Η ταινία της γαλλίδας Κοραλί Φαρζά είναι μια ταινία που δεν κατατάσσεται εύκολα σε κάποιο συγκεκριμένο είδος και έπεσε σαν κομήτης φέτος στις Κάνες, προκαλώντας φρενίτιδα ενθουσιασμού σε αρκετούς θεατές αλλά και σε μερίδα των κριτικών.
The Substance- Το ελιξίριο της νιότης (The Substance) (***)
Θρίλερ γαλλοβρετανικής συμπαραγωγής 2024 (141)
Σκηνοθεσία: Κοραλί Φαρζά Πρωταγωνιστούν: Ντέμι Μουρ, Μάργκαρετ Κουάλεϊ, Ντένις Κουέιντ
Η 50χρονη πρώην σταρ και νυν γυμνάστρια δημοφιλούς πρωινάδικου Ελίζαμπεθ Σπαρκλ (Ντέμι Μουρ) απολύεται από τον ιδιοκτήτη του τηλεοπτικού σταθμού (απολαυστικά γλοιώδης ο Ντένις Κουέιντ) όπου εργάζεται, λόγω… προχωρημένης ηλικίας. Η απελπισμένη γυναίκα πληροφορείται για την ύπαρξη μιας περίεργης ουσίας που δίνει τη δυνατότητα σε όποιον τη δοκιμάζει, να «γεννήσει» την πιο βελτιωμένη νεανική εκδοχή του.
Γνωστή η ρήση του Φίλιπ Ροθ για τα «γηρατειά που είναι σφαγή». Και παρότι δεν υπάρχει το εν λόγω θέμα σε πρώτο πλάνο (η Ελίζαμπεθ μόλις πενηντάρισε αλλά αρχίζει να βιώνει τις επαγγελματικές παρενέργειες της… μέσης ηλικίας) η γαλλίδα Κοραλί Φαρζά φροντίζει να του προσδώσει χαρακτηριστικά που δικαιώνουν πλήρως -και κυριολεκτικά αφού οι σκηνές σπλάτερ είναι ανελέητες- την ανατριχιαστική ρήση του αμερικανού συγγραφέα. Με πρόσχημα το γνωστό στερεότυπο του ηλικιακού ρατσισμού σε βάρος γυναικών που μεγαλώνουν, η Φαρζά κατασκευάζει ένα body horror θρίλερ που διεκδικεί τον τίτλο της πιο εξωφρενικής ταινίας της χρονιάς. Η γαλλίδα, που το 2017 έκανε ένα συναρπαστικό ντεμπούτο με το «Revenge», οδηγεί το σοκαριστικό «Substance» στην αλληγορική αναζήτηση της απόλυτης ομορφιάς και του τιμήματος που πρέπει να πληρώσει κάποιος για να την αποκτήσει.
Μια ευφυής και επίκαιρη μεταφορά του μύθου του Φάουστ στο σήμερα με προφανή στόχο τους σαθρούς μηχανισμούς του star system και την παντοδυναμία της εικόνας. Κυρίως όμως – κι αυτός είναι ίσως ο βασικότερος λόγος για το γεγονός πως το ευφυές σενάριο της Φαρζά βραβεύτηκε στις Κάνες- το σοκαριστικό «Substance» με σκηνές που θα σας ανακατέψουν το στομάχι, αναφέρεται στην αβάσταχτη μοναξιά που βιώνουν οι σελέμπριτις τηλεπερσόνες (προσωπικότητες με ελάχιστο ενδιαφέρον και… ουσία, σύμφωνα με την γαλλίδα δημιουργό) όταν τα φώτα της σκηνής σβήσουν. Η μανία τους για να κρατήσουν λίγη ακόμη από την παλιά τους λάμψη απλώς αγγίζει τα όρια της σχιζοφρένειας. Η Ντέμι Μουρ δίνει την πιο γενναία ερμηνεία της καριέρας της.
Mαύρο Καναρίνι (Canary Black) (*1/2)
Περιπέτεια βρετανικής παραγωγής 2024 (101)
Σκηνοθεσία: Πιέρ Μορέλ Πρωταγωνιστούν: Κέιτ Μπέκινσεϊλ, Μπεν Μάιλς, Σάφρον Μπάροους, Ρέι Στίβενσον
Μια πράκτορας της CIA εκβιάζεται από μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης να τους παραδώσει πολύτιμα κρατικά μυστικά. Αν δεν συμμορφωθεί με τις εντολές τους οι τρομοκράτες θα σκοτώσουν τον άντρα της τον οποίο έχουν απαγάγει.
