Κατά παράβαση της εγκεκριμένης μελέτης καταγγέλλει ότι έγιναν οι παρεμβάσεις στην Ακρόπολη, με ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook η πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ), Δέσποινα Κουτσούμπα.
Η ίδια κάνοντας λόγο για «καραμπινάτη παρανομία» τονίζει μεταξύ άλλων ότι ακόμη και από τη μελέτη μόλις 4 σελίδων γραπτού κειμένου, φαίνεται ότι «το έργο υλοποιήθηκε πέραν της εγκεκριμένης Μελέτης, χωρίς νέα έγκριση του ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο) και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι για την καραμπινάτη παρανομία».
Αναλυτικά η ανάρτηση της Δ. Κουτσούμπα:
Ιδού η Μελέτη για τις διαδρομές στην Ακρόπολη! Διαβάστε την
Ο λόγος που αναγκάζομαι να κάνω αυτή την ανάρτηση είναι ότι ακούγονται και γράφονται ένα σωρό πράγματα για να υποστηρίξουν τις διαστρώσεις στην Ακρόπολη, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με το έργο. Μην παρεξηγηθώ: να το υποστηρίξει όποιος θέλει, αλλά χωρίς να λέει ψεύδη ή να στηρίζεται σε ψεύδη.
Τα δημόσια έργα, και δη τα έργα επί μνημείων, γίνονται στη βάση εγκεκριμένων Μελετών και όχι στη βάση του “μου ρθε μια ιδέα”. Και κρίνονται στη βάση αυτών των μελετών, επίσης. Και το σχεδιαστικό και το κατασκευαστικό κομμάτι τους. Επειδή λοιπόν δεν μπορεί ο καθένας αυθαίρετα να βγαίνει και να λέει γιατί ή πώς κατασκευάστηκε το έργο, ή ποιος ήταν ο σκοπός του, ιδού η Μελέτη που κατατέθηκε στο ΚΑΣ τον Μάιο 2020 και εγκρίθηκε με την Κοινή Απόφαση ΓΔΑΠΚ-ΓΔΑΜΤΕ στις 2/9/2021.
Σε αυτή τη Μελέτη θα δείτε τα εξής:
1. Ναι, είναι μια Μελέτη 4 σελίδων γραπτού κειμένου. Μόνο. Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο. Δεν σας κρύβω κάτι. Και οι στόχοι είναι μέσα στη Μελέτη, όπως και στην έγκριση (πχ η “αποκατάσταση της στάθμης του 5ου αι. π.Χ.” ούτε προτάθηκε ποτέ, ούτε εγκρίθηκε ποτέ, ούτε θα εγκρινόταν ποτέ με 4 σελ. και 4 σχεδια και χωρίς επιστημονικό διάλογο πριν!)
2. Ναι, το κατασκευαστικό της βασίζεται στο σχέδιο που βλέπετε στην τελευταία εικόνα. Μόνο. Αλήθεια σας λέω, δεν υπάρχει άλλο.
3. Ναι, οι μηκοτομές (εδώ βάζω μια λεπτομέρεια από το σχέδιο, γιατί αλλιώς δεν θα διαβάζεται) δείχνουν ότι ΚΑΜΙΑ διαδρομή δεν έχει κλίση έως 5%, για αυτόνομη κίνηση αμαξιδίων, όπως ορίζει ρητά το τεύχος “Σχεδιάζοντας για όλους”.
4. Ναι, όπως βλέπετε στην κάτοψη με τις διαδρομές, το έργο υλοποιήθηκε πέραν της εγκεκριμένης Μελέτης (δείτε το πλάτος της εγκεκριμένης Μελέτης μπροστά από τα Προπύλαια, διαστρώθηκε το διπλάσιο και πλέον!), χωρίς νέα έγκριση του ΚΑΣ και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι για την καραμπινάτη παρανομία!
5. Ναι, όπως θα δείτε στην οριζοντιογραφία, οι διαστρώσεις που έχουν γίνει ως τώρα είναι περίπου οι μισές από τις εγκεκριμένες! (έχει υλοποιηθεί μόνο η α΄ φάση). Φανταστείτε να στρωθεί με σκυρόδεμα και το υπόλοιπο που βλέπετε στην οριζοντιογραφία και θα καταλάβετε γιατί αυτό το αίσχος (με όλες τις παρανομίες που έχει ήδη από τη Σύμβαση) πρέπει να σταματήσει με κάθε τρόπο. Τώρα που τα ξέρουμε όλα αυτά, η (εγκεκριμένη) β΄ φάση δεν επιτρέπεται να αφήσουμε να υλοποιηθεί!
