Με έκπληξη διάβασα μεγαλοβδομαδιάτικα, 15/4/2025, σε μεγάλο ειδησεογραφικό site των Αθηνών (iefimerida), πώς χτυπούν, λέει, πένθιμα οι καμπάνες στη Ζάκυνθο, διότι το έργο «άμεσης προτεραιότητας» της διάσωσης του πλοίου «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ» στον κόλπο του Ναυαγίου, κόλλησε στα γραφειοκρατικά γρανάζια του ΤΑΙΠΕΔ και για να ξεκολλήσει και να ολοκληρωθεί το «έργο» απαιτούνται 7.000.000 ευρώ.
Μάλιστα, όπως προβλέπεται από τη μελέτη 39 εξαίρετων καθηγητών του Πολυτεχνείου, με αυτά τα χρήματα (τα 7.000.000 ευρώ), «θα δημιουργηθεί, πέρα όλων των άλλων, και ένα υπόσκαφο μουσείο της «συναρπαστικής ζωής» του πλοίου «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ», το οποίο θα επικοινωνεί με ένα ασφαλές σημείο θέασης των βράχων και του Ναυαγίου (Πανόραμα)…».
Αυτό αποτέλεσε και τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Και μα την αλήθεια, ερωτώ: Πάμε με τα καλά μας; Σοβαρολογούμε τώρα; Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά εμείς αρμενίζουμε;
Ποιο, αλήθεια, ΤΑΙΠΕΔ; Ποια «συναρπαστική» ζωή του «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ» θα προβάλλουμε στη Ζάκυνθο και ποια 7.000.000 ευρώ θα δώσουμε και γιατί, σε ένα νησί με αιώνες ιστορία, πολιτισμό, προσωπικότητες, διαδρομές, σύμβολα και μνήμες;
Και για να καταλάβω, δηλαδή, εμείς καλούμε, με θέληση πεισματική, κόσμο να έρθει από τα πέρατα της γης για να θαυμάσει τη μαγευτική, αλήθεια είναι κι αυτό, εικόνα του σημαδεμένου από τη μοίρα λαθρο- τσιγαράδικου, στην αμμουδιά του κόλπου Σπυριλί ενώ, μόλις εκατό (100) μέτρα πάνω από κει, στη χερσόνησο ή Νησί του Αι Γιώργη, ευρίσκεται το μοναστήρι του Κάτω Αι Γιώργη των Κρημνών (15ος αιων), ανηφορίζοντας και λίγα μέτρα πιο πάνω, στον λόφο Σούρμπη, το νέο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Γκρεμνών (1570) με τον αμυντικό πύργο του (1561), κατηφορίζοντας δύο λεπτά δρόμο μακρύτερα, τα ερείπια της μονής των Αγίων Πάντων (15ος αιων) και από κει, περνώντας τα Μουράγια, ο ιερός ναός Σπηλιάς Αγίου Γερασίμου (1553-1554), η βίγλα με τον βενετσιάνικο φανό της, το εργαστήριο ψηφιδωτών της μονής, οι κώδικες του μοναστηριού του 16ου και 17ου αιων κ.α.
Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που η Μελέτη Στρατηγικού Σχεδιασμού (Master Plan) για την Προστασία, Ανάδειξη, Διαχείριση και Αξιοποίηση της Ιστορικής Ενότητας Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου των Κρημνών παραμένει, με άνωθεν εντολές, στα αζήτητα του Υπουργείου Πολιτισμού από τον Νοέμβρη του 2023, αφαιρώντας από το νησί και τους πολίτες της Ζακύνθου τη δυνατότητα να αλλάξουν τα δεδομένα, δημιουργώντας το μεγαλύτερο θεματικό πάρκο στη Μεσογειακή λεκάνη, την ίδια εκείνη στιγμή, επιχειρείται, με δούρειο ίππο τη διάσωση του πλοίου «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ», μια απροκάλυπτη ιστορική και πολιτισμική παραχάραξη, στρέβλωση και προσβολή.
Ποιος άραγε ωφελείται από όλο αυτό και Ποιος, αλήθεια, αποφασίζει για το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου;
Η Ζάκυνθος του Κουτούζη, του Καντούνη, του Πελεκάση, των Μόσχων, των Δοξαράδων, του Ρουσέα και του Κώστα Μπάρμπα κ.α., η οποία στερείται Πινακοθήκης, η Ζάκυνθος του Σολωμού, του Κάλβου, του Φώσκολου, του Χιώτη, του Λεωνίδα Ζώη, του Ξενόπουλου, του Κονόμου, των Κομούτων και των Ρώμα, που αφήνει και σαπίζει το Αρχοντικό τους στα Ρεπάρα, η Ζάκυνθος του Παύλου Καρρέρ, του Λιμπεράλη, του Γκριτζάνη, του Σαμψαρέλου, του Λάγιου, του Βισβάρδη κ.α. που δεν βρίσκει χώρο να στεγάσει τη φιλαρμονική της, αποφάσισε να φτιάξει μουσείο για να προβάλλει τη «συναρπαστική» ζωή του λαθρο- τσιγαράδικου «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ», που ξεβράστηκε ακυβέρνητο στου Σπιριλί τον κόλπο.
Δεν μεταδίδω άλλο….
