O φετινός Χρυσός Φοίνικας δόθηκε σε ένα «ντισνεϊκό» παραμύθι που έχει για ηρωίδα μια διαφορετική πριγκίπισσα, η οποία κυνηγάει με όλη της την ορμή τα όνειρα της.
Anora (****)
Αισθηματικό δράμα αμερικανικής παραγωγής 2014 (128)
Σκηνοθεσία: Σον Μπέικερ Πρωταγωνιστούν: Μάικι Μάντισον, Μαρκ Έιντελστιν, Γιούρι Μπορίσοφ, Κάρεν Καραγκούλιαν
Η Ανόρα, σεξεργάτρια που δουλεύει σε κλαμπ της Νέας Υόρκης γνωρίζει τον Ιβάν, γόνο ζάμπλουτου ρώσου, που περνά τις τελευταίες μέρες ξενοιασιάς στις ΗΠΑ πριν επιστρέψει στη Μόσχα για να βοηθήσει στις επιχειρήσεις του πατέρα του. Ανάμεσα στους δύο νέους δημιουργείται ισχυρή ερωτική χημεία.
Ο Σον Μπέικερ, εμβληματικός εκπρόσωπος του σύγχρονου ανεξάρτητου αμερικανού σινεμά και των περιθωριακών χαρακτήρων («The Florida project») θυμάται το «Pretty woman» των Τζούλια Ρόμπερτς και Ρίτσαρντ Γκιρ, και αγκαζάρει τη δική του Σταχτοπούτα σε μια διαφορετική ερωτική ιστορία που χτίζεται πάνω στη γνώριμη δομή κάποιων διάσημων παραμυθιών. Μια πριγκίπισσα που ψάχνει το βασιλόπουλο της κι ένας ολόκληρος κόσμος (οι μπράβοι του ρώσου ολιγάρχη, η ζηλιάρα συνάδελφος της Ανόρα, η κακιά πεθερά κ.α.) που εναντιώνεται στην αγάπη τους, είναι οι βασικές παράμετροι γύρω από τις οποίες θα αναπτυχθεί η πλοκή. Μια ερωτική ιστορία λοιπόν όπου «η αγάπη νικά τα πάντα» είναι η λοιπόν η «Anora»; Μην είστε αφελείς, μας λέει ο Μπέικερ.
Στην ταινία η αγάπη είναι ανύπαρκτη, οι ήρωες ερωτοτροπούν αλλά δεν ερωτεύονται, η καθημερινότητα κυλάει με ρουτινιάρικη μονοτονία που εκτονώνεται μόνο χάρη στο χρήμα, το σεξ, τις ουσίες και το αλκοόλ. Στο παραμύθι αυτό οι αφελείς δεν έχουν θέση. Κι ενώ θα περίμενε κανείς ότι ο Μπέικερ θα εστίαζε στις σκοτεινές γωνιές της ιστορίας, εκείνος κάνει την ανατροπή και μετατρέπει το φιλμ σε ένα ιδιότυπο φιλμ καταδίωξης (θα εκπλαγείτε από τη σύνθεση των διωκτών) με ακαταμάχητο κωμικό ύφος. Υπάρχουν στιγμές που μια απροσδόκητη κωμική ρελάνς δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Μην σας ξεγελά όμως η ιλαροτραγική προσέγγιση του δράματος. Η κοινωνιολογική ματιά του Μπέικερ δεν έχει αμφιβολίες και δίνει στην μελαγχολική ιστορία της δυναμικής ηρωίδας του, το φινάλε που της ταιριάζει απόλυτα.
Δαχομέη (Dahomey) (***)
Ντοκιμαντέρ διεθνούς συμπαραγωγής 2024 (68)
Σκηνοθεσία: Ματί Ντιόπ Σενάριο: Ματί Ντιόπ, Μαλκένζι Ορσέλ Μοντάζ: Γκαμπριέλ Γκονζάλεζ
Τον Νοέμβριο του 2021, 26 βασιλικοί θησαυροί από τη Δαχομέη που βρίσκονταν στο Παρίσι επιστρέφουν στον τόπο προέλευσης τους, το σημερινό Μπενίν.
