Τα ξημερώματα του Σαββάτου η οικία του Νικόλα Γιατρομανωλάκη έγινε στόχος επίθεσης από αγνώστους. Συγκεκριμένα, ομάδα ατόμων πέταξε ροζ μπογιές στην εξώπορτα του σπιτιού του με τον υφυπουργό να κάνει λόγο για «ηθικούς αυτουργούς που είναι πολλ@ και γνωστ@».
Χωρίς, ναι μεν αλλά και δεύτερες αναγνώσεις αυτή η κίνηση είναι εκτροπή και δεν θα με βρει υποστηρίκτριά της. Αντιλαμβάνομαι την οργή του κόσμου και την αιτιολογώ απόλυτα. Αλίμονο, αν αφήσουμε την αδικία να γίνει μίσος. Σε καμία περίπτωση όμως δεν δικαιολογώ τη δήλωση του κύριου Γιατρομανωλάκη και την απεγνωσμένη προσπάθεια του να δημιουργήσει τεχνητά διλλήματα και πόλωση.
Οι μπογιές στην πόρτα του Γιατρομανωλάκη ήταν ροζ και αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί με δύο τρόπους. Είτε έχει να κάνει με ομοφοβικό ξέσπασμα είτε είναι μήνυμα για την απαράδεκτη στάση του στην υπόθεση Λιγνάδη και κυρίως στην αδράνεια του -για να μην πω αδιαφορία- στα όσα υπέστησαν οι μάρτυρες σε όλη την διάρκεια της δίκης με έναν Κούγια να κατασπαράζει την αξιοπρέπεια τους κρίνοντας την σεξουαλική τους ζωή.
Ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης έχει θεσμικό ρόλο. Όταν ανέλαβε την θέση του υφυπουργού Πολιτισμού στο πλάι της Λίνας Μένδώνη δεν υπήρχε φιλοκυβερνητικό μέσο που δεν «πουλούσε» το γεγονός πως ο ίδιος είναι γκέι σε μια προσπάθεια να προωθήσουν ένα πιο σύγχρονο προφίλ της Νέας Δημοκρατίας με τα δεξιά και ακροδεξιά μέλη της να αντιδρούν. Μάλιστα, ο ίδιος ο κύριος Γιατρομανωλάκης στις συνεντεύξεις του φρόντιζε πάντα να αναφέρει τις σεξουαλικές του επιλογές. Δεν είδα κανένα άλλο πολιτικό πρόσωπο να «στήνει» πολιτική καριέρα προβάλλοντας τη σεξουαλική του ζωή. Ίσως, η Ιλόνα Στάλλερ, γνωστή με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Τσιτσιολίνα που είχε εκλεγεί βουλευτής στο Ιταλικό Κοινοβούλιο το 1987. Κι όταν λέμε πως δεν μας νοιάζουν οι σεξουαλικές επιλογές των ανθρώπων και πως δεν πρέπει να αποτελούν κριτήριο το εννοούμε για όλ@, μα για ΌΛ@.
Δεν γίνεται από την μια να εργαλειοποιείς την πολύπαθη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και όταν μέλη της διασύρονται και σκυλεύονται με τον αισχρότερο τρόπο σε μια δίκη που έχει τραβήξει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας να κοιτάς το ταβάνι και να σιωπάς περιμένοντας εντολές. Ποτέ δεν άκουσε ο Γιατρομανωλάκης τις φράσεις «επαγγελματίες ομοφυλλόφιλοι»; Ή «γκέι βίζιτες»; Και πολλά άλλα που δεν θέλω να αναπαράγω γιατί είναι κακοποιητικά.
Το χειρότερο από όλα είναι πως ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης ακόμα και τώρα συνεχίζει να χρησιμοποιεί την σεξουαλική του ταυτότητα πατρονάροντας την γκέι κοινότητα μιλώντας για «υπονόμευση των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων από τους δήθεν υπερασπιστές τους». Συγνώμη, αλλά τόσο καιρό που υπερασπιζόμαστε τους μάρτυρες δεν τον είδα να αντιδρά. Πετάει λάσπη στον ανεμιστήρα συνεχίζοντας το αφήγημα του Αλέξη Κούγια πως όλη αυτή η ιστορία με τον Λιγνάδη είναι αποτέλεσμα σκευωρίας. Μόνο που η ελληνική δικαιοσύνη απέρριψε αυτή την πιθανότητα καταδικάζοντας πρωτόδικα τον Δημήτρη Λιγνάδη για δύο βιασμούς ανηλίκων και η έκθεση της εισαγγελέα Βασιλικής Χαλβά η οποία άσκησε έφεση της απόφασης γκρεμίζει αυτή την εξωφρενική θεωρία. Το να το επικαλείται ο κύριος Γιατρομανωλάκης και να συνδυάζει την επίθεση που δέχτηκε με «ηθικούς αυτουργούς σε εντεταλμένη υπηρεσία» τον εκθέτει και τον χαρακτηρίζει.
Κανείς δεν κατηγόρησε τον Νικόλα Γιατρομανωλάκη για εμπλοκή στην υπόθεση Λιγνάδη. Αυτό που φωνάζουμε τόσο καιρό είναι η ένοχη αδράνεια που έχει δείξει ένας άνθρωπος πάνω στα τραύματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Σύμφωνα με την ανάρτηση του όποιος τολμάει να κάνει ρεπορτάζ και να ασκεί κριτική σε ένα θεσμικό πρόσωπο είναι «ηθικός αυτουργός που δουλεύει σε φασιστικές φυλλάδες». Και όσοι δεν μιλάνε και τον λιβανίζουν όλοι ημέρα τι είναι; Δημοκράτες; Μήπως, να τους δώσουμε και το βραβείο Πούλιτζερ; Μα στα αλήθεια υπάρχει άνθρωπος που να δουλεύει για τον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση και να μιλάει για φασισμό και παρακράτος; Είναι προφανές πως ο υφυπουργός ακολουθεί την πολιτική χυδαιότητα του κόμματος που ανήκει. Μόνο που θα έπρεπε να έχει καταλάβει πως η στοχοποίηση δημοσιογράφων ταιριάζει σε δικτατορικά καθεστώτα και αυταρχικές πρακτικές. Ας ξεκαθαρίσει, λοιπόν, ο ίδιος τι ακριβώς θέλει. Αφενός, τον βολεύει να λέει πως ανήκει στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, αφετέρου αδιαφορεί για τα δικαιώματα της.
Από την πρώτη στιγμή είχα πει πως η δίκη του βιαστή ανηλίκων Δημήτρη Λιγνάδη θα έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Πέρα από το βασικό -και σημαντικότερο- διακύβευμα που είναι η δικαίωση των θυμάτων και η τιμωρία του Λιγνάδη, πολλοί σκελετοί θα βγουν από την ντουλάπα και θα ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάχυ. Ας γνωρίζει, λοιπόν ο κύριος Γιατρομανωλάκης πως θα συνεχίσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας κι ας μην έχουμε την έγκριση και την εκτίμηση του, προσωπικά διόλου δεν με ενδιαφέρει. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να μην ντρέπομαι να κυκλοφορήσω στο δρόμο γνωρίζοντας πως με την στάση και τις μεθοδεύσεις μου στήριξα έναν πρωτόδικα καταδικασμένο βιαστή ανηλίκων!