Το να κατατίθεται και να εγκρίνεται (έστω και με 12 όρους, οι οποίοι μάλιστα εν πολλοίς δεν εφαρμόστηκαν, όπως ο περίφημος όρος για υδραυλική μελέτη: έγιναν διαστρώσεις με τσιμέντο το Νοέμβρη 2020 και η υδραυλική μελέτη είναι υπό εκπόνηση τώρα -άλλη ντροπή αυτή) μια τέτοια Μελέτη (που δεν υπογράφεται καν από αρχιτέκτονα) γιατί “το έργο πρέπει να γίνει γρήγορα” πρώτον είναι ντροπή, όταν αφορά το κορυφαίο μνημείο της χώρας. Δεύτερον, είναι ντροπή όταν αφορά τη δική μας χώρα και την δική μας Αρχαιολογική Υπηρεσία, που έχει εκπονήσει με ίδια μέσα εξαιρετικές μελέτες για έργα σε μνημεία, που παράγουν εξαιρετικά αποτελέσματα και εγκωμιάζονται διεθνώς. Τρίτον, το αποτέλεσμα της εφαρμογής της είναι λόγος να συζητήσουμε ξανά για ποιο λόγο έχει σημασία τα έργα επί μνημείων (και όλα τα δημοσια εργα, αλλά ακόμη περισσότερο τα έργα επί μνημείων) να έχουν ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΕΣ μελέτες, με εναλλακτικές λύσεις και πολλή δουλειά και αγάπη και όχι αρπαχτές.
-Όσοι και όσες έχουν σπουδές στο αντικείμενο των μνημείων (αρχαιολόγοι, συντηρητές, μηχανικοί κ.ά.), όσοι και όσες έχουν πάει μελέτες στο ΚΑΣ ή σε Τοπικά Συμβούλια, ακόμη και όσοι έχουν πάει μελέτες απλώς στην πολεοδομία, θα καταλάβουν πολύ καλά γιατί είναι ντροπή και όνειδος για όλους μας να εμφανίζεται και να εγκρίνεται μια τέτοια Μελέτη για το κορυφαίο μνημείο. Και ξέρουν πολύ καλά ότι κανείς μας δεν θα τολμούσε να πάει με μελέτη 4 σελίδων και χωρίς κατασκευαστικά στο ΚΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΣ ΘΑ ΤΟΝ ΠΕΤΑΓΕ ΕΞΩ ΜΕ ΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΕΚΑΝΕ. Όταν όμως η Μελέτη έχει απέξω το λογότυπο του Ιδρύματος Ωνάση, γιατί τα πράγματα να είναι διαφορετικά; Επειδή η Υπουργός ήθελε να κάνει το έργο “γρήγορα”; Ιδού τα αποτελέσματα!
-Για όσους δεν κατανοούν γιατί αυτή η Μελέτη είναι απαράδεκτη, θα σας δώσω ένα μέτρο σύγκρισης. Και μάλιστα, θα κάνω κάτι το οποίο δεν κάνω ποτέ εδώ μέσα για λόγους αρχής: θα μιλήσω για τη δουλειά μου. Θα παραβώ την αρχή μου για μία φορά και θα σας εξηγήσω μετά τους λόγους που έχω αυτή την αρχή.
Θα σας φέρω, για μία και μοναδική φορά, ένα παράδειγμα από ένα έργο στο οποίο συμμετέχω στην ομάδα σχεδιασμού του. Για να έχετε λοιπόν μέτρο σύγκρισης, θα σας μιλήσω για τη Μελέτη Οργάνωσης της Επίσκεψης που στείλαμε ως Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων να περάσει από το ΚΑΣ για 4 ναυάγια (την Περιστέρα στην Αλόννησο και 3 ναυάγια στον Δυτικό Παγασητικό). Η Μελέτη αυτή έχει ΑΥΛΕΣ διαδρομές, αφού είναι διαδρομές στο νερό, χωρίς καμία επέμβαση στο χώρο πέρα από την τοποθέτηση ελάχιστων απαραίτητων υποδομών.