Το βραβευμένο με Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου ντοκιμαντέρ της Ματί Ντιόπ – η δεύτερη μόλις ταινία της γαλλίδας σκηνοθέτριας με ρίζες από την Σενεγάλη- τοποθετεί τον επίκαιρο πολιτικό σχολιασμό (η διεκδίκηση και επιστροφή κλεμμένων θησαυρών όπως είναι και το ζήτημα των μαρμάρων του Παρθενώνα) στο επίκεντρο μιας δυνατής ιστορίας που σημαδεύεται από απρόσμενη ποιητικότητα. Το αντι- αποικιοκρατικό σχόλιο, το έξοχο δέσιμο δύο εποχών και η υπογράμμιση της σημασίας για τη διατήρηση και την ενίσχυση της πολιτισμικής κληρονομιάς είναι οι βασικοί άξονες αφήγησης της Ντιόπ.
Venom: Η Τελευταία Πράξη (Venom: The Last Dance) (**)
Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας αμερικανικής παραγωγής 2024 (108)
Σκηνοθεσία: Κέλι Μάρσελ Πρωταγωνιστούν: Τομ Χάρντι, Τσιουιτέλ Ετζιοφόρ, Τζούνο Τεμπλ, Ρις Ιφανς
Ο ρεπόρτερ Έντι Μπροκ και το εξωγήινο alter ego του ο Venom, με τον οποίο με δυσκολία μπορεί να συμβιώνει, καταδιώκονται από εξωγήινες δυνάμεις αλλά και από τον αμερικανικό στρατό.
Η τρίτη και τελευταία φορά που βλέπουμε τον Τομ Χάρντι στο ρόλο του Έντι-Venom διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά ενός φιλμ που γνωρίζει την κρίσιμη αποστολή του, η οποία δεν είναι άλλη από το εντυπωσιακό κλείσιμο του franchise.
Αν και ο «Venom» δεν ανήκει στις κορυφαίες δημιουργίες της Marvel, πέτυχε την αποστολή του (σχεδόν μισό δισεκατομμύρια δολάρια μάζεψε η προηγούμενη ταινία) και έθεσε τις βάσεις για ένα διαφορετικό, χαβαλετζή ήρωα. Το χιούμορ είναι και πάλι στην πρώτη γραμμή του θεάματος, αν και η συναισθηματική χροιά των ειδικών συνθηκών, προσδίδει επιπλέον ανθρωπιά στο προκάτ σενάριο.
Samsara (**1/2)
Ντοκιμαντέρ ισπανικής παραγωγής 2023 (116)
Σκηνοθεσία: Λόις Πατίνιο Εμφανίζονται: Αμίντ Κιμάνι, Τούμπρ Σιόνγκ, Σιμόνε Μιλάβα
Ανεπαίσθητες στιγμές καθημερινότητας σε ένα βουδιστικό μοναστήρι του Λάος εναλλάσσονται με το ρεαλιστικό αποτύπωμα που αφήνει η γέννηση ενός μικρού κατσικιού σε μια φάρμα της Τανζανίας.
Ιδιότυπο ντοκιμαντέρ όπου το πνεύμα του βουδισμού και ο διαλογισμός των ιερέων του μοναστηριού οδηγούν στο ποιητικό αποτύπωμα της ύπαρξης που μοιάζει εγκλωβισμένη στον αέναο κύκλο της ζωής και του θανάτου. Ο ταλαντούχος ισπανός σκηνοθέτης Λόις Πατίνιο δεν διστάζει να ενισχύσει με τολμηρά avant-garde στοιχεία την ταινία του (η παράκληση προς τους θεατές να κλείσουν τα μάτια τους για λίγα λεπτά) που είναι πρωτίστως ένα αισθητηριακό κινηματογραφικό πείραμα.
Birdcage Inn (Palandaemun)(**1/2)
Δραματική νοτιοκορεατικής παραγωγής 1998 (95)
Σκηνοθεσία: Κιμ Κι-Ντουκ Πρωταγωνιστούν: Αν Τζάε-μο, Λι Τζι-έουν, Λι Χιε-έουν
Νεαρή πόρνη μετακομίζει σε πανδοχείο που ανήκει σε τετραμελή οικογένεια, με σκοπό να «φιλοξενεί» τους πελάτες της.
Η τρίτη ταινία του Κιμ Κι-Ντουκ διαθέτει μια ευπρόσδεκτη και ανάλαφρη λυρική διάθεση η οποία έρχεται σε αντιδιαστολή με το σκληρό θέμα της ιστορίας. Η ηρωίδα προσπαθεί να διατηρήσει με κάθε τρόπο την τρυφερότητα και την «αθωότητα» της αλλά κάτι τέτοιο είναι μάλλον δύσκολο σε μια κοινωνία όπου κυριαρχεί η αναλγησία, η βία και οι εξουσιαστικές σχέσεις. Το σενάριο αν και διαθέτει πολιτική χροιά σε αρκετά σημεία δείχνει απλοϊκό και παρωχημένο.
