Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Νάσος Ηλιόπουλος καταθέτει στο Documento τη δική του προσέγγιση για μια σειρά από κομβικά ζητήματα για τη λειτουργία και την εικόνα του δήμου.
Πιάτσες ναρκωτικών, καθαριότητα, «άβατο» Εξαρχείων μπαίνουν στο μικροσκόπιο, ενώ επισημαίνει ότι ο Κ. Μπακογιάννης ακόμη δεν του έχει απαντήσει στο δημόσιο κάλεσμα για έναν διάλογο πρόσωπο με πρόσωπο.
Εφτασε η ώρα για την ιατρικώς εποπτευόμενη χρήση; Το μέτρο αυτό αρκεί για να σπάσει τις πιάτσες ναρκωτικών; Θα ανταποκριθείτε στο κάλεσμα του συνυποψηφίου σας Π. Γερουλάνου για την εκπόνηση ενός δημοτικού σχεδίου δράσης από κοινού με τον Κ. Μπακογιάννη;
Η προσέγγιση του ζητήματος της χρήσης ουσιών αποκλειστικά μέσω της αντίληψης της καταστολής έχει φτάσει στα όριά της. Πρόκειται για αποτυχημένη προσέγγιση, με δεδομένο ότι αρκεί να δούμε τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη. Με αυτή την έννοια, πρέπει να προχωρήσουμε γρήγορα σε χώρους εποπτευόμενης χρήσης. Είναι πολύ θετικό ότι διαμορφώνεται μια συναντίληψη στο πολιτικό σύστημα γι’ αυτό το ζήτημα. Δηλαδή είναι πολύ θετικό ότι και η ΝΔ έχει μετακινηθεί γι’ αυτό το θέμα, καθώς παλιότερα ήταν ο βασικός εισηγητής της κατασταλτικής προσέγγισης.
Τα οφέλη από την εποπτευόμενη χρήση θα είναι πολλαπλασιαστικά. Αν κάποιος σκεφτεί την Αθήνα χωρίς τους τρεις βασικούς χώρους εμπορίας και χρήσης που υπάρχουν και συγκεκριμένα στη Μασσαλίας, τη Βικτώρια και την πλατεία Βάθη, αυτομάτως μιλάμε για διαφορετική πόλη. Οπότε η εποπτευόμενη χρήση είναι πολύ σημαντική, αφενός για το κομμάτι των ανθρώπινων δικαιωμάτων όσων είναι εξαρτημένοι και αφετέρου για την αναβάθμιση της λειτουργίας της πόλης. Επίσης το αποτέλεσμα θα είναι θετικό και για τη λειτουργία της αστυνομίας, αφού θα απεγκλωβιστούν δυνάμεις της. Δεν πρέπει η ΕΛΑΣ να ασχολείται με αυτούς τους ανθρώπους, δεν είναι δουλειά της.
Με βάση τα παραπάνω, εμείς προφανώς και θα ανταποκριθούμε σε οποιοδήποτε κάλεσμα για διάλογο και κοινή δράση. Δεν θα ανταποκριθούμε φοβικά στο κάλεσμα του κ. Γερουλάνου.
Ποιο είναι το πλαίσιο παρεμβάσεών σας για την αντιμετώπιση της άναρχης επέκτασης της βραχυχρόνιας μίσθωσης; Τι επιπτώσεις θα έχει η μη ελεγχόμενη διαιώνιση του φαινομένου και τι απαντάτε σε όσους υποστηρίζουν ότι η λύση θα βρεθεί μέσω της αυτορρύθμισης της αγοράς;
Η βραχυχρόνια μίσθωση είναι καινούργιο ζήτημα για την Αθήνα. Εδώ πρέπει να κάνουμε μια ξεκάθαρη οριοθέτηση. Είναι σημαντικό ότι μέσα στην κρίση μια μερίδα πολιτών με μικρομεσαία ιδιοκτησία –γιατί αυτά είναι τα χαρακτηριστικά της ιδιοκτησίας στην Αθήνα και υπάρχουν δημοκρατικά στοιχεία ως προς την ιδιοκτησία στην πόλη– κατάφερε να εξασφαλίσει παραπάνω εισόδημα. Και σε κάποιες γειτονιές μπορεί σε έναν βαθμό να έφερε θετικά οφέλη. Αυτό όμως πλέον μετασχηματίζεται από βραχυχρόνια μίσθωση σε real estate. Οταν βλέπεις ότι κάποιοι βγάζουν στον δρόμο μια ολόκληρη πολυκατοικία διώχνοντας όλους τους ενοικιαστές –γιατί υπάρχουν τέτοιες μαρτυρίες– και χρησιμοποιούν όλο το κτίριο για Airbnb, τότε μιλάμε για real estate.
