Μυρίζει βούρκος

Μυρίζει βούρκος
Η εικόνα του Πρωθυπουργού χθες στη Βουλή δε χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Ο Μωυσής δεν κουβαλούσε δέκα εντολές αλλά ένα χαρτάκι στη μέσα τσέπη: «Έφυγες και δεν το ξέρεις».

Στα προφανή, η σοκαριστικά επίμονη άρνησή του να απαντήσει αν η ΕΥΠ, που έχει υπό τον έλεγχό του, παρακολουθούσε τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων, η άτακτη φυγή, η αδυναμία ελέγχου της κατάστασης.

Και βέβαια, αυτό το απέραντο μητσοτακικό θράσος, που το είχε αυτούσιο και ο μπαμπάς. Το θράσος του να πετάς την πιο χυδαία λάσπη χωρίς κανέναν ενδοιασμό και με μειδίαμα στα χείλη.

Ήταν τόσο τραγική η χθεσινή του παρουσία στη Βουλή, ώστε ακόμη και το καταπληκτικό σαρδάμ του «το βάρος της απόδειξης το έχει αυτός που κατηγορείται, όχι αυτός που κατηγορεί» πέρασε στα ψιλά. Διότι τι να πρωτοσυγκρατήσεις από ένα ναυάγιο;

Προσωπικά, θα ήθελα να σταθώ σε μία λιγότερο τρανταχτή στιγμή του χθεσινού μητσοτάκειου Βατερλώ. Σε αυτό το επιχείρημα που χρησιμοποίησε επανειλημμένως:

«Ποιους θέλατε να ξεπλύνετε, κύριε Τσίπρα, αλλάζοντας τον Ποινικό Κώδικα λίγες μέρες πριν από τις εκλογές;». Το ρώτησε και το ξαναρώτησε. Και αυτό το σημείο είναι αποκαλυπτικό του τρόπου σκέψης του σημερινού πρωθυπουργού.

Ψάχνει να βρει ποιους πήγε να «ξεπλύνει» ο Τσίπρας ψηφίζοντας έναν νόμο, γιατί του είναι αδύνατο να διανοηθεί ότι ένας πρωθυπουργός μπορεί να ψηφίζει νόμους για λόγους διαφορετικούς από το ξέπλυμα.

Αυτό το ερώτημα Μητσοτάκη δείχνει τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος νομοθετεί εδώ και τριάμισι χρόνια.

Μια για να διασώσει αυτούς που έκλεψαν μαύρο χρήμα.
Μια για μοιράσει τα τιμάρια του Κράτους.
Μια για να χαρίσει την Παιδεία στους κολλεγιάρχες.
Μια για να χαρίσει την Υγεία στους ιδιώτες.
Ξέπλυμα, χατήρια, απευθείας αναθέσεις, πάρτι ημετέρων. Τριάμισι χρόνια – Μία πολιτική – Ένα κίνητρο.

Οπότε, γιατί Τσίπρα φαγώθηκες να αλλάξεις τον Ποινικό Κώδικα λίγο πριν από τις εκλογές; Μήπως γιατί γι’ αυτόν εργάστηκαν επί σειρά ετών οι πλέον επιφανείς καθηγητές και νομικοί της χώρας; Όοοοοχι, Τσίπρα. Κάποιον ήθελες να καλύψεις.

Και ο πρωθυπουργός του σκότους δεν το έχει σε τίποτα να ανοίξει τον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας για να βγάλει από μέσα ονόματα: Κοντονής, Λαφαζάνης, Κωνσταντοπούλου…

Δεν είναι φοβερό να κατηγορείσαι -από διασταυρωμένες δημοσιογραφικές πηγές- ότι παρακολουθούσες το μισό υπουργικό σου συμβούλιο, όλους σου τους δελφίνους, τους αρχηγούς τον Ενόπλων Δυνάμεων, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους, φίλους φίλων και γνωστούς γνωστών, κι εσύ να απαντάς «Πιτσιόρλας, Πιτσιόρλας, Πιτσιόρλας»;

Ποτέ κανένας πρωθυπουργός δεν είχε πάθει την ασθένεια της αποξένωσης από την πραγματικότητα σε τέτοιο βαθμό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει χάσει την αίσθηση της όσφρησης. Αυτό που μένει είναι να δούμε αν την έχουν ξαναβρεί οι πολίτες ή αν έχουν συνηθίσει τη μυρωδιά αυτού του βούρκου ως ένα νέο τοπίο ζωής.

Documento Newsletter