Η Κέιτ Μπέκινσεϊλ («Underworld») επιχειρεί να προσδώσει στην ταινία στυλ και γοητεία αλλά το κοινότυπο σενάριο – το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως ο άντρας της ηρωίδας αγνοεί την αληθινή ταυτότητα της- δεν την βοηθά ιδιαίτερα. Ο σκηνοθέτης Πιέρ Μορέλ («Από το Παρίσι με αγάπη», «Taken») υπογράφει μια ρουτινιάρικη κατασκοπική περιπέτεια χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, με την μοναδική του μέριμνα να αφορά στο πως θα φτιάξει εντυπωσιακές χορογραφίες δράσης.
Black dog (Gouzhen) (***)
Δραματική κινεζικής παραγωγής 2024 (110)
Σκηνοθεσία: Γκουάν Χου Πρωταγωνιστούν: Τσανγκ Γι, Τσινγκ Λιανγκ, Εντι Πενγκ
Ο νεαρός Λανγκ αποφυλακίζεται έπειτα από δεκαετή κάθειρξη και επιστρέφει στη γενέτειρα του στη βορειοδυτική Κίνα, που μοιάζει αγνώριστη ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008, με εκατοντάδες αδέσποτα σκυλιά να τρομοκρατούν τους κατοίκους της.
Ο κινέζος Γκουάν Χου απομυθοποιεί το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο το 2008 με ένα σκηνοθετικό στυλιζάρισμα που ισορροπεί εξαίσια ανάμεσα στο νουάρ, την πολιτική καταγγελία και το περιπετειώδες θρίλερ, διαθέτοντας μάλιστα κάποιες ευεργετικές οάσεις γέλιου. Ο κεντρικός σεναριακός άξονας του φιλμ είναι η φιλία ανάμεσα στον μοναχικό ήρωα και τον άγριο μαύρο σκύλο (κυνηγημένοι και οι δύο από έναν όχλο που δεν τους κατανοεί). Βραβείο καλύτερης ταινίας στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του φεστιβάλ των Κανών.
Πέρασμα (***)
Δραματική διεθνούς συμπαραγωγής 2024 (106)
Σκηνοθεσία: Λεβάν Ακίν Πρωταγωνιστούν: Λούκας Κανκάβα, Μζία Αραμπούλι, Ντενίζ Ντουμανλί, Νίνο Καρκάβα
Μια συνταξιούχος δασκάλα από την Γεωργία ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να εντοπίσει τα χαμένα ίχνη της τρανς ανιψιάς της.
Ο αφτιασίδωτος ρεαλισμός και η πηγαία τρυφερότητα χαρακτηρίζουν το βραβευμένο στο φετινό φεστιβάλ του Βερολίνου ανθρωποκεντρικό δράμα του Λεβάν Ακίν. Ξεκινώντας με το σκιτσάρισμα ενός αγέρωχου πορτρέτου (η κυρία Λία είναι ένα σεβάσμιο πρόσωπο στην εξαθλιωμένη γειτονιά της στο Μπατούμι) και ανοίγοντας σταδιακά την ομπρέλα του προβληματισμού του σε μια βαθιά τρυφερή ιστορία, ο σκηνοθέτης καταπιάνεται με το ζήτημα της ταυτότητας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Όλοι οι χαρακτήρες της ιστορίας – ο επιπόλαιος νεαρός συνοδοιπόρος της Λία, η τρανς δικηγόρος κ.α.- αναζητούν το δικαίωμα στο όνειρο μιας χαοτικής πραγματικότητας που αποτυπώνεται υποδειγματικά στην υπέροχα κινηματογραφημένη Κωνσταντινούπολη.
Azrael (**)
Θρίλερ αμερικανικής παραγωγής 2024 (86)
Σκηνοθεσία: Ι. Ελ. Κατζ Πρωταγωνιστούν: Σαμάρα Γουίβινγκ, Βικ Κάρμεν Σόουν, Νέιθαν Στούαρτ-Τζάρετ
Μια αίρεση φανατικών θρησκόληπτων που έχουν ασπαστεί τον όρκο της σιωπής καταδιώκουν την Aζραελ με σκοπό να την προσφέρουν ως ανθρωποθυσία στο αρχαίο κακό που βρίσκεται ριζωμένο βαθιά στο δάσος που ζουν.
Φοκλορικό μεταφυσικό θρίλερ από έναν θιασώτη των ταινιών τρόμου που φτιάχνει υποβλητική ατμόσφαιρα μυστηρίου η οποία εντείνεται από το αμείωτο σασπένς και τις ακραίες εικόνες φρίκης, όταν το Κακό τρώει τις σάρκες των θυμάτων του. Θα εκτιμήσουν κυρίως οι φαν του σπλάτερ αν και δεν είναι άνευ σημασίας το στόρι που καταπιάνεται με την γυναικεία αντίσταση απέναντι στον θρησκευτικό σκοταδισμό και την διαφυλετική βία.
