Νέες ταινίες: Ένα ρομπότ παραδίδει μαθήματα ανθρωπιάς

Νέες ταινίες: Ένα ρομπότ παραδίδει μαθήματα ανθρωπιάς

Στο τρυφερό animation «Το ατίθασο ρομπότ» του Κρις Σάντερς ο συμβολισμός του σεναρίου απλώνεται σε πολλά επίπεδα και αγγίζει ευαίσθητες χορδές.

Το ατίθασο ρομπότ (Wild Robot) (***1/2)

Animation αμερικανικής παραγωγής 2024 (109)
Σκηνοθεσία: Κρις Σάντερς Ακούγονται οι φωνές των: Λουπίτα Νιόνγκο, Πέδρο Πασκάλ, Καθρίν Ο’Χάρα, Μπιλ Νάι, Μαρκ Χάμιλ, Βινγκ Ρέιμς

Ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης, ύστερα από ένα ναυάγιο καταλήγει σε ερημονήσι πυκνής βλάστησης. Τα ζώα του δάσους αντιμετωπίζουν με καχυποψία τον απρόσκλητο επισκέπτη, που πασχίζει να βρει τρόπο επικοινωνίας μαζί τους. Θα τα καταφέρει αναβαθμίζοντας τον σχεδιασμό του παρότι ήταν φτιαγμένο ώστε να υπηρετεί μόνο τους ανθρώπους. Κι ενώ το φιλότιμο ρομπότ βρίσκει τρόπο για να έρθει σε επαφή με τα ζώα, εκείνα εξακολουθούν να τον αντιμετωπίζουν σαν τέρας. Η λύτρωση έρχεται με την μορφή της… υιοθεσίας, όταν το ρομπότ σώζει ένα αυγό από τα δόντια μιας αλεπούς και το χηνόπουλο που ξεπηδά από αυτό, θεωρεί ότι είναι η μαμά του!

Στο τρυφερό animation του Κρις Σάντερς («Λίλο και Στιτς», «Πώς να εκπαιδεύσετε τον δράκο σας») το συναίσθημα και το χιούμορ εναλλάσσονται με παροιμιώδη άνεση και χάρη. To animation της DreamWorks που αποτελεί μεταφορά του ομότιτλου μπεστ σέλερ του Πίτερ Μπράουν, λογικά θα βρεθεί σε λίγους μήνες στις οσκαρικές υποψηφιότητες. Ο Σάντερς πετυχαίνει την υπέρβαση στην καριέρα του με ένα φιλμ σπάνιας ευαισθησίας και ωριμότητας. Η ιστορία του ρομπότ, της μικρής χήνας και της πονηρής αλεπούς (οι τρεις τους συνθέτουν μια εναλλακτική οικογένεια με πυκνό πολιτικοκοινωνικό συμβολισμό) διαβάζεται με πολλούς τρόπους. Το μπερδεμένο ρομπότ βρίσκει πλέον όχι μόνο αποστολή αλλά και νόημα στην ύπαρξη του, αναλαμβάνοντας να προσφέρει στο μικρό πουλί τα βασικά εφόδια: τροφή, ασφάλεια και προστασία. Όμως τα πράγματα δυσκολεύουν όταν ο μικρός πρέπει να μάθει όχι μόνο κολύμπι αλλά και πώς να πετάει! Το κλασικό μοτίβο της ενηλικίωσης, η γονική συνδρομή στο μεγάλωμα του παιδιού – τρομερό γέλιο στο κομμάτι όπου ο μικρός αντιγράφει τη «μαμά» του-, το ζήτημα της διαφορετικότητας, τα άγχη της μητρότητας (το υπερπροστατευτικό ρομπότ παρακολουθεί συνεχώς τη μικρή χήνα), η απειλή του φυσικού περιβάλλοντος από την ανεξέλεγκτη τεχνολογία, είναι στοιχεία που κουμπώνουν άψογα μεταξύ τους. Πέρα από την πετυχημένη κωμική διάσταση του φιλμ, υπάρχουν και στιγμές που η συγκίνηση έχει το πάνω χέρι. Η σκληρή στιγμή του αποχωρισμού μεταξύ γονέα και παιδιού θα κάνει πολλούς γονείς και όχι μόνο, να πλαντάξουν από το κλάμα!

