Τι, το κοινωνικό κράτος και η ενίσχυσή του δεν είναι πλέον παρωχημένη και ανεδαφική πολιτική αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ που έρχεται από το απώτερο χτες, ούτε παλαιοκομμουνιστική εμμονή και στενοκεφαλιά σκουριασμένων αριστερών εγκεφάλων;
Τι, το ιατρικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων έπαψε ξαφνικά να είναι «φακελάκηδες», ενώ νοσηλευτές και διοικητικοί σταμάτησαν να είναι βολεμένοι τεμπέληδες και κοπρίτες δημόσιοι υπάλληλοι;
Τι, αίφνης σήμερα προέκυψε η αδήριτη ανάγκη ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας με προσλήψεις χιλιάδων γιατρών, νοσηλευτών, τεχνολόγων, τεχνικών και διοικητικών υπαλλήλων;
Τι, αυτούς που απολύατε πριν από λίγα χρόνια και τους άλλους που εξαγγέλλατε ότι θα προσλάβετε με αναλογία 1/5 ή 1/3 ή δεν ξέρω ’γω με ποια αναλογία τίνος φιλελέ γκουρού της σχολής Μίλτον Φρίντμαν τώρα τους έχετε ανάγκη στο υπερπολλαπλάσιο για να μας προστατεύσουν από τα αποτελέσματα της πανδημίας;
Τι, μιλάτε για γερασμένο προσωπικό στη δημόσια υγεία που κινδυνεύει πρώτο από την επέλαση του ιού, αφού ανήκει στις ομάδες υψηλού κινδύνου (αλήθεια, ποιος και πώς θα θεραπεύσει τους θεραπευτές;), χωρίς να αναγνωρίζετε τις ευθύνες σας στο φαινόμενο του brain drain;
Τι, ίσχυσαν οι fast track διαδικασίες (εν μια νυκτί) πρόσληψης 1.500 ειδικών φρουρών για τη δημόσια ασφάλεια αλλά καθυστερεί η ενίσχυση της δημόσιας υγείας, όταν γνωρίζαμε μήνες πριν τι μας περιμένει και όταν οι πίνακες του επικουρικού προσωπικού είναι εδώ και πολύ καιρό αναρτημένοι και έχουν ακυρωθεί προκηρυγμένες θέσεις γιατρών;
Τι, υπάρχει δυνατότητα επαναλειτουργίας επιπλέον κλινών ΜΕΘ από τις ούτως ή άλλως εξαιρετικά ανεπαρκείς λειτουργούσες και δεν έγινε οτιδήποτε δραστικό για την –κατ’ εξαίρεση– στελέχωσή τους;
Τι, αναγνωρίζετε επιτέλους (πολύ αμφιβάλλω) –έστω και τώρα, έστω με τον τρόμο στα μάτια– ότι ο αληθινός πλούτος μιας χώρας είναι η δωρεάν δημόσια παιδεία και η καθολικά προσπελάσιμη και ισχυρή δημόσια υγεία και ότι οι καταγεγραμμένες δημόσιες απόψεις όπως αυτές του Τάσου Τέλλογλου στο Protagon «Θεωρείται πλέον δεδομένο και μη αμφισβητήσιμο (τουλάχιστον σε όσους δεν είναι οικονομικά αναλφάβητοι ή αθεράπευτα παρωπιδικοί) ότι μόνο οι ελεύθερες αγορές μπορούν να δημιουργήσουν πλούτο, να οδηγήσουν σε οικονομική ανάπτυξη και να κάνουν μια χώρα και τους κατοίκους της πλουσιότερους» δεν είναι απλώς ανεδαφικές, αλλά πάνω απ’ όλα αναφανδόν επικίνδυνες;
Τι, το ιδιωτικό σύστημα υγείας με τις χλιδάτες κτιριακές υποδομές, την υπερσύγχρονη ιατροτεχνολογία και το άρτια καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό αδυνατεί παντελώς να σηκώσει ένα έστω πολύ μικρό βάρος από τη νοσηλεία –όταν απαιτείται– όσων έχουν προσβληθεί από τον ιό;
Τι, τα ιδιωτικά νοσοκομεία είναι πρόθυμα να ελέγχουν εργαστηριακά τη θετικότητα κάποιου ασθενούς στον ιό αλλά σε πολύ μεγαλύτερη τιμή αποζημίωσης ανά τεστ απ’ ό,τι τα δημόσια εργαστήρια;
Τι, οι προμηθεύτριες εταιρείες υγειονομικού υλικού –και όχι μόνο– αλλά και μέσων προστασίας από τη μετάδοση του ιού κερδοσκοπούν (έλα, δεν το πιστεύω), θυμίζοντας κατοχικούς μαυραγορίτες, χωρίς τη λήψη μέτρων από το αρμόδιο υπουργείο, π.χ. διατίμηση σε όλα τα είδη και εξοντωτικές ποινές στους παραβάτες;
Τι, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες (οι περισσότερες είναι θυγατρικές του τραπεζικού συστήματος) αναζητούν τρόπους μετακύλισης στον ΕΟΠΥΥ των αποζημιώσεων ασφαλισμένων τους που προσβλήθηκαν από κορωνοϊό ή ρύθμιση που να τις εξαιρεί από την καταβολή ασφαλίστρων, για να μην πληγεί η οικονομία της χώρας;
Τι, υπάρχουν «μυαλά» στη χώρα μας που ενστερνίζονται την πολιτική αντιμετώπισης του κορονοϊού κατά την αντίληψη του Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος προέβη σε διάγγελμα και προειδοποίησε τους πολίτες να είναι έτοιμοι «να χάσουν αγαπημένα τους πρόσωπα» ενώ οι υπόλοιποι θα αναπτύξουν σύντομα αντισώματα, χωρίς παράλληλα να λάβει κανένα προστατευτικό μέτρο (κλείσιμο σχολείων, καταστημάτων, απαγόρευση συνάθροισης κοινού), για να έχει τις λιγότερες –κατά το δυνατόν– αρνητικές επιπτώσεις η βρετανική οικονομία;
Τι, υπάρχουν ακόμη κάποιοι που πιστεύουν ότι οι πρόσφυγες αποτελούν κίνδυνο και όχι οι συνθήκες στις «Μόριες» που ακόμη δεν έχουν αδειάσει, αποτελώντας έτσι υγειονομική βόμβα για όλους –ντόπιους και ξένους– στα νησιά;
Τι, τώρα καταλάβατε ότι η ιδιωτική υγεία –κατά κύριο λόγο– εφαρμόζει τα λόγια του Ελβετού ψυχιάτρου Καρλ Γιουνγκ: «Δείξτε μου έναν υγιή και θα σας τον γιατρέψω»;
Ο Θύμιος Γεωργόπουλος είναι οικονομολόγος
