Ντανιέλε Ορσάτο, ο πρώτος άνθρωπος στον οποίον θα «κλειδώσουν» εκατοντάδες κάμερες και δισεκατομμύρια ζευγάρια μάτια στις 6 το απόγευμα της Κυριακής. Ο Ιταλός ρέφερι θα σφυρίξει την πρώτη σέντρα σε μία διοργάνωση στην οποία έχουν ήδη σημειωθεί αρκετά… «φαλτσοσφυρίγματα» προτού καν κυλήσει η μπάλα στο χορτάρι.
Η Διεθνής Αμνηστία κατέγραψε περιφραστικά έξι λόγους για τους οποίους το Κατάρ παίρνει κάτω από τη βάση, όσον αφορά τη φιλοξενία του σημαντικότερου ποδοσφαιρικού ραντεβού στην υφήλιο. Πιθανότατα, αν όχι σίγουρα, η FIFA γνώριζε το τι συμβαίνει σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη όταν έδινε το «χρίσμα». Αλλά μπρος στα δολάρια και τις στυγνές επιταγές του μάρκετινγκ, όλα τα υπόλοιπα ωχριούν.
Υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες, το Κατάρ – Ισημερινός δεν θα συγκινούσε ούτε σαν ιδέα τους ποδοσφαιρόφιλους, πλην των… εμπλεκομένων. Κι όμως, οι προβολείς θα στραφούν στο στάδιο Al Bayt για την πρώτη πράξη μιας καθ’ όλα ασυνήθιστης «παράστασης», όπου το άθλημα και οι –πραγματικοί – πρωταγωνιστές του, οι ποδοσφαιριστές, μάλλον θα αναγκαστούν να «στριμωχτούν» σε ρόλους συμπληρωματικούς…
Στην εποχή των social media, η πληροφορία μεταδίδεται αστραπιαία σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Όπου υπάρχει έστω και μία «μπάρα» διαθέσιμου wi-fi, λογικά θα γνωστοποιήθηκαν για τα δεκάδες θύματα που έχασαν τη ζωή τους στα εργοτάξια του Κατάρ, για την απόσυρση χορηγών – κολοσσών λόγω απαγορεύσεων από τις τοπικές αρχές. Σε όλα αυτά, προσθέστε και τις φήμες περί πιθανού «στησίματος» του εναρκτήριου ματς για χάρη της γηπεδούχου ομάδας. Στοιχεία ορατά, παρά τη μπόλικη «αστρόσκονη».
Αντικειμενικά, η συντριπτική πλειοψηφία όσων αγαπούν να βλέπουν τη μπάλα να κυλάει στο χορτάρι έχει πλέον «χωνέψει» το γεγονός πως τη μοίρα του αθλήματος δεν την ορίζουν οι πρωταγωνιστές. Κι αυτή η διαπίστωση έχει «ατσαλωθεί» στις συνειδήσεις των φίλων του ποδοσφαίρου πολύ πριν από τη σέντρα του Μουντιάλ, ίσως από τις αρχές του 21ου αιώνα, όταν το τοπίο άρχιζε να μεταλλάσσεται με ραγδαίους ρυθμούς και εκείνοι άρχισαν να λογίζονται περισσότερο ως εν δυνάμει καταναλωτές ενός προϊόντος, παρά θεατές.
Όλοι εκείνοι, και δη οι ενήλικες οι οποίοι έχουν προλάβει να αποθηκεύσουν στη μνήμη τους χιλιάδες ποδοσφαιρικές εικόνες, θα καθίσουν σε ένα καναπέ, φορώντας… χειμωνιάτικα ρούχα κι όχι κοντομάνικα όπως είχαν συνηθίσει. Ενστικτωδώς, θα ξεκινήσει η διαδικασία ώστε να εντοπίσουν όλα αυτά, τα μικρά και μεγάλα, που τους έκαναν να αγαπήσουν το άθλημα.
Μοιραία, θα επαναφέρουν στη μνήμη τους αναμνήσεις από την εποχή που κλωτσούσαν τη μπάλα παρέα με δεκάδες άλλους «επίδοξους» Μαραντόνα, Ζιντάν, Ραούλ, Ντελ Πιέρο, Σκόουλς (σ.σ προσθέστε όποιους… θέλετε εδώ) στο πάρκο της γειτονιάς, αλλά και τις στιγμές που μοιράστηκαν μαζί με αγαπημένα πρόσωπα στα άβολα καθίσματα των γηπέδων, ή στη ζεστασιά του καναπέ τους, με κοινή συνισταμένη το ποδόσφαιρο. Εξάλλου, όπως είχε πει κάποτε ο μεγάλος θεωρητικός της στρογγυλής θεάς, Εντουάρντο Γκαλεάνο, «είμαστε φτιαγμένοι από ιστορίες».
Από το απόγευμα της Κυριακής, δισεκατομμύρια ζευγάρια μάτια θα συντονίζονται στις οθόνες τους, οι οποίες θα εκπέμπουν σήμα από τα γήπεδα του Κατάρ. Θα λαμβάνουν εικόνες από ένα Μουντιάλ που γνωρίζουν ότι έχει στηθεί με αίμα, υπόγειες συμφωνίες και αμύθητα ποσά, αναζητώντας παράλληλα τον συνεκτικό ιστό των αγνών αναμνήσεών τους που συνδέονται με αντίστοιχες άλλες, εκατομμυρίων ενοίκων της γης, γύρω από τον βασιλιά των σπορ.
Θα ψάξουν μήπως υπάρχει έστω μία «στάλα» ρομαντισμού, ακόμη και πίσω απ’ τις σκιές…