Η Αθήνα και εδώ έχει το πλεονέκτημα της καθυστέρησης. Δηλαδή αυτή η συζήτηση έχει ήδη γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη και υπάρχουν λύσεις. Εμείς δεν προσεγγίζουμε το ζήτημα μόνο φορολογικά. Ηδη έχει φτιαχτεί ένα πρώτο φορολογικό πλαίσιο ώστε αυτές οι πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης να πληρώνουν φόρους. Αυτό είναι σημαντικό βήμα, αλλά εμάς μας ενδιαφέρει πρωτίστως η προστασία της κατοικίας στην πόλη. Η Αθήνα μέχρι τώρα ήταν μια πόλη χωρίς ζώνες που απαγόρευαν σε κατοίκους να μένουν εκεί. Δυστυχώς, η πόλη μετασχηματίζεται με αρνητικούς όρους και φτιάχνονται τέτοιες ζώνες. Αρα η δημοτική αρχή πρέπει να βάλει αυτό το ζήτημα, γιατί μέχρι στιγμής μόνο η Ανοιχτή Πόλη έχει θέσει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο. Πρέπει να μπουν όρια. Οπως το χρονικό διάστημα που μπορεί κάποιο σπίτι να διατίθεται μέσω πλατφόρμας βραχυχρόνιας μίσθωσης. Και όρια ως προς τα διαμερίσματα που μπορεί κάθε ΑΦΜ να χρησιμοποιεί στη βραχυχρόνια μίσθωση. Ετσι ώστε να διασφαλιστεί μια οικονομία διαμοιρασμού αλλά να μη γίνεται real estate. Γιατί όταν έχεις έναν μεγάλο παίκτη της αγοράς που έχει 100 διαμερίσματα, τότε πρόκειται για real estate και πρέπει να αντιμετωπίζεται με άλλους όρους.
Και κάτι τελευταίο: ο τουρισμός αποτελεί πολύ ισχυρό κλάδο για την ελληνική οικονομία, με χιλιάδες θέσεις εργασίας και από τους πρώτους κλάδους που υπέγραψαν κλαδική σύμβαση υπό την παρούσα κυβέρνηση. Δεν γίνεται να επιτρέπεις τον αθέμιτο ανταγωνισμό σε μερικούς μεγαλοϊδιοκτήτες και την ίδια στιγμή να χρησιμοποιούν εργασιακές σχέσεις που δεν είναι ρυθμισμένες.
