Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ αποτιμά το συνέδριο και κάνει λόγο για πάνδημο αίτημα πολιτικής αλλαγής
Ο Νάσος Ηλιόπουλος περιγράφει το στίγµα του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συµµαχία µε το σχήµα «µαζικότητα – µαχητικότητα – πολιτική αλλαγή», χαρακτηρίζοντας το αίτηµα για πολιτική αλλαγή κοινωνικά κυρίαρχο. Ο εκπρόσωπος Τύπου της αξιωµατικής αντιπολίτευσης εκτιµά ότι οι τριπλές κάλπες που θα στηθούν στις 15 Μαΐου αποτελούν «συνολικότερο πολιτικό και κοινωνικό στοίχηµα», καθώς αφορούν «κάθε δηµοκρατικό και προοδευτικό αριστερό πολίτη». Επιτίθεται µετωπικά στην κυβέρνηση και στον κυβερνητικό εκπρόσωπο για τη δυσµενή πορεία της πανδηµίας αλλά και για το διαχειριστικό έλλειµµα στο µέτωπο της πολυεπίπεδης ακρίβειας, ενώ δεσµεύεται πως η ελευθερία του Τύπου θα επανέλθει σε δηµοκρατικά επίπεδα από µια προοδευτική και αριστερή διακυβέρνηση. Μάλιστα παίρνει ξεκάθαρη θέση για το τελεσίγραφο της ανακρίτριας Κωνσταντίνας Αλεβιζοπούλου προς τον δηµοσιογράφο και εκδότη του Documento Κώστα Βαξεβάνη, τονίζοντας ότι µε το γεγονός αυτό συσκοτίζεται ακόµη περισσότερο ο τρόπος που προσεγγίζει η ∆ικαιοσύνη την υπόθεση.
Ποιο το αποτύπωµα του συνεδρίου εν µέσω παρατεταµένης προεκλογικής περιόδου και πώς αυτό επιδρά σε µια κυβέρνηση που πιέζεται από τις παράλληλες κρίσεις;
Το µήνυµα και η εικόνα ήταν ξεκάθαρα: µαζικότητα – µαχητικότητα – πολιτική αλλαγή. Το συνέδριο, µέσα από την πιο µαζική διαδικασία που έχει ζήσει ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ, έδειξε ότι το αίτηµα για πολιτική αλλαγή είναι κυρίαρχο στην κοινωνία. Ταυτόχρονα οι 5+1 προγραµµατικές δεσµεύσεις απαντάνε στα άµεσα, στο γεγονός δηλαδή ότι µε τις εγκληµατικές ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη η πλειονότητα των πολιτών αδυνατεί να βγάλει τον µήνα. Ταυτόχρονα όµως, µέσα από την πολιτική µας για ζητήµατα όπως η ενίσχυση της θέσης του κόσµου της εργασίας και του κοινωνικού κράτους αλλά και τα νέα εργαλεία για το ζήτηµα, για παράδειγµα, της στέγης των νέων ανθρώπων, δείχνουµε ότι συνολικά υπάρχει εναλλακτική στα σηµερινά αδιέξοδα και στη βαρβαρότητα της πολιτικής Μητσοτάκη.
Ποιο το σήµα της οµόφωνης πολιτικής απόφασης του συνεδρίου µετά τις εντάσεις που σηµειώθηκαν;
Το συνέδριο έδωσε καθαρό µήνυµα για το κυβερνητικό πρόγραµµα της επόµενης µέρας. Ταυτόχρονα αυτό το πρόγραµµα αποτελεί και εργαλείο στις καθηµερινές µάχες και στους αγώνες που έχουµε µπροστά µας. Τα αιτήµατα για άµεσα µέτρα κατά της ακρίβειας ορίζουν ταυτόχρονα δύο πράγµατα: τι θα έκανε µια προοδευτική κυβέρνηση σήµερα και τι χρειάζεται να διεκδικούν οι πολίτες και οι οργανωµένες κοινωνικές δυνάµεις. Για παράδειγµα, η αλλαγή του εργασιακού πλαισίου και η ενίσχυση του δηµόσιου συστήµατος υγείας οφείλουν να αποτελούν διεκδίκηση ενός ζωντανού και µαχητικού ρεύµατος µέσα στην κοινωνία. Αυτό είναι το σήµα και είναι καθαρό. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συµµαχία έχει µάθει να είναι δηµοκρατικό και ανοιχτό στη συζήτηση κόµµα. Οι όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις αποτελούν πηγή δύναµης και αυτοπεποίθησης.
