Από την προηγούμενη εβδομάδα και τις κοινές δηλώσεις Δένδια – Τσαβούσογλου στην Αγκυρα ένα ερώτημα απασχολεί τον Τύπο και τα πολιτικά γραφεία στην ημεδαπή: αν ο Ελληνας ΥΠΕΞ ήταν σε ανοιχτή γραμμή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή έσπευσε να βάλει ένα στοπ στη λεγόμενη γραμμή Σημίτη στα εθνικά.
Αν δηλαδή αναβιώνει η κόντρα απ’ τα παλιά Καραμανλή – Σημίτη στα εθνικά θέματα μέσω των Δένδια – Μητσοτάκη. Πολλώ δε μάλλον όταν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί είχαν διασταυρώσει τα ξίφη τους το ίδιο διάστημα μέσω αρθρογραφίας για τα όσα έγιναν στο Ελσίνκι.
Στο δυσεπίλυτο αυτό παζλ προστέθηκε, όπως είναι φυσικό, και το εσωκομματικό παιχνίδι εντός της δεξιάς πολυκατοικίας, όπου αίφνης ο Νίκος Δένδιας, ο οποίος είπε στους Τούρκους αυτό που σκέφτεται κάθε Ελληνας και κυρίως ο πικραμένος από την κυβερνητική στάση Μητσοτάκη στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών ψηφοφόρος της ΝΔ, ενέγραψε υποθήκη για δελφίνος του Κυρ. Μητσοτάκη.
Απ’ όποια πλευρά κι αν το δει κάποιος, ακόμη δηλαδή κι αν ο υπουργός Εξωτερικών ήταν σε συνεννόηση με το Μαξίμου, είναι προφανές ότι ο Ν. Δένδιας δεν θα αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη κι όσο φθείρεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη από τη διαχείριση της πανδημίας και την κατάσταση της οικονομίας τόσο θα αυξάνεται η πίεση στα εθνικά. Είναι επίσης σίγουρο ότι πολύ δύσκολα πλέον ο Μητσοτάκης θα κινηθεί σε γραμμή Σημίτη στα εθνικά, εκτός κι αν θέλει να υπογράψει την πολιτική του καταδίκη.
Αλλού η Ακαδημίας, αλλού το Μαξίμου
Η άτυπη κόντρα των δύο συνεχίστηκε προτού ακόμη στεγνώσει το μελάνι των όσων γράφτηκαν στην Αγκυρα με την παρενόχληση του γαλλικού ερευνητικού πλοίου «Αταλάντη» από τουρκικό πολεμικό την ώρα που έπλεε νότια της Κρήτης και εντός της ελληνικής ΑΟΖ όπως αυτή συμφωνήθηκε με την Αίγυπτο και αφού ο σταθμός του Ηρακλείου είχε εκδώσει σχετική Navtex.
Το επόμενο πρωί η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη έσπευσε να μιλήσει για «γαλλικό» θέμα, αδειάζοντας εμμέσως τη γραμμή Δένδια στην Αγκυρα, διότι δεν γίνεται το πρωί να ανεβάζεις τους τόνους μπροστά στον Τούρκο ΥΠΕΞ και το μεσημέρι να «καταπίνεις» με αυτό τον τρόπο την άμεση αμφισβήτηση της ΑΟΖ σου.
Η όλη υπόθεση περιπλέχτηκε ακόμη περισσότερο από το καθυστερημένο διάβημα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών (την περασμένη Τρίτη) για το θέμα από τον Ελληνα πρέσβη στην Αγκυρα.
Μάλιστα ο εκπρόσωπος του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών κληθείς να σχολιάσει την είδηση και κυρίως να απαντήσει στο ερώτημα αν ο Ελληνας πρέσβης επισκέφτηκε το τουρκικό ΥΠΕΞ για να επιδώσει το διάβημα ή κλήθηκε εκεί για να του διαμαρτυρηθεί η τουρκική πλευρά για το πλοίο, περιορίστηκε να πει απλώς ότι η Αγκυρα είναι αρμόδια να ανακοινώσει μια τέτοια κλήση. Προηγουμένως είχε επιχειρήσει να «μαζέψει» τη δήλωση Πελώνη λέγοντας ότι είναι θέμα «και της Γαλλίας», αποδίδοντας σε fake news τα περί διάστασης Δένδια – Μητσοτάκη.
Ως κερασάκι στην τούρτα ήρθε να προστεθεί μια συνέντευξη του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών από το Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας στο ArabNews. Εκεί ο Ν. Δένδιας επί της ουσίας προανήγγειλε την αποχώρηση της Ελλάδος από το ενεργειακό πεδίο της ΝΑ Μεσογείου.
Και το έκανε μία εβδομάδα πριν από τη διάσκεψη για το κυπριακό στη Γενεύη και μετά τις δηλώσεις Τσαβούσογλου στο κανάλι Habertürk ότι δεν θα ωφελήσει πουθενά αν η Τουρκία δεν συμμετάσχει σε οποιαδήποτε πλατφόρμα στήνεται στην ανατολική Μεσόγειο και ότι εάν υπάρχουν υδρογονάνθρακες σε αυτές τις περιοχές, όλοι θα πρέπει να λάβουν την άδεια της Τουρκίας για να ενεργήσουν.
Πρωτοβουλία ή αλλαγή γραμμής στο ενεργειακό;
Ο Ν. Δένδιας είπε επί λέξει ότι «η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο» και ότι «το Αιγαίο είναι ένας παράδεισος στη γη. Δεν σκοπεύουμε να το μετατρέψουμε σε Κόλπο του Μεξικού. Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου»!
Για κάποιους διπλωματικούς κύκλους η δήλωση Δένδια δεν αποκλείεται να είναι μέρος πολιτικής απόφασης της Αθήνας να σκληρύνει τη στάση της στο Αιγαίο και να δώσει χώρο στην Τουρκία στη ΝΑ Μεσόγειο για την επίλυση των όποιων διαφορών μας. Ωστόσο δεν πετιέται έτσι το χτίσιμο των συμμαχιών με διμερείς και τριμερείς συμφωνίες στην περιοχή με Κύπρο, Ισραήλ, Λίβανο και Αίγυπτο και κυρίως δεν αλλάζουν έτσι οι εθνικές γραμμές σε τόσο σοβαρά θέματα.
Οσο κι αν προσπάθησε να ανασκευάσει εκ των υστέρων ο Ελληνας ΥΠΕΞ βγάζοντας από το κάδρο τα οικόπεδα τα οποία είχε παραχωρήσει για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων τον Ιούλιο του 2014 ο τότε υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης στην κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου σε Ιόνιο και νότια Κρήτη, προκαλούνται πολλά και σοβαρά ερωτήματα, όπως ποια είναι η εθνική γραμμή, ειδικά στη ΝΑ Μεσόγειο, αν άλλαξε (και πότε;), αν είναι σε γνώση του Μαξίμου και αν επηρεάζεται από το εσωκομματικό παιχνίδι διαδοχής εντός της ΝΔ.
