Στον κακό χαμό των πολλών ταινιών – και της αλληλοεξόντωσης των καλύτερων εξ αυτών- μπαίνουμε από αυτή τη βδομάδα με το «Πάση Θυσία» του Ντέιβιντ Μακένζι να ξεχωρίζει, ενώ μόνο απαρατήρητες δεν περνούν οι δύο δημιουργίες γύρω από το Ολοκαύτωμα που βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα._x000D_
_x000D_
Πάση θυσία (Hell or high water) (****) Περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής 2016 (102)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Μακένζι
Πρωταγωνιστούν: Μπεν Φόστερ, Κρις Πάιν, Τζεφ Μπρίτζες, Γκιλ Μπίρμιγχαμ
What’s up doc: Δύο αδέλφια στο σύγχρονο Τέξας βλέπουν το οικογενειακό τους ράντζο να απειλείται με κατάσχεση. Το σχέδιο αποπληρωμής των χρεών τους περιλαμβάνει μια σειρά από ληστείες υποκαταστημάτων της τράπεζας που απειλεί να τους καταστρέψει.
Η ετυμηγορία: Ο σκοτσέζος Ντέιβιντ Μακένζι («Νεαρός Αδάμ», «Γροθιές στους τοίχους») ταξιδεύει στο σύγχρονο Τέξας και αφηγείται ένα αρχετυπικό γουέστερν, με όλες τις καπνισμένες κάνες του σε φουλ δράση. Το σενάριο του Τέιλορ Σέρινταν («Sicario») κυριολεκτικά κεντάει σε μια πολυεπίπεδη ιστορία που έχει στο επίκεντρο την αδελφική σχέση αλλά ουσιαστικά αναφέρεται στη σημερινή οικονομική κρίση. Στο φιλμ παρελαύνουν όλα τα κλασικά μοτίβα του γουέστερν (ληστές τραπεζών, καουμπόις, σερίφηδες, ινδιάνοι, πόλεις-φαντάσματα) οι τράπεζες παίζουν το ρόλο κακού που «κλέβει» σπίτια, κτήματα και διαλύει οικογένειες. Ο Μακένζι αφήνει πίσω του όμως το προφανές , δημαγωγικό σχόλιο και με τον πλέον απρόβλεπτο αφηγηματικό τρόπο φτιάχνει μια θαυμάσια ιλαροτραγική ελεγεία για την ξεχασμένη Άγρια Δύση. Με αριστοτεχνικά λυρικά πλάνα, ολοκληρωμένους χαρακτήρες (όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαίρετοι- ακόμη κι ο μέτριος Κρις Πάιν) και ασύλληπτη χορογραφία δράσης βγαλμένη από το κοενικό σύμπαν, το γουέστερν αλλά και το γκανγκστερικό φιλμ, ο Μακένζι φτιάχνει μια μελαγχολική ελεγεία με αναγωγές στο αμερικανικό όνειρο και τις οδυνηρές διαψεύσεις του. Η δράση των παράνομων χαρακτήρων, η καταδίωξη τους από τον πεισματάρη σερίφη και τον ινδιάνο βοηθό του και το μπουκέτο των εκκεντρικών χαρακτήρων (ζόρικες σερβιτόρες, στωικοί γέροντες κ.α.) έχει κάτι από τη λάμψη του παλιού Γουέστ με τη διαφορά πως όλα είναι κομμάτια του σήμερα. Στα υπέρ ακόμη του σκηνοθέτη πως δεν αφήνει στιγμή το φιλμ να γίνει μελό, καθώς το δαιμόνιο χιούμορ (ειδικά στις σκηνές του πεισματάρη σερίφη του Μπρίτζες με τον ινδιάνο βοηθό του) έχει χαρακτήρα κάθαρσης.
Αρνηση (Denial) (*)
Βιογραφική, διεθνούς συμπαραγωγής 2016 (99). Σκηνοθεσία: Μικ Τζάκσον. Παίζουν: Ρέιτσελ Βάιζ, Τομ Γουίλκινσον, Τίμοθι Σπολ, Άντριου Σκοτ
What’s up doc: Η αληθινή δικαστική μάχη που έδωσε η Ντέμπορα Λίπσταντ ενάντια στον Ντέβιντ Έρβινγκ με αφορμή το Ολοκαύτωμα.
Η ετυμηγορία: Καθώς ο βρετανός ιστορικός μήνυσε την αμερικανίδα συνάδελφο του για συκοφαντική δυσφήμιση όταν εκείνη τον κατηγόρησε για αρνητή του Ολοκαυτώματος, όλο το αφηγηματικό σχέδιο του Μικ Τζάκσον («Ο σωματοφύλακας») κινείται γύρω από την προσπάθεια της Λίπσταντ να αποδείξει τα αυτονόητα. Όμως το δικαστικό θρίλερ που εκτυλίσσεται εντός και εκτός αίθουσας μόνο με τέτοιο δεν μοιάζει: flat γραφή, μονοδιάστατοι χαρακτήρες, ανυπαρξία σασπένς, αδυναμία ανάδειξης του βασικού point που συνδέει ένα σύμβολο του κακού, με την απόκρυψη της ιστορικής αλήθειας και την υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου.