Αποτελούν οργανωτική πρόκληση οι τριπλές κάλπες σε συνδυασµό µε τη δυνατότητα ταυτόχρονης εγγραφής µελών; Πώς θα γίνει η διαδικασία;
Ολες και όλοι έχουµε µπροστά µια όµορφη µάχη, τη µάχη της συµµετοχής. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συµµαχία έχει ήδη καταφέρει να υπερτριπλασιάσει τα µέλη του. ∆εν σταµατάµε όµως εδώ. Στις 15 Μαΐου όποιος και όποια επιθυµεί θα µπορεί να γραφτεί στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και να ψηφίσει στην κάλπη εκλογής προέδρου. Με βάση την απόφαση του συνεδρίου, στην κάλπη εκλογής Κεντρικής Επιτροπής δικαίωµα ψήφου θα έχουν όσες και όσοι ήδη είχαν εγγραφεί µέσα στις προθεσµίες του συνεδρίου µας. Προφανώς και υπάρχουν οργανωτικές προκλήσεις, αλλά το µεγάλο στοίχηµα είναι η θετική εικόνα µαζικότητας που υπήρξε στο συνέδριό µας να αποτυπωθεί και στη διαδικασία εκλογής.
Πού τοποθετείται ο πήχης για την επιτυχή έκβαση της εκλογής προέδρου από τα µέλη; Πόσα µέλη εκτιµάτε ότι θα εγγραφούν;
Αν και αναφερόµαστε σε εσωκοµµατική διαδικασία, επιτρέψτε µου να πω ότι υπάρχει συνολικότερο πολιτικό και κοινωνικό στοίχηµα. Η εικόνα της έναρξης του συνεδρίου µε περισσότερους από 8.000 ανθρώπους µέσα στην αίθουσα έδωσε κουράγιο στους προοδευτικούς αριστερούς πολίτες. Το ίδιο χρειάζεται να γίνει και µε τη συµµετοχή στην εκλογική διαδικασία. Στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ αυτήν τη στιγµή βρίσκεται η ευθύνη έκφρασης του µηνύµατος της πολιτικής αλλαγής και η συµµετοχή στις 15 Μαΐου θα ενισχύσει αυτή την τάση. Αυτή η διαδικασία αφορά κάθε δηµοκρατικό και προοδευτικό αριστερό πολίτη.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υποστηρίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας «δεν θέλει να προσφέρει στην πατρίδα». Θεωρείτε πως η κατηγορία αυτή βρίσκεται εντός των ορίων του κοµµατικού ανταγωνισµού;
Οποιαδήποτε κατηγορία από τα στελέχη της κυβέρνησης Μητσοτάκη αποτελεί παράσηµο για εµάς. Αναφερόµαστε στην κυβέρνηση που ευθύνεται για την υγειονοµική τραγωδία που συνεχίζει να ζει η χώρα. Εχουµε ξεπεράσει σε απώλειες ανά εκατοµµύριο κατοίκων χώρες όπως το Βέλγιο και η Ιταλία επειδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη ποτέ δεν πίστεψε σε ένα πραγµατικά δηµόσιο και ισχυρό ΕΣΥ. Εν µέσω ενεργειακής κρίσης προχώρησαν στην ιδιωτικοποίηση της ∆ΕΗ και οδήγησαν την κοινωνική πλειονότητα σε οικονοµική ασφυξία. Μιλάνε για προσφορά στην πατρίδα αυτοί και αυτές που σε ένα κρίσιµο ζήτηµα εξωτερικής πολιτικής, στη συµφωνία των Πρεσπών, φόρεσαν περικεφαλαίες και συναντήθηκαν ακόµη και µε τους νεοναζί. Είναι σίγουρο ότι µπροστά στην εκλογική µάχη ο κ. Μητσοτάκης δεν θα σεβαστεί τους κανόνες του παιχνιδιού, σεβόµενος µε αυτό τον τρόπο την οικογενειακή του παράδοση. Η λάσπη και η τοξικότητα αποτελούν τα δικά του όπλα. Μπορεί όµως να είναι σίγουρος ότι οι πολίτες θα του στείλουν τον λογαριασµό.
Πλην της φορολόγησης των «ουρανοκατέβατων κερδών» των παραγωγών ενέργειας, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να µιλήσει για ένα ευρύτερο σχέδιο προοδευτικής φορολόγησης. Μήπως µια αριστερή κυβέρνηση έχει συγκεκριµένα όρια δράσης σε µια νεοφιλελεύθερη ΕΕ;
Ας ξεκινήσουµε από τη φορολόγηση των «ουρανοκατέβατων κερδών». Η διαφορά ανάµεσα στην τιµή παραγωγής και την τιµή χονδρικής δείχνει ότι στην ελληνική αγορά ενέργειας τους τελευταίους µήνες υπάρχουν κέρδη που προσεγγίζουν το 1,5 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται να θέσει πλαφόν και ταυτόχρονα αρνείται να φορολογήσει αυτά που ακόµη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει χαρακτηρίσει «ουρανοκατέβατα κέρδη». Προστατεύουν την αισχροκέρδεια και όχι τους πολίτες. Επίσης, αν κάποιος δει τις µειώσεις φόρων που έχει κάνει η Ν∆, π.χ. φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου, φορολογία µερισµάτων, µείωση ΕΝΦΙΑ σε µεγάλες περιουσίες ή, τέλος, το αφορολόγητο για γονικές παροχές που µπορούν να ακουµπάνε ακόµη και το 1,5 εκατ. ευρώ, είναι φανερό ότι η Ν∆ και σε αυτό το πεδίο στηρίζει τους λίγους. Αρα επιλογές και δυνατότητες υπάρχουν. Περιορισµοί πάντα θα υπάρχουν, πρώτα απ’ όλα µε βάση τον συσχετισµό δύναµης. Οι αριστερές κυβερνήσεις της Λατινικής Αµερικής δεν έχουν περιορισµούς; Γι’ αυτό τονίζουµε για την πολιτική αλλαγή ότι χωρίς την κυβέρνηση δεν γίνεται, µόνο µε την κυβέρνηση δεν φτάνει.
