Να πάρουμε πίσω όσα μας ανήκουν

Τα ίδια μάς έλεγαν και για τον ΟΤΕ. Τα ίδια ξανά με τη ΔΕΗ. Υπουλα, υποδόρια, σαν κάτι απίθανο. Και όμως συνέβη… Τους πιστέψαμε και το πληρώνουμε, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Τώρα ήρθε η σειρά του νερού.

Λίγο προτού πάρει την άγουσα η κυβέρνηση Μητσοτάκη προχώρησε στην έμμεση ιδιωτικοποίηση του νερού, στο άνοιγμα δηλαδή του δρόμου για τις ιδιωτικές εταιρείες να αναλάβουν τον πλήρη έλεγχο της διαχείρισης της ύδρευσης, της αποχέτευσης και των αποβλήτων. Η κοινωνία κινητοποιήθηκε μαζικά για να το αποτρέψει και τρομοκρατημένος ο Μητσοτάκης προσπάθησε να θολώσει τα νερά. Αλλά δεν τα καταφέρνει. Και αυτές οι υποσχέσεις του πολύ γρήγορα αποδεικνύονται ψεύτικες. Αν και δεσμεύτηκε να επιστραφούν η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ στο δημόσιο, απέρριψε την τροπολογία που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με την οποία άμεσα θα μεταβιβάζονταν οι μετοχές των ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΑΘ ΑΕ από το Υπερταμείο στο δημόσιο, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Γιατί είναι ο ίδιος που το 2018 ζητούσε να μπει στρατηγικός επενδυτής στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ. Γιατί η κυβέρνησή του είναι αυτή που προσπάθησε να παραχωρήσει το εξωτερικό υδροδοτικό σύστημα της Αττικής σε ιδιώτες. Αδιαφορεί ακόμη και για τις αντιδράσεις των κοινωνικών και θεσμικών φορέων, ακόμη και γι’ αυτές «γαλάζιων» δημάρχων.

Από την παγκόσμια εμπειρία η επιλογή αυτή αποδεικνύεται καταστροφική για τις κοινωνίες. Κατακόρυφη αύξηση της τιμής του νερού, αύξηση των διαρροών λόγω πλημμελούς συντήρησης των δικτύων και πτώση της ποιότητας, διαφθορά, υπερτιμολόγηση του νερού, υποβάθμιση των δικτύων διανομής, περιβαλλοντική μόλυνση, τεράστια κέρδη για τις πολυεθνικές, καθώς και αποκλεισμός των φτωχότερων από την πρόσβαση στο νερό. Γι’ αυτό σε όλο τον κόσμο, κάτω από την πίεση ισχυρών κοινωνικών κινημάτων, έχουν συμβεί δεκάδες επανακρατικοποιήσεις ή ακυρώσεις ιδιωτικοποιήσεων εταιρειών παροχής νερού. Στην Ελλάδα η ιδιωτικοποίηση του νερού έρχεται δε σε μια περίοδο που η εμπειρία της ιδιωτικοποίησης του ρεύματος, και των λογαριασμών του στα ύψη, δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο να χάσουμε και το νερό.

Η ιδιωτικοποίηση είναι ενάντια στα συμφέροντα των κοινωνιών και παραβιάζει βασικές αξίες της κατοχύρωσης μιας ζωής με αξιοπρέπεια για όλους. Το νερό, η ενέργεια, η υγεία, η παιδεία, όπως και οι μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες, οι δημόσιοι χώροι, τα δάση, είναι δημόσια αγαθά καθώς σχετίζονται με την ικανοποίηση των βασικών κοινωνικών μας αναγκών και των δικαιωμάτων μας. Η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση του τόπου με τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θα ακυρώσει αυτές τις προθέσεις για ιδιωτικοποίηση του νερού με την κατάργηση της ρυθμιστικής αρχής που προβλέπει το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από τη ΝΔ, κυρίως όμως θα ακυρώσει κάθε σκέψη για ιδιωτικοποίηση του νερού. Απέναντι στη νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία αποθέωσης της ελεύθερης αγοράς και των ιδιωτικοποιήσεων, η κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού ας ανοίξει τον δρόμο για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν!

*H Βασιλική Λάζου είναι υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Φθιώτιδας