Την ώρα που ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας φωτογραφίζεται ως δελφίνος στην εσωκομματική σκηνή της ΝΔ, το «έργο» του στο ΥΠΕΘΑ μιλά από μόνο του. Όχι με λόγια, αλλά με εικόνες. Με βίντεο σαν αυτό που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα το Armyvoice.gr, από τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ).
Ένα βίντεο που εκθέτει – με τον πιο ωμό και αυθεντικό τρόπο – την απόλυτη κατάρρευση της πειθαρχίας, της διοίκησης και της αξιοπιστίας μέσα σε μια στρατιωτική σχολή.
Σε αυτό, μια νεαρή που οι σπουδαστές λένε πως είναι ασκούμενη νοσηλεύτρια γελά ειρωνικά, καταγράφεται να χλευάζει τους σπουδαστές και να δηλώνει – με ύφος εξουσίας – ότι δεν θα δώσει άδειες “ΕΑ”, μόνο “ΕΥ”, στερώντας στην ουσία τη δυνατότητα εξόδου από τους σπουδαστές. Για πλάκα. Για δημόσια επίδειξη. Για likes.
Κι όλα αυτά ενώ η Διοίκηση της Σχολής σιωπά ή απουσιάζει. Γιατί μπορεί. Γιατί τίποτα πια δεν λειτουργεί σωστά.
Αυτό δεν είναι απλώς αυθαιρεσία. Είναι συστημική αποσύνθεση. Και έχει ονοματεπώνυμο.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας έχει εγκαταλείψει τις στρατιωτικές σχολές στην τύχη τους, ενδιαφερόμενος αποκλειστικά για τη δημόσια εικόνα του και τις παρεμβάσεις υψηλού προφίλ, σαν να μην είναι επικεφαλής ενός κρίσιμου θεσμού αλλά εκπρόσωπος σε πάνελ ευρωπαϊκής διπλωματίας.
Οι παραιτήσεις σπουδαστών αυξάνονται. Οι αυθαιρεσίες καταγράφονται σε βίντεο. Η ΠΟΕΣ έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα για το χάος στις Σχολές, για τις διώξεις, για τα καψόνια, για τις συνθήκες που εξωθούν νέα παιδιά στην παραίτηση ή στην απόγνωση.
Το ΥΠΕΘΑ, όμως, είναι βουβό. Και ο πολιτικός του προϊστάμενος απασχολημένος με τη διαχείριση της εικόνας του ως μελλοντικού ηγέτη.
Κι έτσι φτάσαμε στο σήμερα, όπου μια ασκούμενη νοσηλεύτρια ασκεί «εξουσία» σε σπουδαστές, ενώ η Διοίκηση λείπει και ο Υπουργός καμαρώνει σε εκδηλώσεις.
Δεν είναι μεμονωμένο. Είναι αποτέλεσμα. Της αδιαφορίας, της εγκατάλειψης, της πολιτικής απουσίας.
Η κρίση στις στρατιωτικές σχολές δεν είναι θέμα εσωτερικής πειθαρχίας μόνο. Είναι ζήτημα πολιτικής ευθύνης. Και όσο αυτή συγκαλύπτεται πίσω από επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, τόσο το έργο θα μιλά – σε βίντεο, σε καταγγελίες, σε παραίτηση και απαξίωση.
Η πειθαρχία δεν χτίζεται με χειροκροτήματα σε παρελάσεις ή με τιμωρίες χωρίς αρχή και τέλος. Χτίζεται με ηγεσία. Και ηγεσία σήμερα δεν υπάρχει.