Συνάντησα και ευτυχισμένους τσιγγάνους (I even met happy gypsies) (**1/2)

Δραματική γιουγκοσλαβικής παραγωγής 1967 (88)
Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Πέτροβιτς Πρωταγωνιστούν: Μπεκίμ Φεχμίου, Ολιβέρα Βούκο, Βελιμίρ Μπάτα Ζιβοζίνοβιτς

Ο παντρεμένος τσιγγάνος Μπόρα ερωτεύεται την αρκετά νεότερη του Τίσα, την οποία ο πατέρας της προορίζει για γάμο. Στο συνοικέσιο που ακολουθεί, οι παραδοσιακές αρχές τηρούνται με ευλάβεια αλλά η νεαρή νύφη αντιδρά όταν ο άντρα της αδυνατεί να ολοκληρώσει τα συζυγικά του καθήκοντα. Οι ερωτευμένοι Μπόρα και Τίσα το σκάνε προς άγνωστη κατεύθυνση και στο δρόμο βρίσκουν έναν ιερέα που τους παντρεύει.

Από τις περίφημες ταινίες του καλλιτεχνικού κυκλώματος των 60ς και ειδικά του γιουγκοσλαβικού «Μαύρου Κύματος». Η ταινία που ο Κουστουρίτσα αναφέρει ότι βρίσκεται στις βασικές επιρροές του, έφερε για πρώτη φορά σε κεντρικό ρόλο στη διεθνή σκηνή την τσιγγάνικη ιδιαιτερότητα. Το φιλμ προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία στο φεστιβάλ των Κανών του 1967 και απέσπασε το Μεγάλο βραβείο της επιτροπής. Τραχύς ρεαλισμός διανθισμένος με μια ανεπιτήδευτη ελαφρότητα που δεν καλύπτει πάντως τον πικρό πολιτικό σχολιασμό για την περιθωριοποίηση των Ρομά από τις οργανωμένες κοινωνίες του ρατσισμού και της συντήρησης. Είναι κάπως ξεπερασμένο σήμερα αλλά διαθέτει στιγμές που καθηλώνουν με την αναπαραστατική δυναμική τους.

Η ώρα της σιωπής (The Silent Hour) (-)

Αστυνομική περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2024 (99)
Σκηνοθεσία: Μπραντ Αντερσον Πρωταγωνιστούν: Tζόελ Κίναμαν, Μαρκ Στρονγκ, Σάντρα Μέι Φρανκ.

Ένας αστυνομικός ντετέκτιβ που έχει προβλήματα ακοής και εργάζεται ως μεταφραστής κωφάλαλων σε τμήμα της Βοστώνης, ανακαλύπτει ότι ομάδα διεφθαρμένων αστυνομικών επιχειρεί να συκοφαντήσει μια κωφή μάρτυρα φόνου.


Η άνεση του αμερικανού Μπραντ Άντερσεν στο να πηγαινοέρχεται μεταξύ της συγγραφής σεναρίων και της σκηνοθεσίας, τον οδηγεί ξανά πίσω από την κάμερα ύστερα από απουσία 2 ετών και το θρίλερ με την Μισέλ Μόναγκαν «Blood». Το νέο φιλμ του δημιουργού της «Βηρυτού» (η κορυφαία μέχρι στιγμής ταινία του Άντερσον με τους Τζον Χαμ και Ρόζαμουντ Πάικ, ήταν μια καλοφτιαγμένη κατασκοπική περιπέτεια τύπου Τζον Λε Καρέ) έχει ως ήρωα έναν αστυνομικό ντετέκτιβ που έρχεται αντιμέτωπος με τους διεφθαρμένους συναδέλφους του. Για το φιλμ αυτό, ο 60χρονος Άντερσον εμπιστεύτηκε το σενάριο του νεοφερμένου Νταν Χολ, ο οποίος εστιάζει την προσοχή του στην συνεργασία του κεντρικού χαρακτήρα και της μάρτυρος. Ο συνεχώς ανερχόμενος σουηδός ηθοποιός Tζόελ Κίναμαν που πρωτογνωρίσαμε στην τηλεοπτική σειρά του Netflix «The Killing» συνθέτει ένα πειστικό (σύμφωνα με κάποιες κριτικές από το εξωτερικό καθώς στην Ελλάδα δεν πραγματοποιήθηκε δημοσιογραφική προβολή του φιλμ) δίδυμο με την Σάντρα Μέι Φρανκ («New Amsterdam»).

Διαβάστε επίσης:

Στη Βουλή το ρεπορτάζ του Documento για τα €15.000 της Άννας Μαρίας προς το Βυζαντινό Μουσείο

ΣΥΡΙΖΑ: Δεκτή η πρόταση Πολάκη – Την Πέμπτη στις 12:30 η συνάντηση των υποψηφίων

Ηχηρή απάντηση Αρβανίτη σε Μετσόλα για το… Casa de Papel – «Κύριε Όρμπαν, de facto απέναντί σας» (Video)

Documento Newsletter