O σκηνοθέτης του «Ο θάνατος του Δον Κιχώτη» Μιγκέλ Φάους παρουσιάζει μια μελετημένη ταξική δραμεντί που σημαδεύεται από την ερμηνεία της Πάουλα Γκριμάλντο.
Η σιωπηλή καμαριέρα (The quiet maid) (***)
Δραματική αμερικανο-ισπανικής συμπαραγωγής 2023 (94)
Σκηνοθεσία: Μιγκέλ Φάους Πρωταγωνιστούν: Πάουλα Γκριμάλντο, Αριάντνα Γκιλ, Λουίς Μπέρμεχο
H νεαρή κολομβιανή Άννα δουλεύει ως οικιακή βοηθός σε μια πολυτελή εξοχική κατοικία της Κόστα Μπράβα που ανήκει σε πλούσια οικογένεια από την Βαρκελώνη. Η Άννα προσπαθεί φιλότιμα να είναι «εργατική και διακριτική» όπως της ζητούν τα αφεντικά της, ώστε να μπορέσει να βγάλει την πολυπόθητη άδεια παραμονής στην Ισπανία αλλά και να έχει την καλύτερη αμοιβή προκειμένου να μαζέψει τα λεφτά που απαιτούνται για να σπουδάσει ιατρική η μικρή αδελφή της.
Ο Μιγκέλ Φάους έχοντας προφανώς στο μυαλό του τα αριστουργηματικά «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν Χο επιχειρεί να φτιάξει μια παρόμοιας θεματικής ταξική αλληγορία που κατά διαστήματα απογειώνεται χάρη στο φευγάτο αλμοδοβαρικό πνεύμα και την βιτριολική σάτιρα την σύγχρονης τέχνης. Αντί της τετραμελούς οικογένειας των αποφασισμένων κομπιναδόρων, η σιωπηλή Άννα της θαυμάσιας Πάολα Γκριμάλντο αρκεί για να αποδώσει όλο το φάσμα των κοινωνικοπολιτικών αντιθέσεων που ορίζουν την πλοκή της καλοχτισμένης ιστορίας που αφορά κυρίως στην συνύπαρξη δύο αντίθετων κόσμων. Η λεπτομερής καταγραφή της καθημερινότητας τόσο των καλοζωισμένων και κακομαθημένων μελών της οικογένειας όσο και της υπομονετικής πρωταγωνίστριας, αποδίδεται με μια άρτια όσο και μπριόζικη αφήγηση που βασίζεται κυρίως στις σιωπές παρά στα όσα γίνονται ή λέγονται στο πλούσιο σπίτι. Η δυσαρέσκεια για την απόδοση της Άννας που όσο βάζει τα δυνατά της τόσο πιο ευάλωτη δείχνει («το μόνο που θέλουν είναι τα λεφτά, μόνο αυτό σκέφτονται» ακούει τα αφεντικά και τους φίλους της να λένε για τις ξένες υπηρέτριες που «συνήθως κάνουν του κεφαλιού τους») θα καλυφθεί τελικά από την εργατικότητα της και από την κοινή πεποίθηση ότι είναι εξαιρετική μαγείρισσα. Όταν όμως η Αννα καταλάβει ότι η οικογένεια απλώς την χρησιμοποιεί για να έχει το σπίτι σε άψογη κατάσταση όλο τον Αύγουστο μέχρι να έρθει ο πλούσιος ιάπωνας αγοραστής ενός έργου τέχνης που ανήκει στην γκαλερί της κυρίας του σπιτιού τότε η δραματουργία παίρνει απρόβλεπτη τροπή. Μέσα από το οργισμένο πλέον βλέμμα της αποφασισμένης Άννας παρακολουθούμε όλη την ψυχοπαθολογία ενός ολόκληρου κόσμου που βρίσκεται όχι μόνο σε παρακμή αλλά σε απόλυτη σύγχυση.
Η φύση του έρωτα (The nature of love) (***)
Αισθηματική κομεντί καναδογαλλικής συμπαραγωγής 2023 (110)
Σκηνοθεσία: Μόνια Τσόκρι Πρωταγωνιστούν: Μαγκαλί Λεπέν-Μπλοντό, Πιερ-Ιβ Καρντινάλ, Φράνσις-Γουλιάμ Ρομ, Μόνια Τσόκρι
Παντρεμένη καθηγήτρια φιλοσοφίας από το Μόντρεαλ δημιουργεί παθιασμένη ερωτική σχέση με τον εργολάβο που αναλαμβάνει την ανακαίνιση του εξοχικού της στο Κεμπέκ.
Έχει γούστο ο τρόπος με τον οποίο η ανεξάρτητη και συνειδητοποιημένη ηρωίδα χάνει γρήγορα τον έλεγχο στη ζωή της λόγω του πάθους. Όλες οι βεβαιώσεις της ακαδημαϊκής ζωής της (που βασίζονται στη μελέτη των έργων του Πλάτωνα, του Σοπενχάουερ κ.α.) καταρρέουν σαν πύργος στην άμμο και αναγκάζεται να δει τη ζωή με άλλο μάτι. Η Μάνια Τσόκρι (πρωταγωνίστρια του Ξαβιέ Ντολάν και του Ντενί Αρκάν) στην τρίτη της σκηνοθετική προσπάθεια επιδεικνύει γνώση των κανόνων της ερωτικής κομεντί και χωρίς ίχνος σοβαροφάνειας αφηγείται μια ευρηματική, ιλαροτραγική για το πως το ένστικτο και η ερωτική επιθυμία επικρατεί της λογικής και του καθωσπρεπισμού.
