Τα τελευταία δύο χρόνια φορείς και εκπρόσωποι επιχειρήσεων από όλους τους κλάδους λένε ότι δυσκολεύονται να βρουν εργαζόμενους. Οσοι είναι πιο προσεκτικοί όμως έχουν παρατηρήσει ότι το πρόβλημα αυτό εμφανίστηκε το 2022, ύστερα από δυο χρόνια συστηματικής υποβάθμισης της μισθωτής εργασίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με την περαιτέρω υποβάθμιση των συλλογικών συμβάσεων, την καθιέρωση του ελαστικού δεκάωρου, την εξαήμερη εργασία, που έκαναν την Ελλάδα δυστοπικό πεδίο για τους εργαζόμενους και τροφοδότησαν τη συνέχιση της μεγάλης φυγής. Την τετραετία 2019-22 η έξοδος του ελλαδικού πληθυσμού για εργασία προς άλλες χώρες, η οποία ξεκίνησε στα χρόνια των μνημονίων, συνεχίστηκε έστω, κι αν ήταν χαμηλότερη –όπως έδειξε πρόσφατο κείμενο εργασίας του Λόη Λαμπριανίδη–, με 283.801 μέλη του οικονομικά ενεργού πληθυσμού να εγκαταλείπουν τη χώρα, εκ των οποίων το 58% στις παραγωγικές ηλικίες 25-44 ετών.
Στις ευρωπαϊκές χώρες όπου εγκαθίσταται η πλειονότητα των Ελλήνων εργαζομένων το 80% των μισθωτών καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις έναντι του 30% στη χώρα μας. Ακόμη χειρότερα, εδώ και στους λίγους κλάδους που υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας η εργοδοσία αναζητά τρόπους να τις παρακάμψει. Αυτό έκανε τελευταία η διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς.
Το πρόγραμμα εθελουσίας
Αρχές του μήνα η Τράπεζα Πειραιώς έτρεξε ένα ακόμη πρόγραμμα εθελουσίας διώχνοντας 250 «ακριβούς» εργαζόμενους, μεγαλύτερης ηλικίας, που καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις, μειώνοντας έτσι το εργατικό της κόστος. Θα μπορούσε να τους αντικαταστήσει προσλαμβάνοντας νεότερους υπαλλήλους βάσει των διαδικασιών που προβλέπει ο κανονισμός προσωπικού για να καλύψει τις τουλάχιστον 100-150 κενές οργανικές θέσεις που υπάρχουν στο δίκτυο καταστημάτων μόνο της Αττικής, δεδομένου ότι το προσωπικό στα καταστήματα είναι αποδεκατισμένο και υπό πίεση από τη διαρκή αύξηση του φόρτου εργασίας.
Ομως δεν το έκανε. Αντί να προχωρήσει σε 250 κανονικές προσλήψεις και να πληρώσει τους νεοπροσλαμβανόμενους βάσει της συλλογικής σύμβασης της ΟΤΟΕ, κάλυψε μόνο 40 από τις κενές οργανικές θέσεις στο δίκτυο της Αττικής με μαζικές προσλήψεις εργολαβικών.
Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι οι εργολαβικοί, να πούμε ότι είναι οι εργαζόμενοι που προσλαμβάνονται από μια εταιρεία διαχείρισης προσωπικού που λειτουργεί ως μεσάζων, π.χ. την ICAP, αλλά εργάζονται ως ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι σε άλλη εταιρεία, π.χ. την Τράπεζα Πειραιώς, χωρίς να έχουν ίδια δικαιώματα με τους συναδέλφους τους, να παίρνουν τα ίδια λεφτά ή να καλύπτονται από τη συλλογική σύμβαση της ΟΤΟΕ σε ό,τι αφορά τα ωράρια, τις παροχές και τη συνδικαλιστική δράση.
Χρησιμοποιώντας εργολαβικούς εργαζόμενους, η Τράπεζα Πειραιώς και κάθε εργοδότης που το κάνει παρακάμπτουν την ισχύουσα συλλογική σύμβαση, μειώνουν το εργατικό κόστος, αλλά και δημιουργούν έναν εν δυνάμει απεργοσπαστικό μηχανισμό στη διάθεσή τους προς χρήση «όποτε παραστεί ανάγκη», αφού οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν τις απεργίες της ΟΤΟΕ ή του σωματείου.
