Μια ζώνη «ασφαλείας» μήκους 30 χιλιομέτρων στα σύνορα με τη Συρία σκοπεύει να επιβάλει διά των όπλων η Τουρκία. Η ζώνη αυτή ελέγχεται από τους Κούρδους του YPG που κατά την Άγκυρα συνδέονται με το PKK, το οποίο θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προανήγγειλε ότι η στρατιωτική επιχείρηση έχει στόχο την εκδίωξη των «τρομοκρατών» από τις πόλεις Τελ Ριφάτ και Μανμπίτζ.
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι η στρατιωτική επιχείρηση δεν έχει στόχο την κατάληψη της κουρδικής «πρωτεύουσας» Κομπάνι, ενδεχομένως έπειτα από πιέσεις των Αμερικανών οι οποίοι διατηρούν στενές σχέσεις με τους Κούρδους της Συρίας. Επιπλέον, η συγκεκριμένη τουρκική εισβολή δεν είναι η πρώτη αλλά αποτελεί συνέχεια της τουρκικής πολιτικής στη Συρία.
Εμπλοκή από την αρχή της Αραβικής Ανοιξης
Η τουρκική εμπλοκή καταγράφεται ήδη από το 2011, δηλαδή στις απαρχές της Αραβικής Ανοιξης και του συνακόλουθου συριακού εμφυλίου. Έκτοτε έχουν διεξαχθεί άλλες τρεις επιχειρήσεις και πλέον ο τουρκικός στρατός βρίσκεται στο Ιντλίμπ και το Αφρίν στα βορειοδυτικά αλλά και στη βορειοανατολική Συρία. Αξίζει να σημειωθεί ότι πλάι στον τουρκικό στρατό δρουν τζιχαντιστές που προέρχονται από το Ιντλίμπ, περιοχή που βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Τουρκίας και της «συριακής αντιπολίτευσης». Οι μαχητές αυτοί έχουν διατελέσει μέλη της Αλ Κάιντα, του ISIS και πολλών άλλων παρόμοιων φονταμενταλιστικών οργανώσεων και είναι έτοιμοι για μια φούχτα δολάρια να γίνουν κρέας για τα κανόνια και τις φιλοδοξίες της Αγκυρας.
Με την επιχείρηση αυτή η Αγκυρα επιδιώκει να δημιουργήσει μια ενιαία γραμμή κατοχής η οποία θα ξεκινά από την ανατολική Μεσόγειο και θα φτάνει έως το Ιράκ. Τον Μάιο λοιπόν εισέβαλε ξανά στην περιοχή Σιντζάρ όπου κατοικούν οι Ιρακινοί Κούρδοι. Παράλληλα, η Τουρκία δεν έχει ξεκαθαρίσει τι θα πράξει την επομένη της εισβολής, παρόλο που η μέχρι τώρα συμπεριφορά της μάλλον προδικάζει τις επερχόμενες εξελίξεις. Η Τουρκία έχει κατηγορηθεί πολλάκις ότι προωθεί μια πολιτική εθνοκάθαρσης στα κατεχόμενα εδάφη της Συρίας. Βάσει αυτής, η Αγκυρα προωθεί τους Σύριους πρόσφυγες αραβικής καταγωγής στα εδάφη όπου κατοικούσαν οι εκδιωχθέντες από τις τουρκικές επιχειρήσεις Κούρδοι. Μάλιστα η κατηγορία της εθνοκάθαρσης έχει υποστηριχτεί ακόμη και από την Αμερικανίδα πρώην πρέσβειρα στον ΟΗΕ Σαμάνθα Πάουερ, ενώ παρόμοια τοποθέτηση έχει και το συριακό υπουργείο Εξωτερικών, μια και μιλάει για «εγκλήματα πολέμου» και «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», τα οποία είναι «μέρος μιας εθνικής και γεωγραφικής πολιτικής εκκαθάρισης».
Αναζητούν λύση για τους 3,6 εκατ. πρόσφυγες
Ο Ερντογάν δέχεται πιέσεις στο εσωτερικό ώστε να βρεθεί κάποια λύση για το μέλλον των 3,6 εκατομμυρίων προσφύγων που κατοικούν στην Τουρκία. Συν τοις άλλοις, ο Τούρκος πρόεδρος, έχοντας μπροστά του τις εκλογές του Ιουνίου του 2023, αναζητεί εναγωνίως πολιτικές που θα αποκρύπτουν τη φτώχεια στο εσωτερικό και θα εξυψώνουν τον τουρκικό ρόλο στο εξωτερικό.
Οι Κούρδοι είναι ένας διαχρονικά εύκολος στόχος, αφού στρατιωτικά μικρή αντίσταση μπορούν να προβάλουν απέναντι στον επαγγελματικό και καλύτερα εξοπλισμένο τουρκικό στρατό.
Οι δύο πόλεις που έχει βάλει στο στόχαστρο ο τουρκικός στρατός (Τελ Ριφάτ και Μανμπίτζ) είναι πόλεις-κλειδιά για τις αυτόνομες περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι. Ακόμη, υπάρχει και μια συμβολική διάσταση, αφού το Μανμπίτζ απελευθερώθηκε από το ISIS το καλοκαίρι του 2016, ενώ το Τελ Ριφάτ βρισκόταν υπό τον έλεγχο των φιλοτουρκικών δυνάμεων και μετά του ISIS προτού απελευθερωθεί από τους Κούρδους.