Ομαδική Θεραπεία (Bajo Τerapia) (**1/2)
Κωμωδία διεθνούς συμπαραγωγής 2023 (93)
Σκηνοθεσία: Γκεράρντο Ερέρο Πρωταγωνιστούν: Μαλένα Αλτέριο, Αλεχάντρα Χιμένεθ, Φέλε Μαρτίνεθ, Αντόνιο Παγούδο, Έβα Ουγκάρτε, Χουάν Κάρλος Βεγίδο
Τρία παντρεμένα ζευγάρια καλούνται σε μια πρωτότυπη συνεδρία από τον ψυχαναλυτή τους, που τους συγκεντρώνει σε ένα κοινό χώρο και με γραπτά μηνύματα κατευθύνει τις εξομολογήσεις τους.
O ισπανός σκηνοθέτης και παραγωγός Γκεράρντο Ερέρο χρησιμοποιεί την ψυχανάλυση και τις πρωτοποριακές μεθόδους της προκειμένου να κριτικάρει με σαρκασμό τα κακώς κείμενα μιας ολόκληρης κοινωνίας που μαστίζεται από τον σεξισμό, την πατριαρχεία, το μπούλινγκ, τον ρατσισμό και κυρίως την ενδοοικογενειακή βία. Βασισμένο σε ένα θεατρικό έργο από την Αργεντινή, με μια δυνατή ανατροπή και με έμφαση στο κωμικό στοιχείο, το φιλμ που έχει ως κεντρικό θέμα την κρίση του γάμου αλλά και τον κυνισμό της σημερινής εποχής, έκανε ρεκόρ εισιτηρίων στην Ισπανία.
O Αρχηγός των Κατασκόπων (Chief of Station) (*1/2)
Περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2024 (97)
Σκηνοθεσία: Τζέσι Τζόνσον Πρωταγωνιστούν: Άαρον Έκχαρτ, Όλγκα Κουριλένκο, Νίνα Μπέργκμαν
Υψηλόβαθμο στέλεχος της CIA βλέπει τη συνάδελφο σύζυγό του να πέφτει νεκρή ύστερα από τρομοκρατική επίθεση στη Βουδαπέστη. Στην υποψία των αφεντικών του ότι η νεκρή σύζυγός του ήταν διπλός πράκτορας, ο απαρηγόρητος ήρωας αντιδρά έντονα.
Τυπική κατασκοπική περιπέτεια με τα γνωστά αναμασήματα (προδοσίες, διπλοί πράκτορες, συνωμοσίες) σε μια πλοκή που έχει ως φόντο τον Ψυχρό Πόλεμο και τα μοντέρνα παράγωγα του. Αν εξαιρέσουμε κάποιες καλογυρισμένες σκηνές δράσης και μια απόπειρα να αναδειχτεί ένας παλιομοδίτικος ρομαντισμός, όλα τα υπόλοιπα μπαίνουν στον αυτόματο, με τον Άαρον Έκχαρτ να παγιδεύεται στα σχηματικά κλισέ μιας αδιάφορης και απόλυτα προβλέψιμης ιστορίας.
Ο δεσμώτης του ιλίγγου (Vertigo) (*****)
Περιπετειώδες θρίλερ αμερικανικής παραγωγής 1958 (128)
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Στιούαρτ, Κιμ Νόβακ, Χένρι Τζόουνς
Ένας πρώην αστυνομικός του Σαν Φρανσίσκο που πλέον εργάζεται ως ιδιωτικός ντετέκτιβ, αναλαμβάνει να παρακολουθεί την μανιοκαταθλιπτική με τάσεις αυτοκτονίας σύζυγο ενός παλιού του φίλου.
Η κορυφαία ταινία του Χίτσκοκ και μια από τις καλύτερες όλων των εποχών βρίσκεται σταθερά στο top-10 των αριστουργημάτων της έβδομης τέχνης εδώ και μερικές δεκαετίες, παρά τις αρχικά μέτριες κριτικές που έλαβε στην εποχή της. Το σενάριο που βασίζεται στο αστυνομικό μυθιστόρημα των Ναρσαζέκ – Μπουαλό «D’entre les morts» ποντάρει στο δυνατό ψυχολογικό αποτύπωμα του (η ακροφοβία του ήρωα, ο διχασμός προσωπικότητας της γυναίκας, ο νεκροφιλικός έρωτας κ.α.) ενώ σε αφηγηματικό επίπεδο η δουλειά του Χίτσκοκ αγγίζει το τέλειο χάρη και σε κάποιες τεχνικές καινοτομίες (τα εφέ στις σκηνές της πτώσης) αλλά και στο πως φωτογραφίζει το μελαγχολικό Σαν Φρανσίσκο.