Δύο νέα παιδιά τον τελευταίο μήνα στην Χίο έδωσαν τέλος στην ζωή τους, στην ζωή που δεν πρόλαβαν να ζήσουν, που δεν άντεξαν να την συνεχίσουν.
Πριν από λίγο καιρό άλλος Χιώτης-εκτός Χίου-, είχε αυτοκτονήσει αφού είχε σκοτώσει την πρώην σύντροφο του. Περιστατικά πρωτόγνωρα για τον τόπο μας, τα οποία όμως πρέπει να μας προβληματίσουν ,να μας ενεργοποιήσουν και να μην τα προσπεράσουμε κάνοντας μια απλή αναφορά. Είναι απαραίτητο να ασχοληθούν οι αρμόδιοι φορείς και να ψάξουν ουσιαστικά για τους λόγους που φθάνουν στην απόγνωση και την παραίτηση νέα παιδιά.
Δεν γνωρίζω τους λόγους ,αλλά νομίζω ότι ευθύνη για τέτοια δυσάρεστα περιστατικά έχει όλη η κοινωνία ,έχουμε όλοι μας. Συνηθίσαμε ως κοινωνία να μεταθέτουμε ευθύνες ,να κλεινόμαστε στο μικρόκοσμο μας και να μην νοιαζόμαστε για τον διπλανό μας, να κλείνουμε την πόρτα μας ,τα αυτιά και τα μάτια. Συνήθως όταν γίνει το κακό ,πολλοί σπεύδουν να δηλώσουν ότι κάτι ήξεραν ή κάτι άκουσαν. Επειδή όμω,ς αυτά τα περιστατικά επαναλαμβάνονται στον τόπο μας χρειάζεται επαγρύπνηση και αυτοκριτική όλων μας.
Πιστεύω, ότι η πολυετής οικονομική κρίση των μνημονίων που επέφεραν οικονομικές και κοινωνικές ανακατατάξεις και επηρέασαν τις οικογένειες αλλά και η πανδημία με τα απανωτά κλεισίματα όλων των δραστηριοτήτων που άλλαξαν βίαια την ζωή μας επηρέασαν τα νέα παιδιά –όπως όλους μας-,περισσότερο από ότι νομίζουμε και πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψιν. Επιπλέον, χρειάζεται να μάθουμε να ακούμε τα παιδιά, να μη θεωρούμε ότι υπερβάλουν και να μην προτάσσουμε τα δικά μας προβλήματα. Χρειάζεται η οικογένεια, το σχολείο και οι δάσκαλοι να είναι αρωγοί και συμπαραστάτες των παιδιών αλλά όλα αυτά ουσιαστικά και όχι σαν μια ακόμη διεκπεραίωση ρουτίνας. Όλο και πιο συχνά αποδεικνύεται ,ότι υπάρχει έλλειμα στις δημόσιες κοινωνικές δομές και στις δομές ψυχικής υγείας και αυτό πρέπει να αντιμετωπισθεί. Χρειάζεται, όμως να αρχίσουμε να ξανακοιτάμε δίπλα μας να βγούμε από την απομόνωση και την μοναξιά που μας επέβαλαν.
Η Νεολαία μας χτυπά καμπανάκια ας τα ακούσουμε, γιατί είναι οδυνηρό να χάνονται νέα παιδιά. Έχουμε, όλες-οι μας ευθύνη.
Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός