Η αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων και η δημιουργία μιας νέας συμμαχίας μεταξύ του κυβερνώντος κόμματος και δυνάμεων της σοσιαλιστικής και σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς πρέπει να έχουν (και θα έχουν ως φαίνεται) πολλαπλή βάση στήριξης.
Δεν είναι μόνο η προοδευτική συσπείρωση για τη στήριξη της συμφωνίας των Πρεσπών. Η συμπαράταξη ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων για τη στήριξη του προγράμματος ανάταξης της οικονομίας και της κοινωνίας μπορεί να αποτυπώθηκε στη διευρυμένη πλειοψηφία υπερψήφισης του προϋπολογισμού αλλά πρέπει να λάβει μεγαλύτερη έκταση στην κοινωνία.
Η αύξηση του βασικού μισθού και η κατάργηση του υποκατώτατου, η υπογραφή νέων κλαδικών συμβάσεων που καταλήγουν σε σημαντικότατες αυξήσεις των μισθών για εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς κυρίως του ιδιωτικού τομέα, οι ρυθμίσεις των 120 δόσεων προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία για εκατοντάδες χιλιάδες υπερχρεωμένους μικρομεσαίους, η νέα ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας, οι νέες ποιοτικές δομές στην υγεία αποτελούν μόνο την αρχική βάση για τη συσπείρωση της Αριστεράς με την κεντροαριστερά.
Πρέπει να ακολουθήσουν οι πολιτικές για την περαιτέρω μείωση της ανεργίας αλλά και τη γενικότερη αναδιοργάνωση της παραγωγής. Και πολλά πολλά άλλα που δίνουν το στίγμα μιας άλλης οικονομίας με κοινωνικό πρόσημο. Μιας νέας οικονομίας… Μόνο έτσι η συσπείρωση μπορεί να μακροημερεύσει και να εδραιώσει στην κυβερνητική εξουσία μια νέα συμμαχία όχι μόνο με μίνιμουμ πολιτικό πρόγραμμα αλλά και με ιδεολογική συγγένεια και –εν μέρει τουλάχιστον– συνοχή. Μόνο έτσι η συγκολλητική ουσία θα είναι δυνατή και οι αντοχές αλλά και η αποτελεσματικότητα της νέας συσπείρωσης πολιτικών δυνάμεων θα αποδειχτούν πολύ ισχυρές…