Οι επιλογές αυτές όμως της διοίκησης της Πειραιώς, καθώς μάλιστα συνδυάστηκαν με το αφήγημα περί success story της τράπεζας –ο διευθύνων σύμβουλος Χρήστος Μεγάλου είχε δηλώσει φέτος «πολύ περήφανος για τα οικονομικά αποτελέσματα του 2023» τα οποία χαρακτήριζε «τα ισχυρότερα οικονομικά αποτελέσματα στην ιστορία της τράπεζας»– αλλά και με τη διανομή 26,5 εκατ. ευρώ σε δωρεάν μετοχές σε 100 υψηλόβαθμα στελέχη και μόνο σε αυτά προκάλεσαν την αντίδραση του δυναμικού σωματείου των εργαζομένων της τράπεζας ΣΕΥΤΠΕ, που σε ανακοίνωσή του σκιαγράφησε με τα μελανότερα χρώματα τις αντεργατικές πρακτικές της τράπεζας.
«Εργασιακή γαλέρα»
«Μέσα από το αποστειρωμένο περιβάλλον των παχυλών αμοιβών και προνομίων, αφού μόνο το 2023 περίπου 100 υψηλόβαθμα στελέχη της διοίκησης μοιράστηκαν 26,5 εκατομμύρια ευρώ με τη μορφή τακτικών αποδοχών και έκτακτων παροχών, επιχειρεί υποτίθεται να δώσει λύση στα οξυμένα προβλήματα που η ίδια δημιούργησε με τους αλλοπρόσαλλους πειραματισμούς της στο δίκτυο, όχι όμως χωρίς δόλο, εντείνοντας ταυτόχρονα το περιβάλλον εργασιακής γαλέρας, με τη δημιουργία εργαζομένων πολλών ταχυτήτων» ανέφερε στην ανακοίνωσή του ο ΣΕΥΤΠΕ και συνέχισε: «Την ίδια στιγμή που αξιόλογοι συνάδελφοί μας είτε φεύγουν είτε βρίσκονται ένα βήμα πριν την έξοδο ακόμη και χωρίς εθελούσια, η προσφυγή σε ευκαιριακές λύσεις ενοικιαζόμενων, ανειδίκευτων εργαζόμενων από τις γνωστές “δουλεμπορικές” εταιρείες εργασιακής μεσιτείας, οι οποίοι θα εγκλιματισθούν μετά από δύο χρόνια, αν παραμείνουν στην τράπεζα, δείχνει πώς αντιλαμβάνεται η διοίκηση το μέλλον των εργασιακών σχέσεων και την επαγγελματική εξυπηρέτηση του πελατειακού κοινού».
Σε επικοινωνία του με εκπροσώπους των εργαζομένων το Documento ρώτησε τι απάντηση πήρε το σωματείο από τη διοίκηση για τις προσλήψεις εργολαβικών και ποια είναι τώρα η κατάσταση στα καταστήματα της Τράπεζας Πειραιώς, που παλαιότερα είχε κατηγορηθεί για άσκηση εκβιαστικών πρακτικών σε βάρος των εργαζομένων της.
«Επιχειρήθηκαν να τις δικαιολογήσουν λέγοντας ότι τις έκαναν δοκιμαστικά» μας απάντησαν «και ότι μετά από έξι μήνες θα τις μετατρέψουν σε κανονικές προσλήψεις. Αλλά δεν το πιστεύουμε γιατί υπάρχουν εργολαβικοί εργαζόμενοι που εδώ και 20 χρόνια δεν έχουν αποκατασταθεί, όπως προσλήφθηκαν έτσι έμειναν. Εμείς θέλουμε οι προσλήψεις να γίνονται σύμφωνα με τις συμβάσεις κι οι εργαζόμενοι να έχουν τα ίδια δικαιώματα, να μην υπάρχουν εργαζόμενοι α΄ και β΄ κατηγορίας. Ιδίως μάλιστα επειδή τα καταστήματα έχουν ερημώσει όχι μόνο από τις εθελουσίες αλλά και γιατί το τραπεζικό επάγγελμα έχει γίνει πια πολύ τοξικό, οι πιέσεις ασφυκτικές, οι μισθοί καθηλωμένοι εδώ και μια 15ετία, οπότε αρκετοί αφήνουν τον κλάδο αναζητώντας εργασία σε άλλα επαγγέλματα».
Για σκεφτείτε όμως: αν οι ελληνικές τράπεζες, που συγκαταλέγονται ανάμεσα στις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις της Ευρώπης, με 1 δισ. ευρώ ετήσια κέρδη, μειώνουν το εργατικό κόστος τους προσλαμβάνοντας εργολαβικούς, τι κάνουν ή τι μπορεί να κάνουν οι άλλες επιχειρήσεις, ιδίως οι πιο μικρές, σε βάρος των εργαζομένων;
Διαβάστε επίσης
Έκτακτο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ: Ξεκινούν οι εργασίες – Νέα «πυρά» και εκατέρωθεν κατηγορίες
Μπακογιάννη: Το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη (Video)