Ναγκόρνο – Καραμπάχ: Γιατί το Αζερμπαϊτζάν αυξάνει ξανά την ένταση στον Καύκασο

Ένας νέος «αιματηρός» γύρος έντασης καταγράφηκε την Τετάρτη στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ανάμεσα σε Αζέρους και Αρμένιους, αφήνοντας πίσω του νεκρούς και τραυματίες.

Αφορμή για την κλιμάκωση της έντασης σύμφωνα με το Μπακού ήταν μια επιχείρηση σαμποτάζ από τους Αρμένιους, η οποία απωθήθηκε. Εν συνεχεία, οι Αζέροι επιτέθηκαν στις θέσεις των Αρμενίων, χρησιμοποιώντας τα τουρκικά UAV Bayraktar TB2. Μάλιστα, το Υπουργείο Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν δημοσίευσε βίντεο από τη στιγμή της επίθεσης, στέλνοντας σαφές μήνυμα στο Ερεβάν για την ενδεχόμενη κατάληξη του συγκεκριμένου επεισοδίου.


Από τη μεριά του, το αρμενικό Υπουργείο Εξωτερικών, κάνει λόγο για παραβίαση της εκεχειρίας από τη μεριά του Αζερμπαϊτζάν, γεγονός που επιβεβαιώνει και η Μόσχα που έχει στρατεύματα και αξιωματούχους στη περιοχή. Επιπλέον, η Ρωσία προώθησε στη πρώτη γραμμή τα «ειρηνευτικά» στρατεύματα που έχει στη περιοχή ώστε να απωθήσουν την όποια περαιτέρω αζερική επίθεση. 

Ως απάντηση στη προϊούσα κρίση η αυτοαποκαλούμενη «Δημοκρατία του Αρτσάχ» (το «κράτος» των Αρμενίων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ) κήρυξε μερική επιστράτευση και έχει θέσει τα στρατεύματά του σε πλήρη ετοιμότητα.

Συγχρόνως, το Ιράν φέρεται να προώθησε στρατιωτικές μονάδες στα σύνορα με την Αρμενία ώστε να εγγυηθεί ότι δε θα υπάρξει καμία τροποποίησή τους, διότι το Ιράν σε καμία περίπτωση δεν θέλει να γίνει πραγματικότητα η χερσαία σύνδεση Άγκυρας – Μπακού δια του διαδρόμου του Λατσίν. Μάλιστα, στη πρόσφατη τριμερής συνάντηση της Τεχεράνης (Ρωσία, Ιράν, Τουρκία) είχε τεθεί το θέμα και φαίνεται να είχε εξασφαλιστεί η τουρκική κατανόηση για επαναχάραξη του εν λόγω διαδρόμου ώστε να διασχίζει το Ιράν αντί της Αρμενίας.

Αξίζει να σημειωθεί, πως ο Μπάιντεν τον Ιούνιο είχε αποστείλει γράμμα στον Αζέρο πρόεδρο Ιλχάμ Αλίγιεφ μεταφέροντας την ετοιμότητα της Ουάσιγκτον να προωθήσει τη διπλωματική συνεργασία ανάμεσα στις δύο αντιμαχόμενες χώρες. Το γράμμα αυτό αποσκοπούσε στην οριστική εξώθηση της Ρωσίας και του Ιράν από τη περιοχή, δημιουργώντας έναν ενιαίο άξονα ανάμεσα σε Άγκυρα-Ερεβάν-Τιφλίδας-Μπακού. 

Σε κάθε περίπτωση το παραπάνω επεισόδιο υπογραμμίζει πως η εξεύρεση οποιασδήποτε φόρμουλας ειρήνευσης του Καυκάσου θα πρέπει να ικανοποιεί τα αιτήματα των Αζέρων. Το Μπακού νιώθει πως έχει το πάνω χέρι, καθώς έχει το στρατιωτικό πλεονέκτημα ενώ τα βλέμματα του πλανήτη είναι στην Ουκρανία και τη Ταϊβάν. Επιπροσθέτως, η διακήρυξη της Ιερουσαλήμ ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ισραήλ εναντίον του Ιράν, «αντανακλά» τη πολιτική των Αζέρων, αφού εκτιμούν πως η ανάσχεση της Τεχεράνης περνάει και από τον Καύκασο. Ως εκ τούτου, η αποδυνάμωση της Αρμενίας φέρνει τα ίδια αποτελέσματα και στο Ιράν. 

Δύο χρόνια μετά τη λήξη του Δεύτερου Πολέμου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, φαίνεται ότι η διατήρηση της εκεχειρίας ενδεχομένως να έχει ημερομηνία λήξης.