Στη στήλη New Entries αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πώς ξεκίνησαν, τι αγαπούν και τι αγαπούν να μισούν…
Είμαι η… Αριάδνη Μιχαηλάρη
Η μέρα που σκέφτηκα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός…
Νομίζω ήταν μία επιθυμία που χτιζόταν σιγά σιγά και ήρθε σχεδόν φυσικά, αν κρατούσα ωστόσο μία στιγμή θα ήταν όταν στη παιδική μου ηλικία είχα δει μία παράσταση χορού και ένιωσα ότι θα ήθελα να ήμουν πάνω στη σκηνή…
Η πρώτη μου (ερασιτεχνική) παράσταση …
“Η Αγγέλα” του Γ. Σεβαστίκογλου
Η πρώτη μου (επαγγελματική) παράσταση …
Στο θέατρο Βαφείο “Αχαρνής και Όρνιθες” σε σκηνοθεσία Μαρίας Σκούπα
Ο/η δάσκαλος/α (υποκριτικής) που ευγνωμονώ…
Όλοι οι δάσκαλοι πρόσθεσαν ένα λιθαράκι, ωστόσο οι δάσκαλοι αυτοί που ξεχώρισαν για μένα ήταν ο Σταύρος Ντουφεξής και η Έρση Πήττα.
Αγαπημένοι ηθοποιοί…
Δεν νομίζω ότι εχω αγαπημένο ηθοποιό, αν και θαυμάζω ανά διαστήματα πολλούς
Ανεπανάληπτη ατάκα…
“Δε φτάνουνε τα μιστά” και “Μπουρλότο” από τη Σαπφώ Νοταρά
Αλησμόνητη θεατρική παράσταση/ταινία…
Αλησμόνητη παράσταση ήταν από το Berliner ensemble το “Μάνα Κουράγιο”, μία παράσταση που είδα στα Γερμανικά χωρίς να μιλάω τη γλώσσα και δεν με ενόχλησε ούτε στιγμή… και αλησμόνητη ταινία το “Δαμάζοντας τα κύματα” του Λαρς Φον Τρίερ γιατί ήταν η ταινία που ως έφηβη με έκανε να αγαπήσω τον κινηματογράφο.
Σινεμά ή θέατρο; …
Κάποτε έλεγα θέλω να παίζω θέατρο και να βλέπω κινηματογράφο, τώρα θέλω και το αντίθετο… Σινεμά ή θέατρο, σημειώσατε Χ.
Όταν υποδύομαι ένα ρόλο…
γνωρίζω μία άλλη οπτική του πως θα μπορούσα να ήμουν υπο άλλες προϋποθέσεις και σε άλλες συνθήκες. Ταξιδεύω και με γνωρίζω καλύτερα
Εάν δεν ήμουν ηθοποιός…
θα έγραφα για ταξίδια
Στον ελεύθερο χρόνο μου…
διαβάζω, κάνω βόλτες στην Αθήνα, περνάω χρόνο με όσους αγαπώ…
Ονειρεύομαι να…
ζούσαν όλοι οι άνθρωποι ίσοι χωρίς εκμετάλλευση πουθενά στον κόσμο..
Αγαπώ…
…την κόρη μου, την οικογένεια και τους φίλους μου.
Σιχαίνομαι…
…τη μιζέρια και τη κουτοπονηριά
Η πολιτική…
…είναι τρόπος σκέψης και θεώρησης πως βλέπεις τη ζωή
Η θρησκεία…
“είναι όπιο του λαού”
Θα με δείτε…
στη “Νύχτα των δολοφόνων” του Χοσέ Τριάνα, σε σκηνοθεσία Δανάης Κατσαμένη, με την ομάδα α-silen[θ]io, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στο θέατρο 104.
https://www.youtube.com/watch?v=h3kLspPeYzc&feature=youtu.be
