δεν μας βλέπω να κάνουμε.
Ο νέος μου δίσκος/το νέο μου single…
Ο νέος μου δίσκος κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2020 και είναι μια χειρονομία αγάπης προς το Φλάουτο. Όλοι οι ήχοι και η μουσική έχουν δημιουργηθεί με την χρήση μόνο του φλάουτου. Περιέχει δέκα πρωτότυπες συνθέσεις και το υλικό έχει αντληθεί από την πόλη που μεγάλωσα. “Serres” είναι και ο τίτλος του άλμπουμ.
Η μνήμη εδώ όμως δεν είναι νοσταλγία, αλλά λειτουργεί ως εργαλείο για την κατανόηση του κόσμου και την ερμηνεία της πραγματικότητας. Επίσης ήταν μεγάλο μου απωθημένο το φλάουτο, γιατί βίωνα ένα είδος bullying όταν το πρότεινα στις εκάστοτε ενορχηστρώσεις με τα σχήματα που συνεργαζόμουν. Είναι σαν ο Έλληνας μετά τον Καλδάρα, που χρησιμοποίησε πολύ το φλάουτο και με συγκεκριμένο τρόπο, να μην θέλει να ξανά ακούσει αυτό το όργανο.
Θα με δείτε/ακούσετε…
Στο streaming της παράστασης “Ο κοτζάμπασης του καστρόπυργου”από το Εθνικό θέατρο, και στις σελίδες
https://yorgosdousos.bandcamp.com/releases και www.youtube.com/channel/UC_kjdaleqELKwtI7hcuzb0Q