Αρνείστε κατηγορηματικά τον όρο «άβατο» για τα Εξάρχεια, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι υπάρχουν ομάδες κατ’ ευφημισμόν πολιτικές και άλλες που εμπίπτουν στο οργανωμένο έγκλημα. Πέραν της φωταγώγησης, τι άλλο μπορεί να κάνει ο δήμος γι’ αυτήν τη γειτονιά;
Μας κατηγορούν ότι μερικές φορές υποτιμούμε την έννοια της ασφάλειας. Για εμάς είναι πολύ σημαντικό πράγμα, γιατί δεν μπορείς να έχεις μια πόλη που οι άνθρωποί της είναι φοβισμένοι. Ασφάλεια όμως σε τι πλαίσιο; Δηλαδή μπορεί να υπάρχει ασφάλεια χωρίς κοινωνικό κράτος; Μπορεί να υπάρχει ασφάλεια σε μια πολιτεία που είναι διαλυμένες οι εργασιακές σχέσεις, δεν υπάρχει υγεία, δεν υπάρχει πρόσβαση σε βασικά κοινωνικά αγαθά; Εμείς λέμε «όχι». Αν έχεις διαλυμένο κοινωνικό πλαίσιο, τότε ασφάλεια σημαίνει –μόνο– αστυνόμευση και καταστολή. Εξίσου σημαντικό είναι ο καθένας να τοποθετείται ως υποψήφιος δήμαρχος και όχι ως υποψήφιος υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Οχι γιατί θέλω να κρυφτώ πίσω από αρμοδιότητες, αλλά το βασικό πράγμα που πρέπει να κάνει ένας δήμαρχος είναι να μην αφήνει «μαύρες τρύπες» στον δήμο του. Και αυτό σημαίνει να μην υπάρχει εγκατάλειψη, χώροι παρατημένοι και σκοτεινοί. Για το 2018 ο δήμος της Αθήνας δεν κατέβαλε ούτε ένα ευρώ για έργα ηλεκτροφωτισμού. Νομίζω πως πρόκειται για παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ…
Υπάρχει κάποια εξήγηση επ’ αυτού από την πλευρά του δήμου;
Ξέρω για έναν διαγωνισμό που δεν προχώρησε. Αυτή είναι η δικαιολογία, αλλά δεν νομίζω ότι είναι επαρκής. Συνεχίζοντας από εκεί που είχα μείνει, υπάρχουν εργαλεία για να μην έχει εγκαταλειμμένους χώρους ένας δήμος. Τα κυριότερα είναι η φροντίδα για τους ελεύθερους χώρους αλλά και η παροχή κινήτρων για εμπορικές χρήσεις, γιατί όπου υπάρχουν εμπορικές χρήσεις υπάρχει και ζωντάνια. Εδώ σημαντικό ρόλο μπορούν να παίξουν τα δημοτικά τέλη.
Οσον αφορά τα Εξάρχεια, πρόκειται για περιοχή με πολύ μεγάλα προβλήματα και η Αριστερά ποτέ δεν έχει καλύψει μαφίες. Και υπάρχει δράση από μαφίες στα Εξάρχεια. Αυτό δεν θεωρώ ότι έχει κάποια σχέση με την πολιτική ιστορία των Εξαρχείων, ενώ η προσπάθεια ταύτισης αυτών των δύο από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις είναι βαθιά προβληματική. Επίσης, ο δήμος πρέπει να απολογηθεί για το γεγονός ότι στα Εξάρχεια υπάρχει ο πιο εγκαταλειμμένος χώρος πρασίνου στην Αθήνα, ο λόφος του Στρέφη. Αν μιλήσετε με κατοίκους, θα σας πουν ότι στη δυτική πλευρά του λόφου πέφτει χώμα όχι από τις βροχές αλλά από τον αέρα. Αρα ο δήμος πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση της γειτονιάς. Ενα έργο που συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση είναι η ανάπλαση και θα πιάσει την περιοχή του Πολυτεχνείου και του Μουσείου. Επιπλέον, ο δήμος πρέπει να συνομιλήσει με την Αρχιτεκτονική. Και κάτι ακόμη: είναι βαθιά προβληματικό κάποιος να βλέπει στα Εξάρχεια μόνο την ανομία και να μη βλέπει το ράλι που κάνουν τα ενοίκια. Υπάρχει μεγάλο παιχνίδι real estate στην περιοχή κι αν συνεχίσει έτσι, σε λίγα χρόνια τα Εξάρχεια θα είναι πραγματικό άβατο για οποιονδήποτε άνθρωπο της γενιάς μας θέλει να νοικιάσει σπίτι εκεί.
