Στις 21 Οκτωβρίου, σε ειδική εκδήλωση στην Εθνική Πινακοθήκη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θυμήθηκε τον «παραγωγικό μετασχηματισμό» της ελληνικής οικονομίας, τον οποίο επί μια πενταετία είχε ξεχάσει, πριμοδοτώντας μόνο τον τουρισμό και το real estate, και ανακοίνωσε νέα στρατηγική για την ενίσχυση των επενδύσεων και της βιομηχανίας.
Στη συνέχεια ο υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος ανέλαβε να παρουσιάσει τα συγκεκριμένα μέτρα της εν λόγω στρατηγικής, αλλά αμέσως φάνηκε ότι ήταν… άνθρακες ο θησαυρός. Η στρατηγική δεν περιλάμβανε καμιά απόπειρα μείωσης του ενεργειακού κόστους, που αποτελεί μόνιμο αίτημα της ελληνικής βιομηχανίας, μόνο κάποια μέτρα μείωσης της γραφειοκρατίας για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, τη βελτίωση των υποδομών σε 20 βιομηχανικά πάρκα με τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και μια κάπως αόριστη υπόσχεση ότι στα επόμενα τρία χρόνια θα πέσουν στην αγορά 3 δισ. ευρώ από εγχώριους και ευρωπαϊκούς πόρους για να στηρίξουν νέες μεγάλες βιομηχανικές επενδύσεις, ιδίως σε Μακεδονία, Θράκη και Θεσσαλία.
Σύμφωνα μάλιστα με όσα δήλωσαν στελέχη του υπουργείου Ανάπτυξης τις επόμενες μέρες, το υπουργείο έχει ξεκινήσει διαβουλεύσεις με εκπροσώπους της αμυντικής βιομηχανίας, της φαρμακοβιομηχανίας και της κλωστοϋφαντουργίας, ζητώντας τους συγκεκριμένες επενδυτικές προτάσεις μεγάλου βεληνεκούς για να προκηρύξει ανάλογα προγράμματα.
«Κεραυνοβολήθηκε» η Επίλεκτος
Είναι βεβαίως αμφίβολο αν υπάρχει αλήθεια σε όλα αυτά, γιατί πώς είναι δυνατό να έχει επαφές με την ελληνική κλωστοϋφαντουργία ο Τ. Θεοδωρικάκος και να μη γνωρίζει ότι από τον άλλοτε κραταιό κλάδο ελάχιστες επιχειρήσεις επιβιώνουν. Οι εισηγμένες κλωστοϋφαντουργίες Fieratex και Βαρβαρέσος – Νήματα στη Βόρεια Ελλάδα έβαλαν λουκέτο μέσα στο 2024, ενώ λίγες μέρες μετά τις κυβερνητικές εξαγγελίες, αρχές Νοεμβρίου, προειδοποιητικό καμπανάκι χτύπησε για την Επίλεκτος.
Η Επίλεκτος, δημιούργημα της οικογένειας Δοντά, είναι το βαρύ πυροβολικό της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας, η ηγέτιδα δύναμη του κλάδου, και υπήρξε πρωτοπόρος στις επενδύσεις τεχνολογικού εξοπλισμού. Να όμως που στην τελευταία της οικονομική χρήση η Επίλεκτος εμφάνισε κατακόρυφη πτώση του τζίρου, μεγάλες ζημιές, χρέη ύψους 62 εκατ. ευρώ προς τις τράπεζες και 11,2 εκατ. ευρώ προς προμηθευτές, αδυναμία να τα εξυπηρετήσει και άδεια ταμεία – με τον ορκωτό ελεγκτή να δηλώνει μάλιστα «αδυναμία έκφρασης γνώμης» ως προς τη δυνατότητα της εταιρείας να συνεχίσει τη δραστηριότητά της.
Σε σχετική ανακοίνωση η εταιρεία επιβεβαίωσε το αδιέξοδο, διευκρινίζοντας ότι υποχρεώθηκε να σταματήσει φέτος τη δραστηριότητά της γιατί έμεινε χωρίς κεφάλαια κίνησης και ετοιμάζει business plan που περιλαμβάνει αίτημα προς τις τράπεζες για κούρεμα χρέους. Αν πάρει το κούρεμα, επιβιώνει· αν όχι, το λουκέτο είναι θέμα χρόνου.
