Στη στήλη New Entries αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πως ξεκίνησαν, τι αγαπούν, και τι αγαπούν να μισούν…
Eίµαι η… Πηνελόπη Φλουρή.
Η µέρα που σκέφτηκα ότι θέλω να γίνω σκηνοθέτρια…
Δεν σκέφτηκα ποτέ σοβαρά ότι θέλω να γίνω σκηνοθέτης μέχρι την στιγμή που τελικά σκηνοθέτησα κι αποδέχτηκα ότι μου αρέσει να δημιουργώ στο κεφάλι μου σύμπαντα που θέλω να τους δίνω σχήμα και μορφή σε μια κινούμενη, οπτικοακουστική υπαρκτή εικόνα με χρώματα, σώματα, και φωνές και να τα μοιράζομαι με άλλους. Υποθέτω πως ο σπόρος φυτεύτηκε κατά την διάρκεια των σπουδών μου ως ηθοποιός στην Δραματική Σχολή Αρχή, της Νέλλης Καρρά όπου η δημιουργική διαδικασία ήταν αναπόσπαστο μέρος της εκπαίδευσης μας.
Η πρώτη µου ερασιτεχνική παράσταση ως σκηνοθέτρια…
ήταν ένα έργο του Άγγλου συγγραφέα, Mark Ravenhill, το «Συνέβη Χθες» στο Τρένο στο Ρουφ (2012) με μια ομάδα ανθρώπων που είχαμε γνωριστεί σε διάφορα σεμινάρια- εργαστήρια ως ηθοποιοί. Τότε δημιουργήθηκε και η ονομασία της Ομάδας Abnormal.
Η πρώτη µου επαγγελματική παράσταση…
Ο Ξένος του Α. Καμύ στο Bios το 2016.
Αγαπηµένοι σκηνοθέτες…
Εκείνοι που με ταξιδεύουν και με μετατοπίζουν. Είναι πολλοί!
Ανεπανάληπτη ατάκα…
“Θα ζήσουμε
Θα ζήσουμε Θείε Βάνια” (Τσέχωφ)
Αλησµόνητη θεατρική παράσταση /ταινία…
Οι «Βίοι Αγίων» του Μ. Μαρμαρινού.
Το «Χορεύοντας το σκοτάδι» του Trier.
Σινεµά ή θέατρο…;
Σινεμά και Θέατρο.
Το Θέατρο περικλείει την έννοια του εφήμερου κι έχει την μοναδικότητα του ‘εδώ και τώρα’. Πότε δε μπορεί να επαναληφθεί ακριβώς η ίδια λέξη, η ίδια κίνηση με τον ίδιο τρόπο. Αισθάνομαι πάντα μια γλυκιά συνενοχή είτε ως θεατής, είτε ως δημιουργός- ηθοποιός σε κάθε θεατρική παράσταση.
Από την άλλη ο κινηματογράφος έχει την μαγεία του κόσμου που παραμένει εκεί, άφθαρτος , ακούραστα παρόν. Μπορείς να επανέλθεις όποτε θέλεις. Να δεις και να ξαναδείς την ίδια εικόνα. Όταν θελήσεις. Να παγώσεις τον χρόνο και να τρυπώσεις σε αυτόν.
Εάν δεν ήµουν σκηνοθέτρια…
θα ήμουν αστροναύτης, για να φεύγω από την γη. Στ΄ αλήθεια δεν ξέρω. Θα ήμουν μια άλλη !
Στον ελεύθερο χρόνο µου…
παρατηρώ πράγματα απλά που άλλοτε ξεχνάω να τους δίνω σημασία. Πως άνθισε η γλάστρα μου. Πως κοιμάται η γάτα μου, πως ακούγεται ο ήχος του αέρα. Μου αρέσει να συνδέομαι με την φύση, να περπατάω, ή να κινούμαι στην πόλη με τρόπο που δεν συνηθίζω στην καθημερινότητα , σαν τουρίστρια . Και με ησυχάζει να συναντάω φίλους που έχουμε χαθεί και να λέμε α-σόβαρα πράγματα με ένα ποτήρι κρασί.
Ονειρεύομαι να…
κολυμπάω χωρίς αναπνευστήρα και μάσκα στα πιο καταγάλανα και βαθιά νερά.
Η πολιτική…
Η πολιτική για μένα σχετίζεται ή καλύτερα θα έπρεπε να σχετίζεται με την ηθική. Πολιτικό ον είναι εκείνο που αντιστέκεται στην βία, στην υποταγή, στον διαχωρισμό , στην ανισότητα κι εξακολουθεί να ονειρεύεται με τιμιότητα και να καταπολεμά με κάθε τρόπο το σκοτάδι που απλώνεται επιθετικά γύρω μας .Θα νικήσει η ομορφιά μια μέρα.
Η θρησκεία…
Η θρησκεία μου είναι πολύ απλή. Η θρησκεία μου είναι η καλοσύνη. ( Δ. Λάμα ) * Προσπαθώ
Info
Η Πηνελόπη Φλουρή σκηνοθετεί την παράσταση “ΠΑΝΟΥΚΛΑ 2022- Ωδή στο Θάνατο“, μια χοροθεατρική παράσταση, βασισμένη στο διήγημα του Α. Καμύ, από την ομάδα Abnormal (κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή, από τις 27 Μαΐου έως 12 Ιουνίου στο Μπάγκειον | 21:15)