Καλή σύζυγος (Dobra žena) (***)
Δραματική σερβικής παραγωγής 2016 (90). Σκηνοθεσία: Μιριάνα Καράνοβιτς Πρωταγωνιστούν: Μιριάνα Καράνοβιτς, Μπόρις Ισάκοβιτς, Μπόγιαν Νάβοτζεκ
What’s up doc: Μεσήλικη νοικοκυρά στα προάστια του Βελιγραδίου, βρίσκει μια παλιά βιντεοκασέτα, το περιεχόμενο της οποίας θα αναστατώνει τη ζωή της.
Η ετυμηγορία: Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της σέρβας ηθοποιού Μιριάνα Καράνοβιτς έχει μόνο καλά στοιχεία να μας δώσει. Υποδειγματικοί χαρακτήρες, πλοκή που ξεδιπλώνεται με χάρη και άνεση, ενώ οι ειλικρινείς προθέσεις της επιχειρούν να βρουν τις κατάλληλες απαντήσεις πάνω στις πληγές του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου που παραμένουν ανοιχτές. Ακόμη κι αν δεν τα καταφέρνει εξίσου καλά σε όλα κερδίζει το θαυμασμό μας.
Υπόθεση Φριτς Μπάουερ: Μυστική Ατζέντα (The People VS. Fritz Bauer) (***)
Βιογραφική, διεθνούς συμπαραγωγής 2016 (99). Σκηνοθεσία: Λαρς Κράουμε Παίζουν: Μπέργκχαρτ Κλάουσνερ, Ρόναλντ Ζέρφιλντ, Σεμπάστιεν Μπλόμπεργκ
What’s up doc: Γερμανία, 1957. Ο εισαγγελέας Φριτς Μπάουερ έχει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο συνταγματάρχης των SS και εκ των «αρχιτεκτόνων» του Ολοκαυτώματος Αδόλφος Άιχμαν, κρύβεται στο Μπουένος Άιρες, όμως η έντονη αποφασιστικότητα της επίσημης Γερμανίας να καταστείλει το σκοτεινό παρελθόν της, βάζει διαρκώς εμπόδια στο έργο του.
Η ετυμηγορία: Το έργο είναι χτισμένο πειστικά και με αποφασιστικότητα πάνω στη λογική του κατασκοπικού θρίλερ. Παρά την παλιομοδίτικη αισθητική του, διαθέτει το καλλιτεχνικό ανάστημα να σταθεί επάξια απέναντι στα δυνατά ιστορικά συμβάντα, τη στιβαρή αφήγηση και τα γκρίζα σημεία (ο ρόλος του βοηθού του Μπάουερ, οι πρώτες επαφές του ήρωα με τη Μοσάντ) ενώ το μεγάλο ατού του φιλμ είναι ο εξαίσιος Μπέργκχαρτ Κλάουσνερ στο ρόλο του Μπάουερ.
Με τα Μάτια Ανοιχτά (As I Open my Eyes / A Peine J’Ouvre les Yeux) (**)
Κοινωνική, διεθνούς συμπαραγωγής 2016 (102). Σκηνοθεσία: Λέιλα Μπουζίντ. Παίζουν: Μπαγιά Μεντχαφάρ, Γκάλια Μπενάλι, Μοντασάρ Αγιάρι
What’s up doc: Βρισκόμαστε στην Τυνησία το 2010, λίγους μήνες πριν από την «Επανάσταση των Γιασεμιών» η οποία πυροδότησε την «Αραβική Άνοιξη». Η Φάρα, δεκαοκτώ χρονών, μόλις τέλειωσε το σχολείο και η οικογένεια της ήδη την φαντάζεται να σπουδάζει Ιατρική. Εκείνη όμως θέλει να τραγουδάει πολιτικά τραγούδια σε συγκρότημα που μόλις ξεκινά να δίνει συναυλίες.
Η ετυμηγορία: Μια ιστορία ενηλικίωσης, ένα πολιτικό σχόλιο για την Τυνησία του δικτάτορα Μπεν Αλί, μια μελέτη πάνω στο φόβο και την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα. Η βοηθός του Αμπντελατίφ Κεσίς, Λέιλα Μπουζίντ κάνει ονειρικό ντεμπούτο (η ταινία γνώρισε μεγάλη φεστιβαλική καριέρα) συστήνοντας μας στιγμιότυπα της πατρίδας της αν και πολλά σημεία του έργου «θάβονται» αδικαιολόγητα από την ελαφρότητα κάποιων σκηνών, το γραφικότητα του εξωτισμού και την υπερβολική χρήση (σχεδόν το ¼ του φιλμ παρακολουθούμε τραγούδια και πρόβες) της έθνικ μουσικής.