Καλείτε τις προοδευτικές δυνάµεις σε συστράτευση µε 5+1 προτάσεις που δεν απέχουν από τη ρητορική του ΚΙΝΑΛ, αλλά ο Νίκος Ανδρουλάκης ισχυρίζεται ότι ο Αλ. Τσίπρας είναι δεκανίκι της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πώς µπορεί να γεφυρωθεί αυτό το χάσµα;
Κάθε προοδευτικός και αριστερός πολίτης αυτήν τη στιγµή έχει ένα βασικό αίτηµα: την ήττα της πολιτικής και της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μπροστά µας έχουµε κάλπες µε απλή αναλογική και αναλαµβάνουµε την ευθύνη να πούµε ότι αυτή η µάχη µπορεί και πρέπει να οδηγήσει στη συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης. Ο καταλύτης για να συµβεί αυτό είναι η εκλογική νίκη και η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συµµαχία. Εµείς µπροστά σε αυτό το αίτηµα για πολιτική αλλαγή θα µιλάµε διαρκώς συγκεκριµένα και προγραµµατικά. Οποιος αποφεύγει την προγραµµατική συζήτηση, στην πραγµατικότητα είναι εκτός θέµατος.
Η δολοφονία Καραϊβάζ, οι διώξεις Βαξεβάνη – Παπαδάκου και οι παρακολουθήσεις των Μαλιχούδη και Κουκάκη από την ΕΥΠ συνθέτουν το περίγραµµα της δηµοσιογραφικής δυστοπίας στην Ελλάδα. ∆εσµεύεστε ότι θα επαναφέρετε σε δηµοκρατικά επίπεδα την ελευθερία του Τύπου;
Αυτήν τη στιγµή το κρίσιµο ζήτηµα είναι η ενδυνάµωση του συνασπισµού των προοδευτικών, δηµοκρατικών και αριστερών οργανωµένων δυνάµεων και πολιτών ενάντια στον κ. Μητσοτάκη και στην κυβέρνησή του, που χρησιµοποιούν τους κρατικούς θεσµούς και τους µηχανισµούς εξουσίας προς ίδιον όφελος. Πρόσφατα τι µας είπαν οι έξι διεθνείς δηµοσιογραφικές οργανώσεις στη γνωστή κοινή έκθεσή τους υπό τον τίτλο «Ελεγχος του µηνύµατος: Προκλήσεις για την ανεξάρτητη δηµοσιογραφία στην Ελλάδα»; Σας υπενθυµίζω, κ. Προβολισιάνε, επιγραµµατικά: α) για τη δολοφονία Καραϊβάζ διαπιστώνεται ότι η έρευνα διεξάγεται σε συνθήκες αδιαφάνειας, β) ζήτηµα διαφάνειας προκύπτει και µε την κρατική χρηµατοδότηση, η οποία γίνεται εργαλείο πίεσης προς τα ΜΜΕ, γ) οι αστυνοµικές αρχές παρεµποδίζουν το ρεπορτάζ σε σχέση µε τη µεταναστευτική πολιτική, δ) οι δηµοσιογράφοι δέχονται επιθέσεις από την αστυνοµία κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων. Και, το σηµαντικότερο, οι αρχές στην Ελλάδα φτάνουν στο σηµείο διώξεων του Κώστα Βαξεβάνη και της Γιάννας Παπαδάκου που πρωτοστάτησαν στην αποκάλυψη του διεθνούς σκανδάλου Novartis, γεγονός που έχει ήδη απασχολήσει την Κοµισιόν και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και αµέσως µετά την έρευνα των δηµοσιογραφικών οργανώσεων βλέπουµε την ανακρίτρια να µην επιτρέπει στον Κώστα Βαξεβάνη να ολοκληρώσει καν την απολογία του, συσκοτίζοντας ακόµη περισσότερο τον τρόπο που η ∆ικαιοσύνη προσεγγίζει την υπόθεση. Εν τω µεταξύ προέκυψε, δίπλα στην περίπτωση του κ. Μαλιχούδη, η παρακολούθηση από την ΕΥΠ του κ. Κουκάκη, για την οποία ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ψέµατα πως δήθεν η παρακολούθηση δεν έγινε από την κρατική υπηρεσία. Μιλάµε για µια σειρά από καραµπινάτες περιπτώσεις κρατικής παρέµβασης που τα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συµµαχία ούτε καν είχαν διανοηθεί να µεθοδεύσουν, πόσο µάλλον να επιχειρήσουν να υλοποιήσουν. Η επιστροφή της ελευθερίας του Τύπου σε δηµοκρατικά επίπεδα σε µια προοδευτική και αριστερή διακυβέρνηση του τόπου είναι µονόδροµος.
