Το να ψάχνουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις, ενώ μαίνεται η πυρκαγιά, πρόσβαση μέσα στο πυκνό δάσος σημαίνει ότι ποτέ κανείς δεν φρόντισε να ιχνηλατήσει το δάσος ή να διανοίξει δρόμους ή κάνω λάθος;
Το ερώτημα λοιπόν είναι πότε το κεντρικό κράτος θα αντιληφθεί ότι το δόγμα της πυρόσβεσης από προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών πρέπει να αλλάξει σε προστασία του δάσους αφού μόνο έτσι θα προστατευτεί και η ζωή και οι περιουσίες των πολιτών;
Πότε το κράτος θα προσλάβει δασοφύλακες αντί για παράδειγμα συνοριοφύλακες στην Αττική (παγκόσμια πρωτοτυπία) ή πάσης φύσεως μετακλητούς (αυτό κι αν είναι παγκόσμια πρωτοτυπία);
Πότε η κεντρική εξουσία θα αναγκάσει Περιφέρειες, Δήμους και Κοινότητες να εξασφαλίσουν κονδύλια και προσωπικό για τον καθαρισμό των δασών πριν τις φωτιές σε συνεργασία με τους επιστήμονες (π.χ. μετεωρολόγους και δασολόγους) και τη διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών; Να πράξουν τα αυτονόητα δηλαδή.
Πότε η Πυροσβεστική θα τοποθετήσει φύλαξη, σε 24ωρη βάση, στα δάση μας τη θερινή περίοδο, πότε θα ελέγχει κάθε εβδομάδα τους πυροσβεστικούς κρουνούς, ειδικά στα περιαστικά δάση και τα αντλιοστάσια, πότε θα τοποθετήσει στα τελευταία γεννήτριες;
Πότε νομοθετικά ένας φορέας, για παράδειγμα η Πολιτική Προστασία, θα αναλάβει την αποκλειστική διαχείριση των πυρκαγιών και φυσικά την ευθύνη αυτών;
Όλα τα παραπάνω δεν είναι ερωτήματα που αφορούν ένα μακρινό μέλλον. Η κλιματική αλλαγή επιβάλλει να παρθούν αποφάσεις χθες.
Ο εξωραϊσμός των επιπτώσεων της αδιαφορίας και της τσαπατσουλιάς (γιατί περί αυτού πρόκειται) από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ δεν φτάνει. Δεν μπορεί επί μακρόν ο πολίτης να παρακολουθεί τους δημοσιογράφους της κρατικής ΕΡΤ να αγωνίζονται να πείσουν ότι φταίει ο «στρατηγός άνεμος» ή η νέα φωτιά στα Βίλια δεν ήταν αναζωπύρωση της προηγούμενης!
Δεν φτάνει δηλαδή που καίγεται η περιουσία του τον κοροϊδεύουν κι όλας.