Ποιες αρρυθμίες έχετε εντοπίσει στο πεδίο της καθαριότητας του δήμου και πώς σκοπεύετε να τις επιλύσετε;
Ενα από τα πολλά εντυπωσιακά στοιχεία του προϋπολογισμού του δήμου της Αθήνας είναι και ο προϋπολογισμός για την καθαριότητα. Αν κάποιος ρίξει μια ματιά στην απορρόφηση του προϋπολογισμού για το 2018, θα δει ότι ως ποσοστό είναι κάτω από 40%. Δηλαδή δεν είναι ότι ο δήμος δεν είχε τα λεφτά και τους πόρους για την καθαριότητα, αλλά ότι δεν κατάφερε καν να απορροφήσει τους πόρους που είχε προϋπολογίσει. Δεν χρειάζεται να πείσω κανέναν για το γεγονός ότι η Αθήνα είναι βρόμικη πόλη – είναι κοινός τόπος για όσους ζουν στην πόλη. Και αυτό είναι το βασικό πρόβλημα από το οποίο προκύπτουν μια σειρά από διαχειριστικά ζητήματα. Δηλαδή τι γίνεται με τους κάδους, με τον καθαρισμό των κάδων, με τους μπλε κάδους και την ανακύκλωση. Πιο συγκεκριμένα, πώς πρέπει να αλλάξει η ανακύκλωση και η Αθήνα να πάει σιγά σιγά με την ανάλογη καμπάνια ενημέρωσης στα τέσσερα ρεύματα και όχι απλώς να μείνει στον μπλε κάδο. Επομένως, να έχουμε διαχωρισμό: οργανικά, χαρτιά, γυαλί και πλαστικό.
Ενα ακόμη πολύ κρίσιμο κομμάτι είναι τι γίνεται με τους ανθρώπους της καθαριότητας, γιατί η καθαριότητα γίνεται από ανθρώπους και όχι με μαγικό τρόπο. Οι δήμοι ταλαιπωρήθηκαν πάρα πολύ από τη μνημονιακή πειθαρχία στις προσλήψεις. Ηταν τεράστια νίκη του υπουργείου Εσωτερικών και του Π. Σκουρλέτη ότι πέρασε ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για τις 8.500 προσλήψεις στην καθαριότητα. Οταν σήμερα η ΝΔ λέει ότι πρέπει να επιστρέψουμε στη μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις, αυτομάτως αυτό σημαίνει ότι η καθαριότητα θα πάει σε ιδιώτες. Αντιθέτως, εμείς λέμε ότι πρέπει να διατηρηθεί το «μία πρόσληψη για κάθε αποχώρηση», γιατί αλλιώς δεν μπορούν να κρατηθούν αυτές οι υπηρεσίες.
Πρέπει ακόμη να υπάρξει πολύ μεγάλη προσοχή στην αναβάθμιση του εξοπλισμού των ανθρώπων στην καθαριότητα, γιατί είναι ο χώρος όπου έχουμε πολλά εργατικά ατυχήματα. Υπάρχουν απορριμματοφόρα που δεν είναι συντηρημένα, δεν υπάρχουν μέσα ατομικής προστασίας και δεν γίνονται οι ιατρικές εξετάσεις που πρέπει σε αυτούς τους ανθρώπους. Ως εκ τούτου, με ένα πλαίσιο το οποίο βασίζεται στην προστασία του δημόσιου χαρακτήρα αυτών των υπηρεσιών, αναβάθμιση των εργαλείων που έχουν στα χέρια τους και αναβάθμιση και της ανακύκλωσης μπορεί να αλλάξει εικόνα η Αθήνα.
Ανταποκρίθηκε ο Κ. Μπακογιάννης στο κάλεσμά σας για δημόσιο διάλογο;
Μέχρι αυτή την ώρα ο Κ. Μπακογιάννης δεν έχει ανταποκριθεί στο δικό μου κάλεσμα για δημόσιο διάλογο. Ωστόσο έχω λάβει από διάφορους φορείς σχετικές προσκλήσεις για διαφορά θεματικά ντιμπέιτ κι ελπίζω εκεί να συναντήσω και τον Κ. Μπακογιάννη για να καταλάβουμε –και εγώ αλλά κυρίως οι κάτοικοι αυτής της πόλης– τις προγραμματικές του θέσεις.
«Το βασικό πράγμα που πρέπει να κάνει ένας δήμαρχος είναι να μην αφήνει “μαύρες τρύπες” στον δήμο του. Και αυτό σημαίνει να μην υπάρχει εγκατάλειψη, χώροι παρατημένοι και σκοτεινοί»
«Είναι βαθιά προβληματικό κάποιος να βλέπει στα Εξάρχεια μόνο την ανομία και να μη βλέπει το ράλι που κάνουν τα ενοίκια. Υπάρχει μεγάλο παιχνίδι real estate στην περιοχή»