Η Μελέτη αυτή:
-Είναι 71 σελίδες μόνο το κείμενό της και συνοδεύεται από 4 παραρτήματα (το ένα παράρτημα είναι τόμος με σχέδια!) και 3 ειδικές Μελέτες εξωτερικών συνεργατών που αριθμούν σε σύνολο 244 σελίδες -χώρια τα κατασκευαστικά σχέδια.
-Εκπονήθηκε από την Υπηρεσία και εξωτερικούς συνεργάτες σε διάστημα 3 χρόνων, από το 2018 ως το 2021, με συνεχείς συσκέψεις, επί τόπου επισκέψεις, δοκιμές, αλλαγές. Εκπονήθηκε μετά από δοκιμαστικές καταδύσεις 4 ημερών το 2019 και δύο μηνών το 2020, όπου κάθε επισκέπτη-δύτη σχεδόν τον ρωτάγαμε τι δεν του άρεσε και γιατί. Και βέβαια θα εφαρμοστεί μόνο αφού θα έχει εγκριθεί.
-Εκπονήθηκε με μεγάλο άγχος οι σύγχρονες εγκαταστάσεις (όπως οι κάμερες, οι πινακίδες) όχι μόνο να είναι οι ελάχιστες δυνατές, αλλά να μην παρεμβάλλονται στη θέαση των μνημείων, να μην ενοχλούν τον επισκέπτη-δύτη. Κι ακόμη και σήμερα, έχω το άγχος ότι υπάρχουν κάτι κίτρινα καλώδια (που είναι απαραίτητο για λόγους ασφάλειας να είναι έντονο χρώμα) που -ξέρουν οι μελετητές τι τραβάνε (ήρωες!)- θέλουμε ακόμη να βρεθεί λύση να μην ενοχλούν κανέναν στο μάτι (παρότι μέχρι στιγμής κανείς επισκέπτης δεν μας είπε ότι ενοχλείται, μόνο εμείς οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι).
-Σε μελέτη που αφορούσε ναυάγια και καταδύσεις, εκ μέρους της ομάδας σχεδιασμού, φρόντισα να ψάξω και να βρω τον έναν ανάπηρο που δραστηριοποιείται στην καταδυτική κοινότητα και να συζητήσω μαζί του ΠΡΙΝ ξεκινήσουμε τον τελικό σχεδιασμό για την προσβασιμότητα των αναπήρων δυτών στους χώρους αυτούς. Ναι, ναι, υπάρχουν και ανάπηροι δύτες. (Παρότι τελικά η προσβασιμότητα δεν είχε να κάνει με το έργο, αλλά με τα σκάφη που φτάνουν ως εκεί, που δεν είναι θέμα της Υπηρεσίας μας, είμαι πολύ πολύ περήφανη που έκανα αυτή την κρούση, έμαθα πράγματα για την κατάδυση που αγνοούσα. Και έπραξα και το καθήκον μου ως δημόσιος υπάλληλος που σχεδιάζει ένα έργο και τον ενδιαφέρει στ’ αλήθεια η προσβασιμότητα).
Αναγκάστηκα να κάνω αυτή την παρέκβαση, που την κάνω άπαξ και διά παντός, γιατί το τελευταίο διάστημα υπάρχει η έντονη αναρώτηση στη δημόσια σφαίρα “και ποια είσαι εσύ που μιλάς”. Η απάντηση είναι ότι εγώ που μιλάω, όπως και κάθε αρχαιολόγος, αρχιτέκτονας, συντηρητής, ιστορικός, εργατοτεχνίτης και όποιος άλλος υπάλληλος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας που μιλάει έχει το ΑΠΟΛΥΤΟ δικαίωμα να μιλάει γιατί μιλάει από τη θέση του ανθρώπου που έχει εκπονήσει, έχει εγκρίνει, έχει απορρίψει, έχει εφαρμόσει, έχει ξενυχτήσει πάνω από τέτοιες Μελέτες και έργα, έχει κάνει λάθη και σωστά, τα έχει διορθώσει, τα έχει αξιολογήσει, έχει πονέσει κι έχει χαρεί για αυτά. Όλα αυτά όμως δεν τα κάνει προσωπικά, δεν τα κάνει για να φανεί “η μούρη του” και να χει να απαντάει στον κάθε εγκάθετο που ρωτάει εδώ μέσα: “κι εσύ ποιος είσαι που μιλάς”.
