Το έχει εξομολογηθεί σε αρκετούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά το υπονόησε με έναν τρόπο και σε συνέντευξή του στην Καθημερινή. Θεωρεί τον εαυτό του συνεχιστή του Ελευθέριου Βενιζέλου. Δικαίωμά του είναι να θεωρεί ότι είναι και ο Ναπολέοντας, αλλά πιο χρήσιμο είναι να διαβάσει Ιστορία, ειδικά τώρα που η πλειοψηφία των «υπηκόων» δεν συμμερίζονται το μεγαλείο του.
Η ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή, λίγες ώρες αφότου εκατομμύρια πολιτών τον συνέδεσε με την συγκάλυψη στο έγκλημα των Τεμπών, δεν ήταν ένδειξη αυτογνωσίας και σεμνότητας.
Για όποιο λόγο και αν τον έκανε, επιθετικού μάρκετινγκ ή απόγνωσης, το συμπέρασμα είναι το ίδιο: επιθυμεί να ζει σε ένα άλλο σύμπαν όπου δεν συμπεριλαμβάνονται τα προβλήματα για τα οποία είναι υπεύθυνος.
Την προηγούμενη Παρασκευή, η κοινωνία (παρότι τα κόμματα προστάτευσαν με τον τρόπο τους τον Μητσοτάκη για να μην εκθέσουν δικές τους αδυναμίες) έδειξε τον Κυριάκο Μητσοτάκη με το δάχτυλο. Κι αυτός αντί να αποδεχθεί αυτό που συνέβη, επέλεξε να σηκώσει το δικό του δάχτυλο ενάντια στην κοινωνία.
Μετέφρασε την διαμαρτυρία του κόσμου ως μήνυμα προς τον ίδιο να τραβήξει μπροστά και να αλλάξει τη χώρα. Τώρα πώς γίνεται αυτούς που περιέγραψε ως καθοδηγούμενους από ξένες δυνάμεις και ρωσικά μποτς, να είναι ταυτόχρονα αυτοί που του έδωσαν το θετικό μήνυμα, μόνο ο Μητσοτάκης το γνωρίζει και ο λογογράφος του.
Τα επίθετα με τα οποία περιέγραψαν τον Μητσοτάκη ακόμη και φιλικά του Μέσα Ενημέρωσης μετά την εμφάνισή του στη Βουλή, για πρώτη φορά δίνουν πραγματική διάσταση της παρουσίας του. Αλαζόνας, υπερφίαλος , ασυναίσθητος, προσβλητικός, προκλητικός και άλλα πολλά. Δεν θα προσέφερα τίποτα στην πραγματικότητα που αντιλαμβάνεται πλέον ξεκάθαρα η κοινωνία, αν χρησιμοποιούσα κάποια ακόμη επίθετα. Θεωρώ πιο χρήσιμο (για την κοινωνία και όχι για τον Μητσοτάκη) να διηγηθώ μια προσωπική ιστορία.
Το 1999, βρέθηκα στην Ρουμανία για ένα ντοκιμαντέρ που αφορούσε την πτώση του Νικολάε Τσαουσέσκου. Κατάφερα να μιλήσω με όλους τους πρωταγωνιστές της εξέγερσης (Ίων Ιλιέσκου, Πέτρε Ρόμαν κλπ) ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο στρατηγός Βοϊβουλέσκου. Ο στρατηγός είχε αναλάβει να διεκπεραιώσει το έργο της σύλληψης του Νικολάε και της Έλενας Τσαουσέσκου, της σύντομης και επιβεβλημένης δίκης τους και της εκτέλεσης.
Όταν ρώτησα τον στρατηγό τι ήταν αυτό που του έκανε εντύπωση κατά την επιχείρηση «εκκαθάρισης» των Τσαουσέσκου, μου απάντησε πως ήταν η τελευταία στιγμή πριν το εκτελεστικό απόσπασμα πατήσει την σκανδάλη. Περιέγραψε πώς έδωσε εντολή στους στρατιώτες να οπλίσουν και να σκοπεύσουν και λίγο πριν δώσει την εντολή για πυρ, η Έλενα Τσαουσέσκου, η οποία άκουγε τη βουή του πλήθους που είχε ξεχυθεί στους δρόμους του Βουκουρεστίου ζητώντας να τους λιντσάρει, στράφηκε στον Βοϊβουλέσκου και του είπε «ακούς ο λαός φωνάζει, έρχεται να μας ελευθερώσει».
Ο Μητσοτάκης και όποια Έλενα Τσαουσέσκου, ακούν τη βουή του κόσμου και θεωρούν ότι τους αποθεώνει. Η ιστορία της οικογένειας Τσαουσέσκου είναι μια χρήσιμη ιστορία. Κυρίως για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Διαβάστε επίσης:
Η Λέσχη Μπούρδεμπεργκ βάζει φωτιά στον Μητσοτάκη
Ημαθία: Τρένο παρέσυρε μαθητή – Οι πρώτες πληροφορίες
Κύρτσος: Πώς το σκέφτεται ο Μητσοτάκης, θα κυβερνά με λιγότερο από 25%;
Νέα δημοσκόπηση – κόλαφος για την κυβέρνηση: 7 στους 10 βλέπουν συγκάλυψη για τα Τέμπη
