Το βράδυ των εκλογών θα πρέπει να βρει τη Ν∆ µε µεγάλες απώλειες, για να µην µπορεί να ισχυρίζεται ότι έχει την έγκριση του λαού να συνεχίσει «ακάθεκτη» το έργο της, όπως ισχυρίζεται ο κ. Μητσοτάκης. Αλλωστε η περιβόητη σταθερότητα, την απώλεια της οποίας εµφανίζει ως κίνδυνο για τη χώρα, είναι ακριβώς η σταθερότητα που χρειάζονται το σύστηµα, η ΕΕ, οι µεγάλοι όµιλοι προκειµένου να υλοποιείται απρόσκοπτα η πολιτική που υπηρετεί τα συµφέροντά τους.
Ο λαός έχει κάθε συµφέρον να απειλήσει αυτήν τη «σταθερότητα» της ακρίβειας, της ενεργειακής φτώχειας, της εξαήµερης εργασίας, των πλειστηριασµών, της εµπορευµατοποίησης της υγείας, των ιδιωτικών πανεπιστηµίων και φυσικά της εµπλοκής σε δύο ιµπεριαλιστικούς πολέµους που διεξάγονται στη γειτονιά µας: έναν στην Ουκρανία ανάµεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία κι έναν στη Μέση Ανατολή µε τη γενοκτονία που πραγµατοποιεί το κράτος-τροµοκράτης του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό.
Το ερώτηµα είναι κρίσιµο: Τι είναι αυτό που µπορεί να στριµώξει την κυβέρνηση; Ποια είναι η ψήφος που µπορεί να σηµαδέψει στην καρδιά αυτή την πολιτική; Ποια είναι η στάση που την επόµενη µέρα µπορεί να φέρει τον λαό σε καλύτερη θέση;
Σίγουρα δεν είναι η ψήφος σε κόµµατα που ακόµη κι αν «αντιπολιτεύονται» στα λόγια ή σ’ επιµέρους ζητήµατα την κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν αντιπολιτεύονται την πολιτική που υλοποιεί. ∆εν µπορεί να είναι η ψήφος σε κόµµατα που όχι απλώς αποδέχονται την «κορωνίδα» αυτής της πολιτικής, τις δεσµεύσεις και το βάρβαρο πλαίσιο της ΕΕ, αλλά έχουν φτάσει σε σηµείο να κατηγορούν τη Ν∆ για παρέκκλιση από την «ευρωπαϊκή κανονικότητα». Αυτό που κάνουν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Αριστερά και οι λοιποί οπαδοί της ΕΕ.
Οµως η «ευρωπαϊκή κανονικότητα», δηλαδή η πολιτική της ΕΕ, είναι πανταχού παρούσα σε κάθε εργατικό – λαϊκό πρόβληµα. Από την ακρίβεια και τη διάλυση των εργασιακών δικαιωµάτων µέχρι το έγκληµα των Τεµπών και τη στήριξη του Ισραήλ µε την υιοθέτηση του προσχήµατος της «αυτοάµυνας».
Η καταδίκη της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν µπορεί να γίνει µέσω κοµµάτων που ψηφίζουν µαζί µε τη Ν∆ τη συντριπτική πλειονότητα των αντιλαϊκών αποφάσεων του Ευρωκοινοβουλίου, ανάµεσά τους και το κατάπτυστο αυτό ψήφισµα (µετά το σκάνδαλο Qatar-gate µε την εµπλοκή της ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Εύας Καϊλή) που λέει ότι τα λόµπι αποτελούν «συστατικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δηµοκρατίας», νοµιµοποιώντας όλη τη διαπλοκή µεταξύ των πολυεθνικών και του αστικού πολιτικού συστήµατος.
Η καταδίκη της κυβέρνησης της Ν∆ µπορεί να υπάρξει αν στις εκλογές ο λαός πει «Ως εδώ» µ’ αυτή την πολιτική, µε την ΕΕ των λόµπι, των πολέµων, της διαφθοράς, που ο ελληνικός λαός την απορρίπτει σε ποσοστό 45% ακόµη και στις «στηµένες» δηµοσκοπήσεις.
Και µόνο το γεγονός ότι µεγάλες επιχειρήσεις προσπαθούν να εκβιάσουν τους εργαζόµενούς τους ζητώντας µε… ραβασάκια να ψηφίσουν κόµµατα της ΕΕ είναι επαρκής λόγος για τον λαό για να τα απορρίψει.
Την επόµενη µέρα ο λαός θα µπορεί να είναι πιο δυνατός µε πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ, τον συνεπή και µαχητικό αντίπαλο αυτής της πολιτικής, συµπαραστάτη σε κάθε αγώνα και διεκδίκηση του λαού. Πιστεύουµε ακράδαντα ότι ο ελληνικός λαός, οι λαοί όλης της Ευρώπης, που βγήκαν στον δρόµο τα προηγούµενα χρόνια, µπορούν να σπάσουν τη µονοτονία κυβερνήσεων και κοµµάτων της ΕΕ που συναντώνται στο αφήγηµα «δεν υπάρχει εναλλακτική». Να διεκδικήσουν τη ζωή που τους αξίζει πραγµατικά, µε κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες τους. Να δυναµώσουν τις εστίες αντίστασης που υπάρχουν κι αναπτύσσονται.
Να δυναµώσουν το ΚΚΕ και εκεί που παίρνονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις, στο Ευρωκοινοβούλιο, και εκεί που ανατρέπονται, στους αγώνες και στις µάχες για τη ζωή µας. Για τις ριζικές αλλαγές που έχουµε ανάγκη.