Τα κάνει εξ ονόματος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Τα κάνει για να βλέπουν όλοι οι πολίτες όχι του έργο του Κώστα, της Δέσποινας, της Βάσως, της Αμαλίας, της Μαρίας αλλά το έργο της Εφορείας Αρχαιοτήτων, το έργο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, το έργο της Διεύθυνσης Μουσείων ή Αρχαιοτήτων. Το αν παράγουμε καλό συλλογικό έργο κρίνεται κάθε μέρα από τους πολίτες, το αν παράγουμε καλό επιστημονικό έργο κρίνεται από την επιστημονική κοινότητα και όχι από τους σχολιαστές του facebook.
Όλοι εσείς που αναρωτιέστε ποιος είναι ο τάδε που μιλάει, αν σας ρωτήσω τα ονόματα των αρχαιολόγων ή αρχιτεκτόνων που έχουν εργαστεί τα τελευταία 20 χρόνια στην Ακρόπολη, έστω των Διευθυντών, θα ξέρετε να μου πείτε; Όχι. Αν σας ρωτήσω τα ονόματα των συναδέλφων που εργάστηκαν για μια περιοδική έκθεση στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, θα ξέρετε να μου τους πείτε; Όχι. Θα ξέρετε όμως αν σας αρέσει το έργο του Μουσείου, η έκθεσή του, οι περιοδικές εκθέσεις, τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Γιατί εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι δουλεύουμε συλλογικά για το έργο της Υπηρεσίας.
Τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες αυτούς και αυτές, που κάποιοι εδώ μέσα αβασάνιστα τους θεωρούν “υποδεέστερους” επειδή δεν είναι “επώνυμοι” με τα δικά τους μέτρα, τους ξέρουν όμως με το όνομά τους όλοι οι επιστήμονες του αντικειμένου τους διεθνώς, τους ξέρουν όσοι ασχολούνται με τη σχετική βιβλιογραφία. Τους ξέρουν και οι άνθρωποι στον τόπο που δουλεύουν, ανασκάπτουν, αναδεικνύουν μνημεία. Ως μέλη ενός σώματος, της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Εξ ονόματος των πολιτών. Γιατί αυτό είναι η αποστολή μας: κανένας πολίτης δεν χρειάζεται να θυμάται το όνομά μας, όλοι οι πολίτες χρειάζεται να απολαμβάνουν τους καρπούς της δουλειάς μας, οι πολίτες οι σημερινοί και κυρίως οι αυριανοί. Αυτό είναι το σημαντικό. Όπως είναι σημαντικό να έχει κανείς ταπεινότητα όταν δουλεύει με μνημεία -γιατί ήταν εκεί πριν από μας και δουλειά μας είναι να είναι εκεί και πολύ μετά από μας. Αυτά είναι οι φορείς της συλλογικής μνήμης, όχι εμείς αυτοπροσώπως.
Εδώ τελειώνει αυτή η -για πρώτη και τελευταία φορά- παρέκβαση. Από τώρα και στο εξής, λοιπόν, δεν θα ανεχτώ ξανά την προσβλητική ερώτηση “και ποια είσαι εσύ που μιλάς” για ΚΑΝΕΝΑΝ συνάδελφο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας -και ούτε και για μένα. Είναι ο πλέον ειδικός και ειδική για να μιλάει για τη διαχείριση αρχαιολογικών χώρων και μνημείων -ανεξαρτήτως αν δεν τον έχετε δει ποτέ στην τηλεόραση, κι αν δεν τον έχει αναφέρει ποτέ σε Δελτίο Τύπου του ΥΠΠΟΑ. Είναι αυτός και αυτή που αν πεις “το μνημείου του/της τάδε” θα σε διορθώσουν αμέσως. Γιατί η Ακρόπολη ανήκει στον Περικλή, τον Μνησικλή, τον Φειδία αλλά και τον Κώστα, τη Μαρία, τον Πέτρο του τότε και του σήμερα. Τον πολίτη.
Εμείς, λοιπόν, είμαστε αυτοί και αυτές που σκεφτόμαστε έτσι, κι αυτό έχει οδηγήσει αυτή τη χώρα στο να είναι διεθνώς στην πρωτοπορία των σπουδών και των πρακτικών προστασίας, ανάδειξης και διαχείρισης αρχαιοτήτων.
Αναρωτήσου καλύτερα, εσύ που ρωτάς με αυτό το ύφος του ιεροεξεταστή, ποιος ακριβώς είσαι;