Τι οδήγησε όμως την Επίλεκτο στην υπερχρέωση; Το πρόβλημα του υψηλού ενεργειακού κόστους, για το οποίο ο επικεφαλής της εταιρείας Ευριπίδης Δοντάς, μαζί με τον Τάσο Βουλγαράκη, επικεφαλής της υαλουργίας Γιούλα, ήταν οι πρώτοι Ελληνες βιομήχανοι που άρχισαν να φωνάζουν από το 2012, πριν από δώδεκα χρόνια, προσπαθώντας να πείσουν κυβέρνηση και δανειστές να μη φορτώνουν με φόρους την ενέργεια της βιομηχανίας καθώς με το ενεργειακό κόστος στον θεό θα ήταν αδύνατο η ελληνική βαριά βιομηχανία να αντέξει τον ανταγωνισμό των άλλων χωρών.
Βιομηχανικά λουκέτα κυβέρνησης Μητσοτάκη
«Η Γιούλα δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση. Υπάρχουν κι άλλα εργοστάσια που φυτοζωούν, γι’ αυτό θα δούμε κι άλλα λουκέτα» είχε πει τον περασμένο Μάρτιο ο Ευρ. Δοντάς, τότε γενικός γραμματέας της ΕΒΙΚΕΝ, σχολιάζοντας το λουκέτο που μπήκε τελικά πριν από επτά μήνες στην ιστορική ελληνική υαλουργία και ήταν μόνο το ένα από τα έντεκα βιομηχανικά λουκέτα που μπήκαν επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη
(2020-24): Schneider Electric στα Οινόφυτα, Pipelife στη Θήβα, BSH – Πίτσος στου Ρέντη, Crown Hellas Can σε Πάτρα και Κόρινθο, Reckitt Benckiser στο Βασιλικό Χαλκίδας, Tupperware στη Θήβα, υαλουργία Γιούλα στο Αιγάλεω, χαρτοποιία Sonoco Hellas στο Κιλκίς, κλωστοϋφαντουργία Fieratex στο Κιλκίς, Βαρβαρέσσος – Νήματα στη Νάουσα, Continental στον Βόλο.
Ηρθε λοιπόν η σειρά της Επίλεκτος; «Θέλουμε να ελπίζουμε πως όχι» δήλωσαν στο Documento παράγοντες του κλάδου και συνέχισαν: «Θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι κυβερνητικές εξαγγελίες περί προγραμμάτων στήριξης της κλωστοϋφαντουργίας δεν είναι λόγια του αέρα αλλά ότι δηλώνουν πως έστω και καθυστερημένα η κυβέρνηση άρχισε να αντιλαμβάνεται τη σημασία της παραγωγής και τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο κλάδος μας. Ωστόσο η κατάσταση έχει γίνει πια πιεστική. Αν δεν γίνει κάτι έστω και τώρα, σε λίγο η ελληνική κλωστοϋφαντουργία θα χαθεί οριστικά και τότε για τι προοπτικές θα μιλάμε;».
Από την πλευρά της Επίλεκτος δηλώνεται ότι υπάρχει ελπίδα καθώς η εταιρεία συζητά μια μεγάλη σύμβαση με τον οίκο Louis Vuitton, ο οποίος στο πλαίσιο του πνεύματος της εποχής για πράσινα χαρακτηριστικά επιδιώκει να αντικαταστήσει τα συνθετικά νήματα που χρησιμοποιούσε ως τώρα με βαμβακερά και γι’ αυτό προσέγγισε την ελληνική κλωστοϋφαντουργία που παράγει νήματα με ιχνηλασιμότητα από την πρώτη ύλη του ελληνικού βαμβακιού, στον τρόπο καλλιέργειας και τον τρόπο συγκομιδής. Η Επίλεκτος δεν μπορεί να κλείσει όμως τη συμφωνία αν δεν λύσει το πρόβλημα της βιωσιμότητάς της.
Κι εδώ είναι που υπεισέρχεται ξανά το πρόβλημα του υψηλού ενεργειακού κόστους, το οποίο κατά τον πρωθυπουργικό σύμβουλο επί των ενεργειακών Νίκο Τσάφο είναι μέγας μύθος και δεν υπάρχει, αλλά κατά τις κλωστοϋφαντουργίες αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα του κλάδου, τον οποίο παρά τις τωρινές της υποσχέσεις η κυβέρνηση μέχρι πρότινος κρατούσε αποκλεισμένο και από τους αναπτυξιακούς νόμους και από τις ενισχύσεις που έδινε ως αποζημίωση έναντι της εκτίναξης του ενεργειακού κόστους σε άλλους κλάδους.
Διαβάστε επίσης
Σχολεία χτισμένα πάνω σε ρέματα – Κίνδυνος σε περίπτωση πλημμυρών (Photos)
Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ: Ο αντιεμβολιαστής που διάλεξε ο Τραμπ για το υπουργείο Υγείας
Κρυφά χαράτσια Άδωνη για φάρμακα και εξετάσεις – Στα μουλωχτά με την αρωγή της διοικήτριας του ΕΟΠΥΥ
